Στα χωριά γύρω από τον Δομοκό γίνεται η εκτίμηση ότι φέτος θα σπαρθεί περισσότερο στάρι παρά βαμβάκι, καθότι οι μήνες που προηγήθηκαν δεν έφεραν βροχές. Βλέπετε, ο αγρότης παραμένει μόνος του να παλεύει, κόντρα σε όλες τις καιρικές συνθήκες, να αναζητά τρόπους να σπρώξει τη χρονιά, ακούγοντας μάλιστα και τις αφ' υψηλού κρίσεις διαφόρων του γαλαζοπράσινου - αλλά και ΣΥΝ - εκσυγχρονισμού, π.χ. ότι η βαμβακοκαλλιέργεια είναι υδατοβόρα και πρέπει να εγκαταλειφθεί. Φυσικά, όλοι αυτοί οι άνετοι τύποι συνήθως ξεχνούν ότι τα εγγειοβελτιωτικά έργα, όπως και αυτά της αξιοποίησης των υδάτινων πόρων της χώρας, είναι ελάχιστα και σπάνια είχαν ως πραγματικό στόχο τη στήριξη της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ετσι φτάσαμε ως εδώ, το ελληνικό βαμβάκι που κάποτε, λόγω της ποιότητάς του, κατέκλυζε τις αγορές του εξωτερικού, τώρα ελέω ΕΕ και των θιασωτών της, να απορροφάται σε ποσοστό, συνυπεύθυνα και περιορισμένα.

Στην Αθήνα και στο μικρομεσαίο εμπόριο άρχισαν να έχουν πρόβλημα ακόμα και οι τοκογλύφοι! Ακούγεται για την περίπτωση κάποιου «καλού» ανθρώπου, ο οποίος μέχρι πρότινος «έσπαγε» επιταγές με αμοιβή του ένα 2,5% επί του αναγραφόμενου ποσού για κάθε μήνα που πλήρωνε νωρίτερα την επιταγή. Ετσι διάφοροι, ευρισκόμενοι σε ανάγκη επαγγελματοβιοτέχνες έβρισκαν το ζεστό χρήμα, που άλλοι, νόμιμοι τοκογδάρτες (π.χ. τραπεζίτες) δεν τους έδιναν. Ο προαναφερόμενος «καλός» μας άνθρωπος σταμάτησε το «σπάσιμο», γιατί ξαφνικά βρέθηκε με μπόλικα χαρτιά τα ποσά των οποίων δεν κατάφερε να μαζέψει. Οσο κι αν προσπάθησε, όσες πιέσεις κι αν άσκησε, οι ατυχήσαντες εκδότες των επιταγών δεν είχαν να τον πληρώσουν.

Στα μεγάλα ηλεκτρονικά ΜΜΕ οργιάζουν πάλι τα ρεπορτάζ με τις κρυφές κάμερες, για βρωμιές στα κρατικά νοσοκομεία και μαιευτήρια. Ματαίως κι αφελώς περιμένω να δω αντίστοιχα ρεπορτάζ για τις ιδιωτικές κλινικές και τα «βρεφοξενοδοχεία». Ή για την πολιτική που δεν καλύπτει τα τεράστια οργανικά κενά του ΕΣΥ κι αναζητά λύσεις σε ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού, κακοπληρωμένα, τετραωρίτικα και ημιαπασχολήσιμα.

Στην Κουμουνδούρου, με αφορμή το άδειασμα Παπαγιαννάκη από την ηγετική ομάδα, ο Κύρκος μιλά για καρατομήσεις και για ατυχή σεχταριστική περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περιώνυμες τάσεις πλακώνονται πάλι μεταξύ τους για το ποιος θα επιβάλει στον άλλον την άποψή του δημοκρατικά - πλουραλιστικά - ανανεωτικά. Μπήκε Νοέμβρης, έρχεται Δεκέμβρης, πάει και το 2005. Εχω μια ελπίδα μέχρι του χρόνου τον Οκτώβρη, πολλοί να μπούμε σε άλλη ρότα.