Η ΚΕ χαιρετίζει τα θετικά αποτελέσματα που έχουν ήδη σημειωθεί, τη δυναμική που αυτά περικλείουν, τους αγώνες που αναπτύχθηκαν κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Με τη δράση των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν τους συνδυασμούς και την πλατιά εξόρμηση στο λαό που πραγματοποιούν οι υποψήφιοι, αναδείχτηκε ευρύτερα και πιο δυναμικά η πολιτική σημασία της εκλογικής μάχης.

Ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός των δυνάμεων πρέπει να αλλάξει όσο γίνεται πιο γρήγορα, να ανατραπεί στην πορεία στο γενικό πολιτικό πεδίο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, παντού. Να μη χαθεί η ευκαιρία που προσφέρει η επικείμενη εκλογική μάχη.

Καρπός της πρέπει να είναι η όσο γίνεται πιο μεγάλη μείωση των θέσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε συνδυασμό με την αποφασιστική ενίσχυση των αγωνιστικών ψηφοδελτίων συνεργασίας, που στηρίζουν το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και η Κομμουνιστική Ανανέωση, όλοι οι ριζοσπάστες και αριστεροί.

Κοροϊδεύουν συνειδητά το λαό όσοι ισχυρίζονται ότι οι λεγόμενοι τοπικοί «άρχοντες» είναι ανεξάρτητοι από τα κόμματα της εξουσίας που τους στηρίζουν, ότι λειτουργούν υπεράνω των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και των επιλογών της ΕΕ. Κράτος και Τοπική Αυτοδιοίκηση ως θεσμός αποτελούν ενιαία δομή εξουσίας. Γι' αυτό και έχει σημασία να αλλάξει ο πολιτικός συσχετισμός των δυνάμεων, ώστε να ενισχυθεί το λαϊκό κίνημα, να μπορεί να βάλει κάποιο φρένο στα χειρότερα που προγραμματίζονται σε βάρος του, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.

Οι ψηφοφόροι πρέπει να αξιολογήσουν τους υποψήφιους, με βάση ποια κόμματα τους στηρίζουν και τη στάση τους στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και στους πολιτικούς αγώνες. Να καταδικαστούν οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα που τους στηρίζουν, για τη στάση τους σε κρίσιμα προβλήματα, όπως:

