Γαργάρες με κρασί κάνει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, μετά τα όσα έχει τάξει και ανακοινώσει εδώ και μήνες στους αμπελουργούς για το θέμα της απόσταξης κρίσης και της αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.

Από πέρσι, που εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης οι αμπελουργοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με εξευτελιστικές τιμές και τους εκβιασμούς και την ασυδοσία των οινοβιομηχάνων, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έριξε ως τυράκι τη λεγόμενη απόσταξη κρίσης... Μια διαδικασία όπου πάλι οι οινοβιομήχανοι δε θα έβγαιναν χαμένοι, αλλά παραγωγοί και συνεταιρισμοί ευελπιστούσαν ότι τα μεγάλα αποθέματά τους θα μειώνονταν έναντι κάποιου υποφερτού τιμήματος. Τελικά, δόθηκε όπως δόθηκε η έγκριση από την ΕΕ για να πάνε στην απόσταξη κρίσης 32.000 τόνοι επιτραπέζιων κρασιών και 4.000 τόνοι ΟΠΑΠ (Ονομασία Προέλευσης Ανώτερης Ποιότητας) κρασιών. Για τα τελευταία είχαν ζητηθεί 8.000 τόνοι, αλλά η ΕΕ ενέκρινε τα μισά, με αποτέλεσμα να υπάρχει έτσι κι αλλιώς πρόβλημα στους οινοποιητικούς συνεταιρισμούς διαφόρων περιοχών της χώρας.

Οσο για τα ποσά που ορίστηκαν, αυτά είναι για τους επιτραπέζιους οίνους μόλις 21 λεπτά το λίτρο για 11βαθμο κρασί και για τους ίδιους βαθμούς στους οίνους ΟΠΑΠ 25,3 λεπτά το λίτρο. Ομως αυτά τα ψευτοποσά δεν αρκούν για να γίνει απόσταξη κρίσης και τα επίσης εξευτελιστικά ποσά που σκεφτόταν ο Μπασιάκος να ζητήσει ως εθνική ενίσχυση, δεν τέθηκαν καν στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ. Το ζήτημα όμως είναι ότι πολύ σύντομα αρχίζει ο νέος τρύγος και με τα καμώματα της κυβέρνησης της ΝΔ και του Μπασιάκου, οι οινοβιομήχανοι θα ποδοπατήσουν κυριολεκτικά τους αμπελουργούς, δίνοντας φέτος ακόμα πιο εξευτελιστικές τιμές. Και κάτι ψευτοσυσκέψεις στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για διυπουργικά όργανα, επιπλέον ελέγχους στις εισαγωγές και η επίκληση του ΣΔΟΕ, δεν μπορούν να πείσουν ότι έτσι θα λυθεί το όλο πρόβλημα. Αυτό που φαίνεται είναι πως τέτοιες συσκέψεις γίνονται βασικά για να δημιουργήσουν εντυπώσεις μακάριου καθησυχασμού στους παραγωγούς. Ομως ο φετινός τρύγος βρίσκεται πολύ κοντά και είναι καιρός οι αμπελουργοί να αντιδράσουν στην πολιτική της κυβέρνησης, της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ, που τους οδηγεί στη φτώχεια και την εξαφάνιση.