Ερημιά, εγκατάλειψη και πλήρης παράδοση στους αρχαιοκάπηλους και στον ιμπεριαλιστικό στρατό κατοχής είναι τα κύρια στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μεγάλη και σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά του Ιράκ, μετά από τρία χρόνια κατοχής. Η αδυναμία του να πράξει έστω και τα στοιχειώδη για την προστασία αυτού του πλούτου ήταν η αιτία της πρόσφατης παραίτησης του δρ Ντόνι Τζορτζ από τη θέση του επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων του Ιράκ.

Ο δρ Τζορτζ είχε γίνει παγκόσμια γνωστός και εκτός επιστημονικών κύκλων, όταν, ως διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Βαγδάτης, είχε καταγγείλει τη λεηλασία του από τους Αμερικανούς. Σήμερα, από τη Δαμασκό όπου βρίσκεται με την οικογένειά του, λέει ότι κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δύο ετών οι ανασκαφές και οι εργασίες συντήρησης στο Ιράκ είχαν σταματήσει, ενώ όλοι οι ξένοι αρχαιολόγοι έχουν φύγει από τη χώρα. Σ' αυτόν απέμεινε μόνο η «οργάνωση» του συστήματος φύλαξης των χιλιάδων γνωστών αρχαιολογικών χώρων του Ιράκ! Για το σκοπό αυτό συστάθηκε μια δύναμη με πάνω από 1.400 ειδικά εκπαιδευμένους αστυνομικούς, αλλά, η έτσι κι αλλιώς μικρή αυτή δύναμη ουδέποτε λειτούργησε, ενώ δεν υπάρχουν πλέον χρήματα για να πληρωθούν οι μισθοί του Σεπτέμβρη.

Ο ίδιος προσθέτει ότι η Βαγδάτη είναι τώρα τόσο επικίνδυνη, που το Εθνικό Μουσείο έχει κλείσει και σφραγιστεί εντελώς με μεγάλους και χοντρούς τοίχους. «Ηταν ο μόνος τρόπος για να εγγυηθούμε την ασφάλεια του μουσείου», λέει. Προσθέτει μάλιστα ότι είναι δύσκολη και η συνεργασία με τους εκπροσώπους της «συμμαχίας» στη Βαγδάτη, ώστε να αποτραπούν οι βλάβες που προκαλούν τα κατοχικά στρατεύματα στις αρχαιότητες. «Είχαμε τα ίδια προβλήματα με το στρατό του Σαντάμ, αλλά συχνά μπορούσαμε να κάνουμε κάτι», καταλήγει...