Βέβαια, η επικίνδυνη διόγκωση του δημόσιου χρέους - με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα και τους εργαζόμενους - δε σταμάτησε το 2004. Συνέχισε και συνεχίζει την ανεξέλεγκτη ανοδική πορεία και με την κυβέρνηση της ΝΔ. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, το 2004 και το 2005 το δημόσιο χρέος αυξήθηκε επιπλέον κατά 26,6 δισ. ευρώ. Ποσό που είναι υπερτριπλάσιο από τα 8,5 δισ. ευρώ, που θα διατεθούν με τον προϋπολογισμό του 2006 για «Ασφάλιση και Περίθαλψη» (επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, σε πολύτεκνες οικογένειες, για το το ΕΚΑΣ κλπ). Η ανεξέλεγκτη ανοδική πορεία του δημόσιου χρέους της χώρας, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για τη χρεοκοπία των πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας - ανεξαρτήτως χρώματος - που συναποφασίζονται στις Βρυξέλλες και εφαρμόζονται στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Παρά τις αλχημείες, στις οποίες αρχίζει να επιδίδεται και η κυβέρνηση της ΝΔ, το δημόσιο χρέος της χώρας διογκώθηκε το 2005 κατά μερικά δισεκατομμύρια, τόσο συγκριτικά με το 2004 όσο και σε σχέση με το στόχο που είχε τεθεί με τον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε πέρσι το Δεκέμβρη στη Βουλή. Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών για τον προϋπολογισμό του 2006, το δημόσιο χρέος της χώρας (χρέος κεντρικής κυβέρνησης) εκτιμάται ότι θα ανέλθει στις 31 Δεκέμβρη 2005 στο ποσό των 215.428 εκατ. ευρώ (από 201.244 εκατ. ευρώ που έκλεισε τελικά το 2004), ενώ η κυβέρνηση φιλοδοξούσε να το συγκρατήσει στα 212.047 εκατ. ευρώ. Οσο για το 2006, η κυβέρνηση φιλοδοξεί - με το νέο προϋπολογισμό που κατατέθηκε στη Βουλή - να συγκρατήσει το χρέος στα 226.637 εκατ. ευρώ.

Από τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο διπλανό πίνακα, είναι φανερό πως ο βραχνάς του δημόσιου χρέους - που κάθε χρόνο αυξάνεται κατά αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ - γίνεται όλο και πιο ασφυκτικός. Τη σημαντική διόγκωσή του την ομολογεί και ο αρμόδιος επί των Οικονομικών υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, ο Γ. Αλογοσκούφης, ο οποίος ομολογεί (σελίδα 109 της εισηγητικής του έκθεσής του για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2006), πως μόνο φέτος, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε (από 31 Δεκέμβρη 2004 μέχρι 31 Δεκέμβρη 2005) κατά 14,2 δισ. ευρώ, ενώ το 2006 προϋπολογίζεται να αυξηθεί επιπλέον κατά 11,2 δισ. ευρώ!

Αξίζει να σημειωθεί, εδώ, πως το δημόσιο χρέος της χώρας, διογκώνεται με ρυθμό μερικών δισεκατομμυρίων το χρόνο, παρά το γεγονός ότι και η κυβέρνηση της ΝΔ επέμεινε στην εφαρμογή μέτρων και πολιτικών σύνθλιψης της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων (εισοδηματική, φορολογική, αποκρατικοποιήσεις κλπ), με πρόσχημα τη δημοσιονομική εξυγίανση... Δηλαδή τον περιορισμό των κρατικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους.

