Οι ανατροπές στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων για την κυβέρνηση δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα. Αυτό επιβεβαίωσε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας, όταν, μιλώντας σε εκπροσώπους των επιχειρηματιών στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο έκανε την ...«αυτοκριτική» του, όπως είπε ο ίδιος, λέγοντας ότι «έπρεπε να φανώ περισσότερο αποφασιστικός στο θέμα του πλαισίου του εθνικού ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων». Υποβαθμίζοντας τη νέα ανατροπή που έφεραν οι πρόσφατες ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις στο εμπόριο άφησε να εννοηθεί ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του, δεν ήταν και τίποτα ...σπουδαίο, αλλά στόχος της κυβέρνησης εξακολουθεί να είναι «να παρακολουθούμε τις εξελίξεις όχι μόνο στη γειτονιά μας αλλά και σε όλο τον κόσμο». Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση ξεδίπλωσε την προπαγάνδα της γύρω από τις τελευταίες ρυθμίσεις, επικαλούμενη ακόμα και την Ιρλανδία, όπου τα καταστήματα λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο, ο καθένας μπορεί να κάνει τους συνειρμούς του με βάση αυτή τη δήλωση του Δ. Σιούφα.

«Πριν», είπε ο ίδιος, «με 42 - 46 ώρες την εβδομάδα δε γινόταν εμπορική δραστηριότητα» -όταν ο καθένας γνωρίζει ότι οι ώρες λειτουργίας των μαγαζιών ήταν πολύ περισσότερες από αυτές που «υπολογίζουν» τα μαθηματικά του κυρίου υπουργού, ενώ για τα προβλήματα της αγοράς δεν «έφταιγε» το ότι δεν ήταν αρκετές οι ώρες λειτουργίας. Επίσης, συμπλήρωσε, «απεμπλάκησαν και οι νομαρχίες που τώρα μπορούν μόνο να το διευρύνουν και όχι να το περιορίσουν» και κατέληξε υπενθυμίζοντας στους επιχειρηματίες ότι τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρέτησαν οι τελευταίες ανατροπές, λέγοντας ότι «με την παρέμβαση αυτή ενισχύσαμε την ευελιξία της εργασίας».

Σε μια προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη γύρω από τις στοχεύσεις της κυβέρνησης και το περιεχόμενο των δηλώσεών του, ο Δ. Σιούφας στο περιθώριο της εκδήλωσης είπε ότι όποιος σπεύσει να κάνει λόγο για κυβερνητικές προθέσεις να προχωρήσει σε πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου θα «είναι λάθος».

Ανεξάρτητα από τη φραστική αναδίπλωση του υπουργού Ανάπτυξης, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η κυβέρνηση συντηρεί το θέμα του ωραρίου και ενισχύεται η πεποίθηση που οι εκπρόσωποί της καλλιεργούν ότι οι ανατροπές στο ωράριο των καταστημάτων σε αντιδραστική κατεύθυνση δεν έχουν ολοκληρωθεί. Πόσο μάλλον, αν ανατρέξει κανείς τόσο στην πάγια αξίωση των πολυεθνικών για πλήρη απελευθέρωση, ακόμα και για κατάργηση της αργίας της Κυριακής, όσο και στις κατά καιρούς δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών που με διάφορους τρόπους «αγγίζουν» και το θέμα της Κυριακής, επιχειρώντας να «ψαρέψουν» αντιδράσεις.

Μπροστά στη νέα κυβερνητική πρόκληση το μόνο πράγμα που μπορεί να ανατρέψει τα όποια τέτοιας κατεύθυνσης σχέδια απεργάζονται τα μονοπώλια και οι κυβερνώντες γύρω από το ωράριο είναι ο ανυποχώρητος και αδιάλλακτος αγώνας των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων.