Η Κομματική Οργάνωση Νάουσας του ΚΚΕ, με ανακοίνωσή της σημειώνει πως ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα και να πάρουν αποφάσεις, ξεκαθαρίζοντας ποιος είναι μαζί τους και ποιος όχι, ποιος υπηρετεί τα συμφέροντά τους και ποιος τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

«Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο δήμαρχος Νάουσας και ο νομάρχης, οι τοπικοί βουλευτές έχουν ακέραιη την πολιτική ευθύνη για την εξέλιξη αυτή, γιατί από την πρώτη κινητοποίηση ενάντια στο κλείσιμο της "Τρικολάν", αλλά και στη συνέχεια, πρόβαλλαν σαν μια από τις μαγικές λύσεις "σωτηρίας" τη μερική απασχόληση στην ΤΑ, (οι άλλες είναι οι πανεπιστημιακές σχολές, ο τουρισμός κ.ά). Γιατί, εδώ και χρόνια υιοθέτησαν το θεσμό της μερικής απασχόλησης στην ΤΑ», σημειώνει η ΚΟ Νάουσας του ΚΚΕ.

Μάλιστα, σχολιάζοντας το δημαγωγικό «καυγά» των τοπικών κομματικών παραγόντων και οργανώσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, σημειώνει πως γίνεται για τα μάτια του κόσμου, όμως και πάλι δεν μπορεί να κρύψει την ταύτισή τους στην υπεράσπιση της μερικής απασχόλησης και άρα στην επίθεση κατά της σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα.

«Το κυβερνητικό επιτελείο, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, αλλά και οι τοπικοί παράγοντες, βουλευτές, δήμαρχος, νομάρχης, με απανωτές δηλώσεις, προσπαθούν να κλείσουν τα μάτια των εργαζομένων και να καλλιεργήσουν ψεύτικες ελπίδες για την επίλυση του προβλήματος της ανεργίας στη Νάουσα. Η ύπουλη αυτή δημαγωγία δεν πρέπει να παγιδεύσει κανέναν εργαζόμενο, κανέναν άνεργο. Η ουσία των μέτρων που πάρθηκαν μέχρι τώρα, αλλά και των μέτρων που ήδη εξαγγέλθηκαν για τη "σωτηρία" της Νάουσας και που αποφασίζονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τη χώρα μας υπηρετούν ένα στόχο: Την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας, για να αυξηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου», σημειώνει το ΚΚΕ.

Και ξεκαθαρίζει πως «η εξασφάλιση, η κατοχύρωση του δικαιώματος στη σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα για όλους απαιτεί ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας», απαιτεί το τιμόνι της εξουσίας να το πάρει η εργατική τάξη με τους συμμάχους της. Προϋπόθεση για να προχωρήσουν τέτοιες αλλαγές, είναι η ισχυροποίηση του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, το δυνάμωμα του ΚΚΕ, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο.