«Στις 21 Αυγούστου πιάστηκα στο Χαϊδάρι. Στο τέταρτο πάτωμα στην οδό Μπουμπουλίνας, στο κελί αρ. 4, περίμενα το μαρτύριο και το θάνατο. Στις 4 Σεπτεμβρίου, μου έφεραν χαρτί και μολύβι. Τότε έγραψα 32 ποιήματα». Σε αυτό το «σκοτεινό» περιβάλλον έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης, το Σεπτέμβρη του '67, τον κύκλο ποιημάτων «Ηλιος και Χρόνος», 15 από τα οποία μελοποίησε και απαρτίζουν τον ομότιτλο κύκλο τραγουδιών του. Γι' αυτό το έργο, που γεννήθηκε στην πρώτη περίοδο αντίστασης κατά της χούντας μίλησε χτες ο συνθέτης, με αφορμή την παρουσίαση του CD, που περιλαμβάνει τη ζωντανή ηχογράφηση του έργου, όπως παρουσιάστηκε στις 23/11/'98, στην Εκκλησία των Παθών, στο Βερολίνο, από την Μαρία Φαραντούρη και τον Γερμανό συνθέτη και τραγουδιστή Ρ. Κίρχμαν. «Εργο προφητικό», ο «Ηλιος και Χρόνος», σύμφωνα με τον συνθέτη, περικλείει το «δράμα της ήττας» και της «προδοσίας». Και ήταν πολλές οι μνήμες, που ξαναζωντάνεψε χτες ο Μ. Θεοδωράκης. Πώς, άλλωστε, αφού η έκδοση της κασετίνας με δέκα έργα του από τη «Λύρα» έδινε επίσης πολλές αφορμές; Η έκδοση περιλαμβάνει τα έργα: «Ενας Ομηρος», «Τρεις κύκλοι», «Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο», «Αρκαδία ΙΙ και ΙΙΙ», «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Γράμματα απ' τη Γερμανία», «Ρομανσέρο Χιτάνο», «Μικρές Κυκλάδες», «Ηλέκτρα», «Αξιον Εστί», καθώς και αναλυτικές πληροφορίες γι' αυτά.

Ανέκδοτα και άλλα γνωστά τραγούδια του μελωδού της ψυχής μας, Μάνου Χατζιδάκι, ερμηνευμένα από τον ίδιο το συνθέτη, περιλαμβάνει το CD « Μάνος Χατζιδάκις 2000 Μ. Χ.», που κυκλοφόρησε από τον «Σείριο». Ενας δίσκος, που μας αποκαλύπτει τον ερμηνευτή Χατζιδάκι, καθώς επίσης και τον τρόπο, με τον οποίο ο συνθέτης επιθυμούσε να «ειπωθεί» το τραγούδι του από τους τραγουδιστές, με τους οποίους συνεργαζόταν. Και όπως ο ίδιος έγραφε, «το τραγούδι είναι έργο συμπυκνωμένο σε δυο - τρεις φράσεις και με μια απόλυτη αξία των λεπτομερειών που το συνθέτουν».

Εκτός από τα γνωστά τραγούδια του, όπως « Ο Ηθοποιός» σε δικούς του στίχους, «Ηρθε βοριάς - ήρθε νοτιάς» κ. ά., στο δίσκο περιλαμβάνονται τα ανέκδοτα: Τέσσερα τραγούδια από τον «Κοινό Βίο» (σε ποίηση Γ. Χρονά), «Τα ζάρια», «Μούσα» από τους «Ορνιθες» σε απόδοση Βασίλη Ρώτα, «Ετσι κοιμάται ολόγυμνη» (σε ποίηση Ν. Γκάτσου, από την «Αμοργό»), «Κύριε», «Παίδες», σε στίχους του συνθέτη. Τα δεκαπέντε τραγούδια του δίσκου, τοποθετημένα με χρονολογική σειρά, ανοίγουν και κλείνουν μισό αιώνα δημιουργίας (1943 - 1992). Η ιδέα του τίτλου προήλθε από ένα συμβολικό παιχνίδι, που έκανε ο συνθέτης με τα αρχικά του ονόματός του και το χρόνο.