ΜΑΝΙΛΑ.- Τι προκάλεσε χτες στις νότιες Φιλιππίνες την εξαφάνιση του χωριού Γκουισαουγκόν, περίπου 4.000 κατοίκων, κάτω από τόνους λάσπης και λίθων μέσα σε λίγα λεπτά; Οι τοπικές αρχές έσπευσαν να υποστηρίξουν μία πρώτη, φαινομενικά, ευλογοφανή θεωρία: Φταίει, είπαν, η ασθενής σεισμική δόνηση των 2,6 Ρίχτερ, σε συνδυασμό με τις προ ημερών καταρρακτώδεις βροχές που έπεφταν επί ένα 15ήμερο. Φαίνεται, εντούτοις, σύμφωνα με τις μαρτυρίες μερικών επιζώντων, πως η κατολίσθηση που προκάλεσε το θάνατο αρκετών εκατοντάδων, ενδεχομένως και χιλιάδων, χωρικών δεν ήταν «απλώς» ο καιρός και ο σεισμός... Αλλά η παράνομη αποψίλωση των δασών της περιοχής από ομάδες ξυλοκόπων ή (μεγάλες και μικρές) εταιρίες ξυλείας που είχε αρχίσει από τη δεκαετία του '70. Η οργανωμένη καταστροφή των δασών σταμάτησε μόλις πριν από μερικά χρόνια. Ωστόσο, οι επιπτώσεις από τη διάβρωση του εδάφους που επέφερε η επί σειρά δεκαετιών αποψίλωση των δασών της περιοχής φάνηκαν μόλις χτες.

Τα πτώματα τουλάχιστον 200 χωρικών του χωριού Γκουισαουγκόν στο νότιο νησί Λέιτε ανασύρθηκαν καταλασπωμένα. Εκατοντάδες άλλοι άνθρωποι (τουλάχιστον 1.200 με 2000) κάθε ηλικίας αγνοούνται κάτω από τους τόνους λάσπης. Πολλοί από τους δεκάδες άνδρες και γυναικόπαιδα που επέζησαν από τον εφιάλτη ήταν σε κατάσταση σοκ. Οχι μόνον εξαιτίας του δράματος που έζησαν... Αλλά και εξαιτίας των όσων μέλλει να ακολουθήσουν. Το χωριό τους, άλλωστε, σβήστηκε από το χάρτη. Σαν να μην υπήρξε ποτέ...