Η κυβέρνηση πάντα λαμβάνει μέτρα - ισχυρίζεται - αλλά είτε δεν τα εκτελούν σωστά οι εντολοδόχοι, συνήθως η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως προέκταση του κράτους σηκώνει το βάρος της «ανικανότητας», είτε το φαινόμενο που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι απρόβλεπτο. Λες και η χώρα μας έχει υπογράψει κανένα συμβόλαιο με τη φύση που να λέει ότι της χαρίζει μόνο τις ομορφιές της και όχι τις «εκρήξεις» της, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συνέπεια και της πολιτικής που ασκείται. Για παράδειγμα, αν έχεις «φροντίσει» να καταστρέψεις και να τσιμεντοποιήσεις τους χώρους πρασίνου, τότε ναι, η ζέστη θα γίνει πιο εύκολα καύσωνας.

Στους οικισμούς των σεισμοπαθών, πολλές οικογένειες ζουν πραγματικά σε καμίνια. Η κυβέρνηση φρόντισε και γι' αυτό να βρει εξιλαστήρια θύματα: Τους δήμους, επειδή δεν τοποθέτησαν, λέει, έγκαιρα κλιματιστικά. Για να καλύψει με τον τρόπο αυτό τη δική της, ουσιαστικά, αδιαφορία, όταν ενέκρινε μόλις τέσσερις μέρες πριν τον καύσωνα την προμήθεια και εγκατάσταση των κλιματιστικών από τους Δήμους, οι οποίοι βέβαια δεν έχουν λάβει χρήματα. Οταν, με δική της αποκλειστική ευθύνη, οι σεισμοπαθείς βρίσκονται ακόμα σε αυτά τα κλουβιά, αφού οι υποτιθέμενοι ευνοϊκοί όροι δανειοδότησης ή επιδότησης για την αγορά και ενοικίαση σπιτιού, αποδείχτηκαν εξαιρετικά δυσμενείς.

Στα νοσοκομεία, οι ασθενείς ανακουφίζονται με ανεμιστήρες, αφού μόλις το 50% των κρεβατιών των Λεκανοπεδίου κλιματίζονται. Από το 1987 ακόμη, οι κυβερνήσεις υπόσχονται τη σταδιακή κάλυψη του συνόλου των αναγκών σε κλιματιζόμενα δωμάτια.