Την ανάγκη συμπόρευσης των φοιτητών με τους καθηγητές, τους σπουδαστές, τους μαθητές, τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε ενιαίο μέτωπο αγώνα, δυναμικό, μαζικό και διεκδικητικό, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, μέτωπο που θα παλεύει για το πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη ο λαός, ανέδειξε ο Θέμης Γκιώνης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, σε εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Πολυτεχνείου της ΚΝΕ, η οποία έγινε χτες στο ίδρυμα. Δυο βδομάδες πριν τις φοιτητικές εκλογές της 5ης του Απρίλη, σε μια περίοδο αναβρασμού στο χώρο των πανεπιστημίων, στο φόντο της αντιλαϊκής επέλασης στο δικαίωμα στη μόρφωση και στη δουλιά, πολλοί φοιτητές του Πολυτεχνείου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της ΚΝΕ, παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την εκδήλωση και συζήτησαν για την ανάγκη αναζωογόνησης του φοιτητικού κινήματος.

Στην ομιλία του ο Θ. Γκιώνης στάθηκε στην επίθεση που εξαπολύεται ενάντια στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, και τόνισε ότι το φοιτητικό κίνημα μπορεί να διεκδικήσει το πανεπιστήμιο που θα ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες, να μετρήσει κατακτήσεις. Εξήγησε ότι οι αλλαγές που προωθούνται βρίσκονται στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πανεπιστημίου και κάλεσε τους φοιτητές να παλέψουν μαζικά για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου, για επιστήμη και έρευνα στην υπηρεσία του λαού. Υπογράμμισε την ανάγκη συμπόρευσης σε αυτόν τον αγώνα με τους καθηγητές, τους μαθητές και όλο το λαό, τονίζοντας ότι η επίθεση στο δικαίωμα στη μόρφωση αφορά όλους και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός, μαζικός, διεκδικητικός και να συγκρούεται με την κυρίαρχη πολιτική. Και φέρνοντας το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου οι φοιτητές βρίσκονται στους δρόμους, επισήμανε ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να αναθεματίζουν το νόμο για ελεύθερες απολύσεις, αλλά η πολιτική τους άνοιξε το δρόμο για να υπάρχουν και στην Ελλάδα πολλοί νέοι που δουλεύουν ανασφάλιστοι.

Ανέδειξε την ευθύνη των παρατάξεων της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ για τα διαλυτικά και κρισιακά φαινόμενα στο φοιτητικό κίνημα, όχι μόνο επειδή δεν υπάρχει ΕΦΕΕ αλλά και επειδή σε επίπεδο συλλόγων οι δύο παρατάξεις δεν ενημερώνουν τους φοιτητές, δεν κάνουν Γενικές Συνελεύσεις, δε θέλουν τη συμμετοχή «γιατί όχι μόνο δεν έχουν εμπιστοσύνη στον κόσμο, αλλά τον φοβούνται. Καλλιεργούν πλαστά διλήμματα, πλαστές αυταπάτες, λειτουργούν με άλλους όρους», με κύριο στόχο να μεταφράσουν το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών σε στήριξη στην κυβερνητική πολιτική και στις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Και ξεκαθάρισε ότι οι παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ έχουν ρόλο συνδιαχείρισης, συνδιαλλαγής και διάβρωσης των συνειδήσεων των φοιτητών, λειτουργούν με τη λογική του εμπορίου. Κάλεσε τους φοιτητές να γυρίσουν την πλάτη σε ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, να μαυρίσουν τις δυνάμεις εκείνες που λένε ότι η κατάσταση δεν αλλάζει, να αξιοποιήσουν το όπλο της ψήφου στις φοιτητικές εκλογές για να ξεκαθαρίσουν σε ΔΑΠ - ΠΑΣΠ ότι δεν έχουν τον κόσμο στο «τσεπάκι τους».

Κάλεσε, «όλοι οι φοιτητές να συμμετέχουν, να αγωνιούν και από κοινού να παίρνουν αποφάσεις για πάλη» και ξεκαθάρισε ότι «εμπιστευόμαστε τον κόσμο και γι' αυτό έχουμε τέτοια αντίληψη για το κίνημα και θέλουμε να συμμετέχουν όλοι».Κάλεσε τους φοιτητές να στηρίξουν την ΠΚΣ στις φοιτητικές εκλογές στις 5 του Απρίλη, ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης, τονίζοντας ότι ενίσχυση της Πανσπουδαστικής είναι ενίσχυση «του φοιτητικού κινήματος ώστε με καλύτερους όρους να διεκδικήσει τα δικαιώματα των φοιτητών στις σπουδές, τα δικαιώματα στην εργασία». Σημείωσε ότι αν οι φοιτητές μπουν μαζικά στον αγώνα μπορούν να φέρουν εμπόδια και τόνισε ότι μέσα από τον αγώνα πρέπει να βγαίνουν συμπεράσματα για τον προσανατολισμό, για την κατεύθυνση της πάλης.

Και τόνισε: «Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στους φοιτητές, ακριβώς επειδή θεωρούμε ότι τα προβλήματα θα οξυνθούν. Στόχος μας είναι να προωθήσουμε την ανάγκη διαμόρφωσης στα πανεπιστήμια ενός πόλου συσπείρωσης φοιτητών, συλλόγων, επιτροπών αγώνα που συμφωνούν ότι χρειάζεται πάλη ενάντια σε αυτή την πολιτική, συμφωνούν ότι χρειάζεται να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Να διαμορφωθούν όροι και προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί αυτός ο πόλος που θα είναι ικανός να αντιπαρατεθεί με την κυρίαρχη πολιτική, με μαζικούς αγώνες. Γιατί θεωρούμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις ο κόσμος να ζήσει καλύτερα».