Στις κεντρικές εισηγήσεις που ακολούθησαν, ετέθησαν τα εξής θέματα: Θέαμα - ακρόαμα, εικαστικά, κινηματογράφος - τηλεόραση, βιβλίο, η ασκούμενη πολιτική στη μουσική, Λυρική Σκηνή, Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, εργασιακά, ασφαλιστικά κλπ.
Οπως είπε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών, Μιχάλης Παπαδάκης, «είναι δυνατόν να ονομάζεται πολιτιστική πολιτική αυτή η πολιτική που υποτάσσει τη δημιουργική δραστηριότητα, την ιστορικά προσδιορισμένη, σε οικονομικά συμφέροντα που μετατρέπουν τη δημιουργία σε παραγωγή προϊόντων κατανάλωσης, δηλαδή εμπορευματοποιούν την τέχνη;».
Αγωνία όλων, μέσα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, οι άνθρωποι της τέχνης να δηλώσουν «παρών» στο ταξικό μετερίζι και να αντιδράσουν γιατί, όπως είπε ο Β. Κολοβός, «αληθινή τέχνη είναι εκείνη που συνειδητοποιεί την ανάγκη της αλλαγής, που ομοψυχοποιεί το λαό, συνειδητοποιεί τον αγώνα του, ανοίγει το δρόμο για το μέλλον». Ολοι δήλωσαν ανήσυχοι για τις εξελίξεις και εξέφρασαν την πίστη ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα μέτωπο αντίστασης από τους ανθρώπους της τέχνης, με στόχο την υπεράσπιση των κατακτήσεων της κοινωνίας και από το επίπεδο της τέχνης. Ακολούθησαν τοποθετήσεις εκ μέρους του ΚΚΕ, από τον Γεράσιμο Αραβανή, επικεφαλής του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ και εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ από την Λίνα Μενδώνη.