ΠΑΡΙΣΙ.-

«Φυλακές - Μια ταπείνωση για τη Δημοκρατία». Αυτός είναι ο τίτλος, που επέλεξε η τριανταμελής κοινοβουλευτική επιτροπή της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης για την πολυσέλιδη έκθεση που παρουσίασε, χτες, μετά από τετράμηνη έρευνα που πραγματοποίησε στις γαλλικές φυλακές. Ανάλογη έκθεση παρουσιάστηκε, χτες, και από τη Γερουσία.

Οι δύο εκθέσεις έχουν προκαλέσει θόρυβο στη γαλλική κοινή γνώμη, περιγράφοντας με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στα γαλλικά σωφρονιστικά ιδρύματα. Συγκεκριμένα, αναφέρουν ότι από τις 187 φυλακές, οι 108 λειτουργούν, ήδη, περισσότερο από 80 χρόνια, είναι πεπαλαιωμένες και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των κρατουμένων. Οι υπάρχουσες θέσεις δεν ξεπερνούν τις 49.000 ενώ οι κρατούμενοι, αυτή τη στιγμή, έχουν φθάσει τις 52.000, εκ των οποίων, όπως σημειώνουν οι Γάλλοι βουλευτές, το 40% είναι προφυλακισμένοι και αναμένουν τη δίκη τους, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό «για οποιοδήποτε κράτος θέλει να ονομάζεται δημοκρατικό».

Το χειρότερο όλων, όμως, όπως υποστηρίζουν και οι δύο εκθέσεις που καλούν την κυβέρνηση του Λιονέλ Ζοσπέν να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες, είναι οι συνθήκες που επικρατούν μέσα στα σωφρονιστικά ιδρύματα. Κυριαρχούν η κακή οργάνωση, οι συνθήκες ανισότητες, οι διακρίσεις, επικρατεί καθεστώς βίας και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι καθημερινή και κατάφωρη. Το γαλλικό σωφρονιστικό σύστημα δεν είναι σε θέση, υποστηρίζουν οι εκθέσεις, να προσφέρει στους κρατουμένους τις θεμελιώδεις ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, δεν τους βοηθά να επανενταχθούν στην κοινωνία, δεν τους προσφέρει τίποτε ουσιαστικό.

Η υπουργός Δικαιοσύνης Ελιζαμπέντ Γκιγκού έσπευσε να κατευνάσει το θόρυβο, αναγγέλλοντας την κατασκευή 3 νέων φυλακών, μέτρο που πολλοί βουλευτές χαρακτήρισαν ανεπαρκές και αποσπασματικό. Στη σύνταξη της πρώτης αυτής έκθεσης για τα γαλλικά σωφρονιστικά ιδρύματα, τα τελευταία 125 χρόνια, οδήγησε η έκδοση, στις αρχές του έτους, του βιβλίου της Βερονίκ Βασέρ, γιατρού των φυλακών La Sante του Παρισιού, η οποία ανέφερε σειρά βιασμών, εξευτελισμών και παραβίασης κάθε έννοιας ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζοντας ότι τα περιστατικά αυτά είναι η καθημερινότητα των γαλλικών φυλακών.