Το Ισραήλ δεν παρουσίασε καμία απόδειξη σχετικά με τη χρησιμοποίηση από τη «Χεζμπολάχ» αντιαρματικών όπλων «Κορνέτ» ρωσικής κατασκευής, δήλωσε από την περιοχή του Μαγκαντάν, όπου βρίσκεται, ο Ρώσος υπουργός Αμυνας κι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Σεργκέι Ιβανόφ.

Ο Ρώσος υπουργός Αμυνας χαρακτήρισε «ανοησίες» τους ισχυρισμούς του Ισραήλ, σύμφωνα με τους οποίους τα όπλα που πουλά η Ρωσία σε χώρες της Μέσης Ανατολής (και συγκεκριμένα στη Συρία και το Ιράν) μπορούν να καταλήξουν σε χέρια «τρομοκρατών». «Αυτές οι κατηγορίες αντανακλούν τα εσωπολιτικά προβλήματα στο Ισραήλ», σημείωσε ο Σ. Ιβανόφ.

Ταυτόχρονα, ο Σ. Ιβανόφ αναφέρθηκε και στη στάση της Ρωσίας απέναντι στην απάντηση που έδωσε η Τεχεράνη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. «Λόγος δεν μπορεί να γίνει τώρα για κυρώσεις. Κάτι τέτοιο θα ήταν πρόωρο και άστοχο», είπε ο Ρώσος υπουργός Αμυνας, προσθέτοντας πως «σε κάθε περίπτωση εμείς θα συνεχίσουμε να τοποθετούμαστε υπέρ της πολιτικής, διπλωματικής διευθέτησης, υποστηρίζοντας αυστηρά και το καθεστώς της μη διάδοσης».

Σε ανάλογη κατεύθυνση κινήθηκαν και οι δηλώσεις του επίσημου εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μ. Καμίνιν.

Το ζήτημα που αναμένεται να συγκεντρώσει τη διεθνή προσοχή το επόμενο διάστημα, ήδη απασχολεί τα ρωσικά ΜΜΕ. Χαρακτηριστικός του τρόπου που προσεγγίζονται πλέον τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής από την καπιταλιστική Ρωσία είναι ο τίτλος της εφημερίδας «Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα», που γράφει: «Προσπαθούν να στερήσουν τη Ρωσία από 8 δισεκατομμύρια δολάρια», όσα δηλαδή προβλέπεται να κερδίσουν ρωσικές εταιρίες από διάφορες πλευρές της ρωσο-ιρανικής συνεργασίας στον τομέα της ατομικής ενέργειας, του διαστήματος, του φυσικού αερίου και άλλων κατευθύνσεών της.

Η εφημερίδα αναφέρεται και στην ιρανο-κινεζική συνεργασία και καταλήγει στο συμπέρασμα πως στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ διαμορφώνονται δύο «μπλοκ» αντιμετώπισης της απάντησης στο Ιράν. Το πρώτο αποτελούν Ρωσία και Κίνα, που επιμένουν στη συνέχιση των διαβουλεύσεων και το δεύτερο οι ΗΠΑ με τις χώρες της ΕΕ, που κινούνται στην κατεύθυνση της επιβολής κυρώσεων, αρχικά οικονομικού χαρακτήρα, κατά του Ιράν.