1. Στη θέση του Ζορμπά ο κύριος Μολυβιάτης. Στη θέση του πάθους η γέρικη σοφία. Μήπως έφτασε η ώρα ο Εθνικός Υμνος να μην ακούγεται μόνο στα γήπεδα;

2. Η επινόηση της Ευρώπης είναι η μεγαλύτερη απάτη που γνώρισε ποτέ η Ιστορία. Σώθηκε χάρη στην ανάγκη των λαών της για σοβαροφάνεια και τώρα διαλύεται κάτω από μια απάτη μεγαλύτερη σε μέγεθος από τη δική της, αυτή της Αμερικής.

3. Ολη αυτή η δήθεν ταραχή για την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση είχε τα στοιχεία ενός φτηνού θεάματος. Μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι έπαιζαν άλλοι τους θλιμμένους, τους θυμωμένους, τους αθώους που δεν καταλαβαίνουν τίποτα, και στη μέση υπήρχε η αλήθεια που εκστόμισαν χωρίς περιστροφές οι Αμερικανοί. Αν οι Νεοδημοκράτες είχαν ελάχιστη τσίπα, θα έπρεπε να εισάγουν τον αμερικανικό κυνισμό ως μάθημα στα σχολεία. Ισως έτσι και μόνο έτσι τα παιδιά καταλάβαιναν πως μια οργανωμένη συμμορία όπως η Τουρκία απολαμβάνει τόσα και τόσα καλά.

4. Με ευχαρίστηση βλέπω τον τελευταίο καιρό πως η ιδέα μιας διαλυμένης Ευρώπης ενώνει αρκετούς πνευματικούς ανθρώπους, όπως και αν συμβεί: είτε αυτοδιαλυθεί είτε συμβάλλοντας σε αυτό με κάθε τρόπο.

5. Την αίσθηση της ελευθερίας καταστρέφει τώρα το κέντρο του Νεοέλληνα, που δεν είναι άλλο από την κοιλιά του. «Τρώω άρα υπάρχω» είναι η ιδεολογική φόρμουλα του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας πάνω του. Ξεπέρασε ακόμα και τον Βίνγκενστάιν, όταν έγραφε πως «τα όρια του κόσμου μου είναι τα όρια της γλώσσας μου». Τα όρια του κόσμου μου, λέει ο Νεοέλληνας, είναι αυτά της κοιλιάς μου. Λίγο ακόμα και θα ασπαστεί τους χοντρούς παπάδες του Μεσαίωνα, που πίστευαν για το πάχος τους ότι με αυτό δοκιμάζει ο Θεός την ανθρώπινη ελαστικότητα.

6. Από τα ψιλά, όπως πάντα, των εφημερίδων: Αρχίζω με το όνομα του ανθρωποειδούς Μαρκ Σκοτ Κρόσλι, 37 ετών, εργολάβου οικοδομών, αφού ξυλοκόπησε έναν από τους μαύρους εργάτες του, τον πέταξε στα λιοντάρια. Το θύμα, ο Νέλσον Τζίτζαλε, κατασπαράχτηκε από τα λευκά λιοντάρια του Μοκουάλε, 400 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Γιοχάνεσμπουργκ.

7. Μέσα στα μαύρα χάλια μας, οι μόνοι που ζουν τη ζωή τους ανενόχλητοι είναι οι ελεεινοί, τρισάθλιοι και αγράμματοι νεόπλουτοι. Πρόκειται για τα πιο ακριβά σκουπίδια που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα ανάμεσά μας. Καταφέρνουν όμως, μέσω του θεάματος, θέλοντας και μη, να μαθαίνεις τα νέα τους. Δεν είναι μόνο οι ξακουστές για τη φιλανθρωπία νύχτες τους, που σκοπό μοναδικό έχουν να δείξει η κάθε νεόπλουτη κότα πόσο χρυσό μπορεί να σηκώσει στα χέρια της ενώ περπατά, αλλά το γεγονός ότι νομίζεις ότι είναι άλλη κάθε φορά εξαιτίας των αλλεπάλληλων επεμβάσεων, κυρίως στο πρόσωπο.

8. Παρ' όλα αυτά, η μάχη ενάντια στην πραγματικότητα όπως τη διαμορφώνουν οι τεχνικοί του θεάματος συνεχίζεται. Επιστροφή στην Ιλιάδα, μέσα από τα λόγια του Αχιλλέα: «Μη στέκεστε πια μακριά από τους Τρώες, θείοι Αχαιοί, μόνο ας σταθεί καθένας σας αντίκρυ, άντρα με άντρα, γεμάτος ορμή για πόλεμο. Είναι δύσκολο για μένα, και ας είμαι γενναίος, να κυνηγήσω τόσους ανθρώπους και να πολεμήσω με όλους. Ούτε ο Αρης, που είναι θεός αθάνατος, ούτε και η Αθηνά θα μπορούσε να τρέχει πάνω κάτω και να πολεμά σε μια μάχη με τόση έκταση. Εγώ, όσο μπορώ με τα χέρια μου και με τα πόδια μου και με τη δύναμή μου, λέω πως δε θα σταματήσω ούτε για λίγο, μόνο θα περάσω μια μια τις γραμμές τους, και δε φαντάζομαι πως θα χαρεί όποιος από τους Τρώες έρθει κοντά στο δόρυ μου».