• Η πτώση της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων, η ανεργία, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η εργασιακή περιπλάνηση, που καταδικάζουν με ακόμα μεγαλύτερη οξύτητα τα παιδιά και τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Οι νέες πιο οξυμένες μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
• Τα αδιέξοδα που έφεραν και φέρνουν στη μικρομεσαία αγροτιά διαδοχικά το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, με την εφαρμογή της ΚΟΙΝΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ της ΕΕ. Τα μέτρα υπέρ των μονοπωλίων, που πήραν και παίρνουν σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματοβιοτεχνών και των εμπόρων.
• Οι αλλεπάλληλες αντιδραστικές αλλαγές, που υιοθέτησαν στο θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από το 1994 έως τον πρόσφατο νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, με αποτέλεσμα την ένταση των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης. Σε μια περίοδο, μάλιστα, που αυξήθηκε το παραγόμενο προϊόν, αλλά, από τη μια, αυξήθηκαν τα κέρδη κι, από την άλλη, μεγάλωσε η φτώχεια και η ανεργία. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ, υιοθέτησαν τη θεσμοθέτηση της δυνατότητας η Τοπική Αυτοδιοίκηση να επιβάλλει τοπική φορολογία και τη συνεχή επέκτασή της, με το αντιλαϊκό σύνθημα της ανταποδοτικότητας. Πρωτοστάτησαν, μέσω των λεγόμενων Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης (ΤΣΑ), στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στη γενικότερη υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Στη διανομή μιας θέσης σε δύο και τρεις ανέργους, μέσω της προσωρινής απασχόλησης και των εκτάκτων. Τελικά, και τα τρία κόμματα και οι εκλεγμένες αρχές που στήριξαν μετέτρεψαν τους δήμους σε γραφεία ανάθεσης έργων στους επιχειρηματίες, σε πλασιέ των συμφερόντων τους. Πρωτοστατούν στην αλλαγή της διοικητικής δομής με συνενώσεις δήμων και νομαρχιών, που οδηγούν στην ακόμα πιο βαθιά ενσωμάτωση της ΤΑ στο σύστημα της κρατικής εξουσίας, στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων.
• Οι νέες ανισότητες που προστέθηκαν στις γυναίκες στην απασχόληση και συνταξιοδότηση, σε όλες τις πλευρές της ζωής τους, με πιο χαρακτηριστική την υποβάθμιση της κοινωνικής προστασίας της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, την άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης.
• Η ωμή επίθεση που δέχεται η νεολαία στο δικαίωμα στη μόρφωση και τη δουλιά: Με τους νέους ταξικούς φραγμούς στο σύστημα Παιδείας, την εμπορευματοποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων και πανεπιστημίων, τεχνολογικών ιδρυμάτων. Με την υποκατάσταση, της όποιας ενιαίας γνώσης παρεχόταν, από αποσπασματικές, ευκαιριακές γνώσεις. Με την προετοιμασία του εδάφους για την ανασφάλιστη δουλιά των νέων.
• Η υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας. Η υποκατάσταση, της όποιας πολιτικής κοινωνικής πρόνοιας υπήρχε, από τον εθελοντισμό, τη φιλανθρωπία. Ο εθελοντισμός υποκαθιστά την ευθύνη του κράτους, ανεξάρτητα από τα κίνητρά του, αν είναι ιδιοτελή ή όχι.
• Η τρομοκρατία στους τόπους δουλιάς, η κρατική καταστολή και βία, και τα μέτρα γενικευμένης παρακολούθησης της συλλογικής δράσης και της προσωπικής ζωής. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί μέσα και από τη δημοτική αστυνομία και τα «συμβούλια πρόληψης της παραβατικότητας».
• Η διάδοση των ναρκωτικών ακόμα και σε παιδιά που βρίσκονται στο στάδιο της προεφηβείας. Η συστηματική απόκρυψη των κοινωνικοπολιτικών αιτιών που οδηγούν στην αύξηση του μεγάλου αυτού προβλήματος.
• Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η έλλειψη δημόσιων έργων που αφορούν το λαό, όπως είναι αυτά της αντισεισμικής θωράκισης, τα αντιπλημμυρικά, το οξύ πρόβλημα των απορριμμάτων. Η έλλειψη έργων αποχέτευσης και έργων για την πανελλαδική διαχείριση του νερού και τόσα άλλα. Προβλήματα που δεν είναι στενά τοπικά, αλλά εκδηλώνονται, με τη μια ή την άλλη οξύτητα, παντού.
• Η εμπορευματοποίηση του Πολιτισμού και του ελεύθερου χρόνου, που παράγει συμπτώματα σήψης, ενώ στερεί το λαό και τη νεολαία από την επικοινωνία με προοδευτικά πολιτιστικά έργα, των ανθρώπων της Τέχνης και του Πολιτισμού που εμπνέονται από τους αγώνες και τα βάσανα του λαού και προβάλλουν μηνύματα, τα οποία εμπνέουν αγωνιστικότητα και αισιοδοξία.
• Η εμπορευματοποίηση του Αθλητισμού, οι λεγόμενες χορηγίες των επιχειρηματικών ομίλων, οι παρενέργειες που έχει ο καλλιεργούμενος ανταγωνισμός του πρωταθλητισμού. Το ντόπινγκ έχει προωθηθεί ακόμα και στις μικρές ηλικίες, ακόμα και στον ερασιτεχνικό τομέα.
• Το αβάσταχτο βάρος των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών, οι συνέπειες από την ενεργητική συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

ΠΡΩΤΟ

Τη συνεργασία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ανοιχτή και παρασκηνιακή ταυτόχρονα, για την επαίσχυντη συμφωνία της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, στη βάση της οποίας οι εργαζόμενοι παίρνουν 77 λεπτά του ευρώ τη μέρα ως δήθεν αύξηση για το 2006 και ανάλογα ψίχουλα για την επόμενη χρονιά.

ΔΕΥΤΕΡΟ

Τις κοινές θέσεις των δύο κομμάτων για αντιδραστικές αλλαγές και ανατροπές στην Παιδεία, σε όλες τις βαθμίδες. Και τα δύο κόμματα δουλεύουν συστηματικά για την πλήρη μετατροπή των πανεπιστημίων και των σχολείων σε ιδρύματα που λειτουργούν με βάση τους καπιταλιστικούς νόμους της αγοράς. Την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ανοίγουν την πόρτα στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις να καθορίζουν και το περιεχόμενο των μαθημάτων.

Τις κοινές τους θέσεις για νέα αντιδραστικά μέτρα στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και συνταξιοδότησης. Οι 10 προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης δίνουν αέρα στη ΝΔ να προχωρήσει στην προετοιμασία του «εδάφους» για τη νέα αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, τον αποχαρακτηρισμό βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, την επιβολή νέων μορφών ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης.