Η αποτυχία των κυβερνώντων να μειώσουν το δημόσιο χρέος - όπως υπόσχονται από τα προεκλογικά μπαλκόνια - τεκμηριώνει τη χρεοκοπία των γαλαζοπράσινων αντιλαϊκών πολιτικών, τις οποίες υπηρετούν εξίσου καλά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ανεξαρτήτως αν είναι στη θέση της κυβέρνησης ή της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το μέγεθος της αποτυχίας της κυβέρνησης της ΝΔ για τη λεγόμενη «δημοσιονομική εξυγίανση», είναι μεγαλύτερο από αυτό που εμφανίζεται με τον προϋπολογισμό του 2006. Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών για τον προϋπολογισμό του 2006, το δημόσιο χρέος της χώρας (χρέος κεντρικής κυβέρνησης) εκτιμάται ότι θα ανέλθει στις 31 Δεκέμβρη 2005 στο ποσό των 215.428 εκατ. ευρώ (από 201.244 εκατ. ευρώ που έκλεισε τελικά το 2004), ενώ η κυβέρνηση φιλοδοξούσε να το συγκρατήσει στα 212.047 δισ. ευρώ. Οσο για το 2006, η κυβέρνηση φιλοδοξεί - με το νέο προϋπολογισμό που κατατέθηκε στη Βουλή - να το συγκρατήσει στα 226.637 εκατ. ευρώ.

Θα πρέπει να σημειωθεί, πως το δημόσιο χρέος το 2005 είναι μεγαλύτερο κατά 3,4 δισ. ευρώ, από αυτό που εμφανίζεται στην εισηγητική έκθεση για τον προϋπολογισμό του 2006. Κι αυτό γιατί ενώ με τον προϋπολογισμό 2005 (υπερψηφίστηκε πέρσι το Δεκέμβρη από τους βουλευτές της ΝΔ) η κυβέρνηση φιλοδοξούσε να συγκρατήσει φέτος το δημόσιο χρέος στο ποσό των 212.047 εκατ. ευρώ, τελικά το χρέος θα φτάσει στα 215.428 εκατ. ευρώ (όπως ομολογεί με την εισηγητική του έκθεση ο Γ. Αλογοσκούφης). Στην ουσία, δηλαδή η κυβέρνηση Καραμανλή, «κατάφερε» με τις πολιτικές της να αυξήσει το δημόσιο χρέος της χώρας μέσα στο 2005 κατά περίπου 17 δισ. ευρώ... Και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο, αν δεν «αξιοποιούσε» τα περίπου 2,1 δισ. ευρώ που εισέπραξε από το ξεπούλημα πακέτων μετοχών του ΟΠΑΠ και του ΟΤΕ!

Το μέγεθος της αποτυχίας των κυβερνώντων - πράσινων και γαλάζιων - φαίνεται ακόμη καλύτερα, αν ληφθεί υπόψη πως μια από τις δικαιολογίες των ηγεσιών και των βουλευτών των κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ και Πολιτική Ανοιξη) που υπερψήφισαν το 1992 την αντιλαϊκή και καταστροφική για τη χώρα Συνθήκη του Μάαστριχτ, ήταν και η δραστική μείωση του δημόσιου χρέους, ώστε να προσεγγίσει στα επόμενα χρόνια το μέσο όρο της ΕΕ. Δηλαδή να περιοριστεί στο 60% του ΑΕΠ. Αν και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δικαιολόγησαν τις πολιτικές (φορολογικές, εισοδηματικές, τιμολογιακές, αποκρατικοποιήσεων κλπ) μείωσης των λαϊκών εισοδημάτων, το δημόσιο χρέος αυξανόταν σταθερά - τόσο σε απόλυτα ποσά όσο και σαν ποσοστό του ΑΕΠ - εξασφαλίζοντας παχυλά κέρδη για τους τραπεζίτες και τους κάθε είδους ρεντιέρηδες και δανειστές του Δημοσίου. Από 55,1 δισ. ευρώ που ήταν το 1992 ή 92,3% του ΑΕΠ ξεπέρασε το 100% και σήμερα το Δεκέμβρη του 2005 εκτιμάται ότι θα κλείσει στο ποσό των 194,3 δισ. ευρώ ή 108% του ΑΕΠ! Στην ουσία, δηλαδή, το πλέγμα μέτρων και πολιτικών που είχαν ενσωματωθεί στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αποδείχτηκαν το καλύτερο «λίπασμα» και για τη διόγκωση του δημόσιου χρέους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξάρτηση της χώρας από το χρηματιστικό κεφάλαιο και για τη διαιώνιση των πολιτικών λιτότητας.