Πέθανε και κηδεύτηκε, στις 15 Αυγούστου, η Σοφία Καραγιάννη - Σαπουνά, αγωνίστρια του λαού, ακλόνητη κομμουνίστρια, μέχρι το θάνατό της. Γεννήθηκε στην πανέμορφη Τύρνα, (Ελάτη), Τρικάλων κι από κοπέλα μπήκε στον αγώνα για το δίκιο του λαού και τα υψηλά ιδανικά του σοσιαλισμού. Σε ηλικία, μόλις, 16 ετών έρχεται σε επαφή με το ΚΚΕ και από την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1946, ξεκινάει τη μεγάλη πορεία της στο δύσκολο, οδυνηρό, αλλά τόσο ωραίο αγώνα για την ανατροπή της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και το ξημέρωμα ενός νέου κόσμου για την πατρίδα και το λαό μας.

Μετά τη μάχη της Τύρνας, ανάμεσα σε μαχητές του ΔΣΕ και χωροφύλακες, στις 12 Αυγούστου του 1946, συλλαμβάνεται, μαζί με άλλα γυναικόπαιδα από τους χωροφύλακες και ύστερα από μεγάλες ταλαιπωρίες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στα Τρίκαλα και σε κρατητήρια στη Λάρισα, περνάει από Εκτακτο Στρατοδικείο στη Λάρισα, από το οποίο καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλάκιση. Ακολουθούν 10 χρόνια σε διάφορες φυλακές της Αθήνας και στην Πάτρα κι αποφυλακίζεται το 1956, για να συνεχίσει τον αγώνα. Με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, στις 21 Απρίλη του 1967, συλλαμβάνεται αμέσως, μαζί με την άνδρα της κι εξορίζεται στα Γιούρα. Πίσω τους αφήνουν δυο μικρά παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, που περνούν το δικό τους Γολγοθά. Το 1969 αποφυλακίζεται και μετά τη μεταπολίτευση μετέχει ενεργά στο ΚΚΕ και στο μαζικό κίνημα.

Πριν δυόμισι χρόνια «χάνει», ξαφνικά, το γιο της και σε μικρό χρονικό διάστημα «φεύγει» και ο σύντροφός της στη ζωή και στον αγώνα. Η «σιδερένια αγωνίστρια», που δε λύγισε στις φυλακές και τις εξορίες, δεν μπορεί ν' αντέξει αυτά τα «χτυπήματα». «Φεύγει» κι αυτή για το μεγάλο ταξίδι, αφήνοντας τη θύμησή της αθάμπωτη στα μάτια των συντρόφων και συναγωνιστών της και το παράδειγμα της αγωνιστικής ζωής της, «προίκα» στις ερχόμενες γενιές των λαϊκών αγωνιστών, που θα συνεχίσουν τον αγώνα...