ΤΡΙΤΟ

Τη συνεργασία τους με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, γενικότερα με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που εξαπολύουν πολέμους, ασκούν την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Συντάσσονται με την αλλαγή συνόρων, τις πολύμορφες οικονομικές πιέσεις και εμπάργκο σε βάρος λαών και χωρών που αντιστέκονται. Καμία διαφορά δεν υπάρχει μεταξύ τους στην ιμπεριαλιστική πολιτική στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στο Παλαιστινιακό. Το ίδιο ισχύει για την πολιτική απέναντι στο Ιράκ, στη Συρία, στην Κούβα, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας. Εχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για τη μη επίλυση του Κυπριακού και για την καλλιέργεια αυταπατών ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ ισοδυναμούσε με αυτόματη επίλυση του διεθνούς αυτού ζητήματος.

Πανομοιότυπη είναι η στάση τους απέναντι στο καθεστώς των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών βάσεων, στα ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα. Σήμερα που προετοιμάζεται το έδαφος για ένα νέο γύρο οικονομικών και στρατιωτικών πιέσεων, απαγορεύσεων, αιματηρών πολέμων σε βάρος του ΙΡΑΝ, δεν πρέπει να παραμεριστεί το πρόβλημα αυτό ως κριτήριο ψήφου.

Οι εκλεγμένες τοπικές αρχές με τη στήριξη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν πήραν καμία πρωτοβουλία αντιπαράθεσης με τις επιλογές των κομμάτων τους απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική συμμετοχή. Μόνον όταν ο ελληνικός λαός, η νεολαία βγήκε στους δρόμους, όταν πια το αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό ποτάμι φούσκωσε, ορισμένοι από αυτούς περιορίστηκαν σε γενικόλογα ψηφίσματα, που έκρυβαν τις ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων. Εκλεγμένοι δήμαρχοι και νομάρχες, που πήραν τυπικά μέρος στις κινητοποιήσεις, σήμερα δεν ασκούν ούτε απλή κριτική στα νέα σχέδια πολέμου που έχουν έρθει στην επιφάνεια.

ΤΕΤΑΡΤΟ

Την κοινή στάση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα των Μεγάλων Εργων. Αναγορεύουν σε μεγάλα έργα αυτά που αφορούν κυρίως τα συγκοινωνιακά έργα (δρόμους, αεροδρόμια, λιμάνια, γέφυρες κλπ.) ή τα έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την προσέλκυση ξένου τουρισμού υψηλών εισοδημάτων. Οσα έργα έγιναν, πραγματοποιήθηκαν με εντατικοποίηση της εργασίας και με αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και, μάλιστα, των θανατηφόρων. Ανοιξαν διάπλατα την πόρτα, μαζί με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης που έκλεινε η Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, στην καταπάτηση του 8ωρου, στη μερική απασχόληση, στην υπεργολαβική απασχόληση, στην ενοικίαση και επινοικίαση εργαζομένων. Αποτέλεσμα των συμφωνιών και των σχέσεων με τις κατασκευαστικές εταιρίες και τις άλλες επιχειρήσεις ήταν η αύξηση του κόστους των έργων, που το πλήρωσαν, και θα το πληρώνουν για πολλά χρόνια ακόμα, οι εργαζόμενοι.

Η ιεράρχηση των έργων έθεσε σε δεύτερη μοίρα ή και κατάργησε έργα που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, όπως αναπλάσεις περιοχών, προγραμματισμός κάλυψης των αναγκών για σύγχρονη λαϊκή κατοικία, δωρεάν σύστημα Παιδείας και Υγείας, λαϊκός αθλητισμός στη γειτονιά και στο σχολείο, παιδικοί σταθμοί και άλλες υπηρεσίες για τη λαϊκή οικογένεια, η επίλυση του συγκοινωνιακού, μέτρα για τη βελτίωση του κυκλοφοριακού, ανάπτυξη ελεύθερων χώρων. Το κριτήριο για το λαό πρέπει να είναι: Ανάπτυξη από ποιον και για ποιον. Ποιος κυρίως ή αποκλειστικά ωφελείται από τα διάφορα έργα, από τον ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης.

