Μέσα σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου αναθεωρείται ο «χάρτης» της Ενέργειας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προωθεί η κυβέρνηση τα απαραίτητα μέτρα για την εξασφάλιση της κερδοφόρας δραστηριοποίησης του μεγάλου κεφαλαίου. Οι τελευταίες εξελίξεις και το νομοσχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας απασχόλησαν χτες τη συνάντηση του υπουργού Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, με τον πρωθυπουργό, ενόψει και της κατάληξης του τελικού κειμένου για το διαγωνισμό ηλεκτροπαραγωγής 900 MW από ιδιώτες. Η προκήρυξη, τουλάχιστον για ένα μέρος της συνολικής ισχύος, δε θα αργήσει πολύ και το «ενδιαφέρον» για επενδύσεις φαίνεται να αυξάνεται, χωρίς αυτό να σηματοδοτεί κανένα όφελος για τους οικιακούς καταναλωτές.

Ταυτόχρονα, ο Δ. Σιούφας ανακοίνωσε, μιλώντας σε εκδήλωση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ότι θα προτείνει στον υπουργό Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, την εισαγωγή της εταιρίας στο χρηματιστήριο. Προανήγγειλε επίσης το λογιστικό διαχωρισμό της επιχείρησης μέσα στο 2006, ώστε να δημιουργηθεί η θυγατρική της ΔΕΣΦΑ ΑΕ, που θα διαχειρίζεται το σύστημα φυσικού αερίου, όπως επιβάλλει ο πρόσφατος νόμος για την «απελευθέρωση» της αγοράς φυσικού αερίου, ο οποίος δίνει την απαραίτητη ελευθερία κίνησης στο μεγάλο κεφάλαιο για την εκμετάλλευση και αυτού του καυσίμου. Μάλιστα, ο υπουργός Ανάπτυξης προέτρεψε «στην εφαρμογή επιθετικών και ενεργητικών πολιτικών». Παράλληλα, το 2006 οι επενδύσεις της ΔΕΠΑ θα προσεγγίσουν τα 120,7 εκατ. ευρώ, για τη δημιουργία μιας αναγκαίας υποδομής ώστε να μπουν στην αγορά και νέοι «παίκτες».

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού μετά την πρωινή συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ο Κ. Καραμανλής ενημερώθηκε και για την ίδρυση Κέντρου Ερευνας, Τεχνολογίας και Ανάπτυξης στη Θεσσαλία, το οποίο θα αποτελείται από 4 Ινστιτούτα (Μηχανοτρονικής, Τεχνολογίας και Διαχείρισης Αγροοικοσυστημάτων, Βιοϊατρικής και Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης). Το περασμένο Σάββατο ο υπουργός ανακοίνωσε επίσης τη μελέτη για την ίδρυση 3 ακόμη κέντρων στην Πάτρα, στα Γιάννενα και στην Ξάνθη. Μόνο που η κυβερνητική αντίληψη για την ανάγκη στενής σχέσης ανάλογων φορέων με την «ιδιωτική πρωτοβουλία» θέτει τη λειτουργία και τα όποια αποτελέσματά τους υπό την αίρεση του επιχειρηματικού συμφέροντος.