«Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που ξεκινήσαμε δεν κατευθύνονται από δόγματα και ιδεοληψίες», επανέλαβε χτες για πολλοστή φορά ο Κ. Καραμανλής, ίσως για να το πιστέψει και ο ίδιος.

Κι όμως, αυτές ακριβώς οι διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή οι ανατροπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είναι βουτηγμένη μέχρι την κορυφή στο δογματισμό, δεν μπορεί να δει ούτε πόντο πέρα από το μονόδρομο της καπιταλιστικής διαχείρισης. Τα ρητορικά δήθεν ερωτήματα που έθεσε απευθυνόμενος προς τα «αριστερά» έδρανα, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Ιδού τι είπε ο πρωθυπουργός: «Ειλικρινά όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν δεν υπάρξουν νέες επενδύσεις, εάν δεν υπάρξουν νέες επιχειρήσεις, πώς θα δημιουργηθούν νέες θέσεις δουλειάς; Είναι ή δεν είναι σίγουρο ότι η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας οδηγεί σε τόνωση της απασχόλησης, σε μείωση της ανεργίας, σε πιο υψηλό βιοτικό επίπεδο; Είναι ή δεν είναι βέβαιο, πως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας επιτρέπει τελικά τη βελτίωση του κοινωνικού κράτους;».

Εξίσου ειλικρινά και κατηγορηματικά, λοιπόν, απαντάμε στον Κ. Καραμανλή, ότι οι πολιτική της κυβέρνησής του κάθε άλλο παρά οδηγεί σε όσα παρουσιάζει ως σίγουρα και βέβαια.