Παραπλανούν τους εργαζόμενους ότι θα αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού το τρίτο κοινοτικό πλαίσιο και το τέταρτο που θα δρομολογηθεί το 2007, ότι θα επέλθει η δήθεν κοσμογονία της λεγόμενης περιφερειακής αποκέντρωσης. Οι εργατοϋπάλληλοι, οι άλλοι εργαζόμενοι στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο, σήμερα έχουν περισσότερες αποδείξεις για το ποιους ωφέλησαν τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Το ίδιο ισχύει και για τους φορολογικούς και τους αναπτυξιακούς νόμους, την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εξαγορές και συγχωνεύσεις ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, τις εξαγωγές κεφαλαίων για κερδοφορία στις περιφερειακές και διεθνείς αγορές.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκαν τις λαϊκές ανάγκες με τρόπο που να γεμίσουν οι τσέπες και τα ταμεία των κεφαλαιοκρατών. Γαλαντομία έδειξαν μόνο στη διάθεση κονδυλίων για εξαγορά και διαφθορά συνειδήσεων, για πελατειακές σχέσεις, για την ενίσχυση κλασικών μηχανισμών βίας και καταστολής, για τη δημιουργία νέων στο όνομα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής και προπαγάνδας για την «πάταξη της τρομοκρατίας».

Το πραγματικό δίλημμα για το λαό είναι ποιον από τους δύο δρόμους επιλέγει: Το σημερινό που ακολουθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με προσανατολισμό τις ανάγκες του κεφαλαίου, όπως αυτές εκφράζονται σε κάθε φάση ή περίοδο, ή τον άλλο δρόμο, που κινείται στον αντίποδα της κυρίαρχης πολιτικής με σκοπό τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Το πραγματικό δίλημμα για το λαό είναι αν επιλέγει τοπικές αρχές που υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική, που στηρίζουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, ή τοπικές αρχές που στρατεύονται με τα λαϊκά συμφέροντα, με τον αγώνα για κοινωνική λαϊκή ευημερία.

Η ΝΔ προβάλλει το επιχείρημα ότι για όλα φταίει η διαχείριση του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα, διατήρησε άθικτο όλο το πλέγμα των αντιλαϊκών νόμων και ρυθμίσεων που έκτισε το ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια της μακρόχρονης διακυβέρνησής του. Εδειξε σεβασμό σε όλες τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ, τις έκανε εφαλτήριο για μια νέα επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα. Συνεχίζει την ίδια γραμμή, προσθέτει νέους νόμους, όπως, άλλωστε, θα κάνει και το ΠΑΣΟΚ αν επανέλθει στη διακυβέρνηση, όπως έδειξε και η πολιτική του, όταν το 1993 πήρε τη σκυτάλη από τη ΝΔ.

Μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή που έχει προκαλέσει με το νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων, η ΝΔ επιλέγει, σε ορισμένες περιπτώσεις που έχει τοπικές δυσκολίες στη συγκρότηση ψηφοδελτίων, να υποστηρίξει μη κομματικούς υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένων και από το χώρο της συνεργασίας ΚΚΕ με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Μεταχειρίζεται τα ίδια μέσα που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν για να υποκλέψει κομμουνιστικές και αριστερές ψήφους σε κάποιους δήμους και νομαρχίες, ιδιαίτερα στο δεύτερο γύρο.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ καταγγέλλει μπροστά στον ελληνικό λαό τον παραπλανητικό και ύπουλο αυτό ελιγμό, που αντικειμενικά παίρνει το χαρακτήρα προβοκάτσιας. Κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να πέσει σ' αυτήν την παγίδα. Να καταψηφίσει τα ψηφοδέλτια της ΝΔ παντού και στους δύο γύρους, να δώσει την καλύτερη απάντηση στην προκλητική αυτή ενέργεια.

Τόσο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσο και η ηγεσία του ΣΥΝ γνωρίζουν το χαρακτήρα του ελιγμού της ΝΔ. Καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν και συμμετέχουν στην προβοκάτσια, συκοφαντώντας το ΚΚΕ για συνεργασία με τη ΝΔ. Αυτό που ενοχλεί ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ είναι η σταθερή και αδιάλλακτη στάση του ΚΚΕ απέναντι στο δικομματισμό, ως σύστημα εναλλαγής των κομμάτων της εξουσίας στη διακυβέρνηση. Τους ενοχλεί η σταθερή και αταλάντευτη επιλογή του να εργάζεται για συσπειρώσεις και συμμαχίες, που στρέφονται κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, οριοθετημένες ευκρινώς από κεντροαριστερές και κεντροδεξιές συγκυβερνήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ επιδίδεται, με τη σειρά του, σε δημαγωγική αντιπολίτευση, όπως έκανε η ΝΔ απέναντί του. Υποκριτικά κλαίει και οδύρεται για την επιδείνωση της ζωής του λαού, όμως, στην πράξη, παίζει τον ίδιο ρόλο με τη ΝΔ, πιέζει για νέα αντιλαϊκά μέτρα και αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις.

