Η ταινία σίγουρα δεν προσφέρει μεγάλα πράγματα στην τέχνη του κινηματογράφου. Δεν έγινε, ίσως, με τέτοιο σκοπό. Δίνει, όμως, σεμνά και ταπεινά, στο θεατή την ευκαιρία να κατανοήσει ακόμα καλύτερα την «ψυχή» της Κούβας, που είναι ο λαός της, η ιστορία της και η μουσική της.

Με οδηγό τον μεγάλο Κουβανό μουσικό θρύλο, τον 88χρονο μαέστρο της περίφημης «Buena Vista Social Club», Πίο Λέιβα, ο οποίος προσπαθεί να στρατολογήσει νέους μουσικούς, για να συνεχιστεί η παράδοση, ερχόμαστε σε επαφή με τους σύγχρονους Κουβανούς μουσικούς και τα σύγχρονα λαϊκά μουσικά ρεύματα της Κούβας. Της Κούβας που, παράλληλα με την υπεράσπιση της Επανάστασης, ξέρει να τραγουδά και να χορεύει.

Ολη η ταινία είναι ένας ρυθμός! Ολη η Κούβα είναι ένας ρυθμός. Η κουβανέζικη μουσική παράγεται από γνωστά όργανα, αλλά και από πρόχειρα και αυτοσχέδια. Οποια επιφάνεια έρθει σε επαφή με τα χέρια των Κουβανών, αυτόματα παράγει μουσικούς ήχους! Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το σώμα που λικνίζεται. Με ένα λίκνισμα μοναδικό και αξεπέραστο.

Ομως, η κουβανέζικη μουσική δεν είναι μόνον για τους Κουβανούς. Σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος έχει χορέψει στους ρυθμούς της. Ακόμα και η μακρινή Ιαπωνία. Η ταινία, ανάμεσα στα άλλα, μεταφέρει και ένα γκρουπ Κουβανών μουσικών, με επικεφαλής τον Πίο Λέιβα, στο Τόκιο. Μόλις οι Κουβανοί αρχίζουν να παίζουν, οι «σοβαροί» Ιάπωνες πετάγονται πάνω και συμπεριφέρονται όπως οι κάτοικοι της Αβάνας. Χορεύουν και τραγουδούν σαν η κουβανέζικη μουσική να «είναι στο αίμα τους», μέρος της δικής τους παράδοσης.

Στην ταινία ακούγονται πλήθος τραγουδιών και χορεύονται πολλοί γνωστοί και άγνωστοι σε εμάς χοροί. Ο θεατής, που θα πάει να δει την «Musica Cubana», θα περάσει μια θαυμάσια καλοκαιρινή νύχτα.

Παίζουν: Πίο Λέιβα, Μπαρμπάρο Μαρίν, Μαγίτο Ριβέρα, Ελ Ρενέ.