Ο θίασος «Δόλιχος» του Δημήτρη Τάρλοου, σε καλή μετάφραση του ίδιου, σε συνεργασία με τον Στρατή Πασχάλη, ανέβασε το έργο των Πίτερ Μπρουκ - Μαρί-Ελέν Εστιέν «The man who» (με τον ελληνικό τίτλο «Αυτός που νόμιζε»). Ο διάσημος σκηνοθέτης Π. Μπρουκ βάσισε αυτό το σπονδυλωτό έργο στο ψυχογραφικό μυθιστόρημα του νευρολόγου Ολιβερ Σακς «Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο». Το έργο αποτελείται από 17 σύντομα κείμενα, που μοιάζουν με προσχέδια «πορτρέτων» βασανισμένων ανθρώπων, πασχόντων μόνο ή οπωσδήποτε από ψυχική νόσο, αλλά και από τραυματικές μνήμες, ποικίλες αγωνίες, έλλειψη αγάπης, μοναξιά. Τα κείμενα θυμίζουν τη συνήθη μέθοδο του Μπρουκ στα έργα που ανεβάζει. Μέθοδος που βασίζεται στην έρευνα κάποιου ανθρωπολογικού ή κοινωνικού προβλήματος, ιστορικού γεγονότος ή εθνικού πολιτιστικού δημιουργήματος και στη διαρκή μελέτη του κατά τη διαδικασία της σκηνικής ανάπλασής του. Τα κείμενα μοιάζουν σαν μικρές υποκριτικές ασκήσεις για ηθοποιούς, ασκήσεις προγύμνασής τους για την ερμηνεία ενός πλήρως σχεδιασμένου ψυχογραφικά, διανοητικά και χαρακτηρολογικά προσώπου-ρόλου. Αυτήν ακριβώς την ψυχαναλυτική «καταγωγή» και «φύση» των κειμένων πρόβαλε η λιτή, ρεαλιστική σκηνοθεσία της Αυστριακής σκηνοθέτιδας Ρενάτε Τζέι, με τη συμβολή του αφαιρετικού σκηνικού και των κοστουμιών της Σύλβια Βέμπερ, των ατμοσφαιρικών φωτισμών της Μελίνας Μάσχα, τη μουσική επιμέλεια του Δημήτρη Ιατρόπουλου και των συνολικά καλών ερμηνειών. Με την απέριττη υποκριτική αλήθεια του Μανώλη Μαυροματάκη, την αισθαντικότητα του Δημοσθένη Παπαδόπουλου, την απλότητα του Δημήτρη Τάρλοου και τις αξιόλογες ερμηνείες των Γρηγόρη Γαλάτη και Βασίλη Καραμπούλα.