Δεν υπάρχει ούτε μια επιλογή της ΝΔ που το ΠΑΣΟΚ να την καυτηρίασε και να την κατήγγειλε από προοδευτική, φιλολαϊκή πλευρά. Οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, τα κοινωνικά προβλήματα, την αγροτιά που ζει σε αδιέξοδα, τους αυτοαπασχολούμενους, δε συγκρούονται με τις επιλογές της ΝΔ, αντίθετα της προσφέρουν πρόσθετα επιχειρήματα.

Δεν υπάρχει ούτε ένας δήμαρχος, ούτε ένας νομάρχης που στηρίχτηκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και να στάθηκε εμπόδιο στην αντιλαϊκή πολιτική. Αντίθετα, όλοι αυτοί, ακόμα και όταν δημαγωγικά αναγνώριζαν την ύπαρξη προβλημάτων στην εκλογική τους επικράτεια, φρόντιζαν να μένει στο παρασκήνιο η κεντρική πολιτική ευθύνη.

Ο ΣΥΝ ήταν ο πιο πιστός τους εταίρος στα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια, στην ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ, συνέβαλε στις ομόφωνες αποφάσεις για αυξήσεις δημοτικών τελών και τοπικής φορολογίας, συντάχθηκε με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, με αποκορύφωμα τα επαίσχυντα συμβόλαια τοπικής απασχόλησης. Ευθύνεται για τις συγχύσεις που καλλιεργεί, τη μοιρολατρία που έσπειρε ευρύτερα, για την ασυνέπεια λόγων και έργων. Η μόνη του φιλοδοξία είναι να παίξει το ρόλο του αναχώματος και από καλύτερες θέσεις να διαπραγματευτεί τη συνεργασία του με το ΠΑΣΟΚ.

Εγγύηση αποτελούν τα έργα και οι πράξεις τους όλα τα χρόνια. Δεν υπάρχει μικρότερος ή μεγαλύτερος αγώνας, που οι δυνάμεις αυτές να μην είχαν συμβολή και συγκεκριμένη δράση.

Θα συμβάλλουν, ώστε να διαμορφωθεί ένας διακριτός αγωνιστικός πόλος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα είναι σύμμαχος του λαϊκού κινήματος, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της λαϊκής ενότητας, της συνεργασίας των κοινωνικών δυνάμεων, στη συσπείρωση νέων δυνάμεων.

Το εργατικό και το γενικότερο λαϊκό κίνημα, η μαχόμενη νεολαία και οι γυναίκες θα έχουν μόνιμο συμπαραστάτη τις εκλεγμένες αγωνιστικές ριζοσπαστικές τοπικές αρχές.

Δεν υπάρχει ελπίδα, όσο ένα μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων βρίσκεται κάτω από την επιρροή ή διατηρεί ελπίδες ότι μπορεί να προκύψει κάτι καλό από την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, από τις «λύσεις» της κεντροαριστεράς, που οι λαοί της Ευρώπης έχουν δοκιμάσει στην πλάτη τους. Δεν αλλάζει τίποτε για τους λαούς, αν τα αντιλαϊκά μέτρα τα παίρνει η φιλελεύθερη ή η σοσιαλδημοκρατική παράταξη, η Μέρκελ παρέα με τους συμμάχους της σοσιαλδημοκράτες, ο Μπερλουσκόνι ή ο Πρόντι. Τα αντιλαϊκά μέτρα είναι αντιλαϊκά, ανεξάρτητα ποιος τα παίρνει, ανεξάρτητα ποια επιχειρήματα προβάλλει για την αναγκαιότητά τους.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι ριζοσπάστες, οι αριστεροί που δεν απεμπόλησαν τις διαχρονικές αξίες και αρχές του λαϊκού κινήματος, που πιστεύουν βαθιά στις ανεξάντλητες δυνατότητες του εργατικού και του γενικότερου λαϊκού κινήματος, να μην επιτρέψουμε, όσο εξαρτάται από εμάς και την ακούραστη δουλιά μας, να εξελιχθούν οι τοπικές εκλογές σε πλυντήριο των ευθυνών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των εκλεγμένων τους στις προηγούμενες τοπικές εκλογές, των υποψηφίων στελεχών τους.

Η ψήφος είναι και ζήτημα προσωπικής ευθύνης για κάθε εργάτη και εργάτρια, αγρότη και αγρότισσα, αυτοαπασχολούμενο, επαγγελματοβιοτέχνη και έμπορο, νέο και νέα, χαμηλοσυνταξιούχο. Να δράσουμε με συνέπεια και τόλμη, αναλογιζόμενοι το χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας, να ανοίξουμε ένα διαφορετικό κόσμο, της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας, της συμβολής στην παγκόσμια ειρήνη σε βάρος των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού.

ΑΘΗΝΑ 28/5/06