Στην 61η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη ενάντια στα πυρηνικά όπλα, που διεξάγεται αυτές τις μέρες και μέχρι τις 9 Αυγούστου στις δύο μαρτυρικές πόλεις της Ιαπωνίας, στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, συμμετέχουν 2.500 αντιπρόσωποι κινημάτων και κινήσεων ειρήνης, κινήσεις κατά των βάσεων των ΗΠΑ (που είναι πάνω από 120 στην Ιαπωνία), επιζήσαντες (ΧΙΜΠΑΚΟΥΣΑ) των βομβαρδισμών, ενώ σημαντικό ρόλο στην όλη διοργάνωση έπαιξε και η Ιαπωνική Επιτροπή Ειρήνης. Παράλληλα, εκατοντάδες είναι και οι αντιπρόσωποι από το εξωτερικό, εκπροσωπώντας την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Γυναικών, τη Διεθνή Ενωση Δημοκρατικών Νομικών και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης. Σημειώνεται ότι την ερχόμενη Κυριακή, 6 Αυγούστου, θα πραγματοποιηθεί τελετή στη μνήμη των θυμάτων σε ένα ειδικά διαμορφωμένο «πάρκο ειρήνης», όπου υπάρχει και το αντίστοιχο μουσείο.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, που εκπροσωπήθηκε από το μέλος της Γραμματείας του, Ηρακλή Τσαβδαρίδη, στην κεντρική εισηγητική ομιλία, αφού μετέφερε τους θερμούς αγωνιστικούς φιλειρηνικούς χαιρετισμούς σε όλους τους συμμετέχοντες τόνισε ότι «το ΠΣΕ βρίσκεται πολύ κοντά στα συναισθήματα των φιλειρηνικών δυνάμεων της Ιαπωνίας, ειδικά στον πληθυσμό της Χιροσίμα και Ναγκασάκι, οι οποίοι υπέστησαν πριν 61 χρόνια τον εγκληματικό και απάνθρωπο βομβαρδισμό των ΗΠΑ με ανυπολόγιστες συνέπειες και ζημιές μέχρι και σήμερα». Εξέφρασε την «αγανάκτηση και καταδίκη για την έμμεση κατοχή της Ιαπωνίας μέσω των εκατοντάδων στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ, οι οποίες από τη μια διαταράσσουν την καθημερινή ζωή του ιαπωνικού λαού και από την άλλη αποτελούν απειλή για την ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή». Στήριξε την ολοκληρωτική κατάργηση όλων των πυρηνικών και τη διάλυση όλων των Στρατιωτικών Βάσεων στον κόσμο.

Το μέλος της Γραμματείας του ΠΣΕ επισήμανε την ολοένα και μεγαλύτερη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που όπως είπε «τα εγκλήματά τους ούτε ξεκίνησαν αλλά ούτε και σταμάτησαν το 1945». Αναφερόμενος τόσο στον βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, τον πόλεμο στην Κορέα και την εγκατάσταση μέχρι και σήμερα 40.000 στρατού στο Νότο της Κορέας, το βρώμικο πόλεμο στο Βιετνάμ, αλλά και τη στήριξη αιμοσταγών καθεστώτων στη Λατινική Αμερική, τις χούντες στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης τόνισε πως η ίδια «φιλοσοφία» βρίσκεται πίσω από την επίθεση της μεγαλύτερης πολεμικής μηχανής, του ΝΑΤΟ, το 1999 στη Γιουγκοσλαβία και αργότερα με την αμερικανο-αγγλική εισβολή και κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ.

«Πρόκειται πάντοτε για την ιμπεριαλιστική τάση και πρόθεση να κυριαρχήσουν πάνω σε λαούς και περιοχές, για χάρη του ελέγχου των πηγών ενέργειας, αγορών και σφαιρών επιρροής», κάτι που σημειώθηκε και στην Αφρικανική ήπειρο, όπου μετά τη λήξη της αποικιοκρατίας «επήλθε ο ιμπεριαλιστικός νεο-αποικιοκρατικός ζυγός, που υποστήριξε τα πιο αντιδραστικά καθεστώτα όπως αυτό του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και καταπολέμησε με όλα τα μέσα την απελευθέρωση των αφρικανικών χωρών».

Ξεχώρισε, επίσης, την περιοχή της Μέσης Ανατολής, που παρ' όλη την ξεκάθαρη πρόβλεψη σε όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους της Παλαιστίνης, πλάι στο Ισραήλ για περίπου 60 χρόνια, «σήμερα γινόμαστε μάρτυρες του αντιθέτου».

«Κατοχή από το πανίσχυρο και πάνοπλο Ισραήλ με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ, καθημερινές επιθέσεις και θάνατοι Παλαιστινίων, διωγμοί από τη μια και εποικισμός από την άλλη. Τελευταία χτίστηκε και τείχος στη Δυτική Οχθη και τώρα πάλι βομβαρδισμοί στη Λωρίδα της Γάζας», τόνισε.

Και πρόσθεσε ότι «το Ισραήλ έχει στην κατοχή του πυρηνικά όπλα, με τα οποία μπορεί να απειλήσει ή να επιτεθεί σε οποιονδήποτε από τους γείτονές του», κάτι για το οποίο όχι μόνο δεν ενοχλούνται οι ΗΠΑ, αλλά τους τροφοδοτούν κιόλας. Ενώ από την άλλη, αν πρόκειται για χώρες ή κυβερνήσεις που δε θέλουν να συνεργαστούν μαζί τους τότε τους εντάσσουν στον «άξονα του κακού».

Σε ό,τι αφορά το βάρβαρο πόλεμο του Ισραήλ και της πολιτικής των ΗΠΑ στο Λίβανο και τις συνέπειές του, ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης επισήμανε πως «αποδεικνύουν το αποκρουστικό και τερατώδες πρόσωπο του ιμπεριαλισμού στην περιοχή» και υπογράμμισε ότι «οι κυβερνήσεις και δυνάμεις που δεν καταγγέλλουν και δε διαχωρίζουν καθαρά τη θέση τους από αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, είναι εξίσου ένοχοι!».

Καταλήγοντας, τόνισε ότι «δεν μπορούμε να παραλείψουμε να καταδικάσουμε τις θηριωδίες του ιμπεριαλισμού στον κόσμο και ειδικά αυτές στη Μέση Ανατολή, αλλά και να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας με τους λαούς της περιοχής που μας έχουν ανάγκη».