Μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου εντείνουμε τις προσπάθειες για την ισχυροποίηση του ταξικού κινήματος, την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στο εργατικό κίνημα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που εκπληρώνει σημαντικό ρόλο στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, στην ανατροπή δικαιωμάτων, με ευθύνη των δημάρχων και των νομαρχών που στηρίζονται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ και συναποφασίζουν στην Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) και στις τοπικές ενώσεις.

Επιταχύνουμε τις προσπάθειες για το δυνάμωμα και την επέκταση της δραστηριότητας του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλιάς, στους χώρους κατοικίας, ώστε το ταξικό κίνημα να δώσει τις μάχες που έρχονται από καλύτερες θέσεις, να διεκδικήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, να συμβάλει αποφασιστικά στο άνοιγμα του δρόμου για ριζικές αλλαγές.

Η ενότητα της εργατικής τάξης απαιτεί κοινή συντονισμένη πάλη των κλάδων, των εργαζομένων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, την κοινή πάλη Ελλήνων και μεταναστών, την οργάνωσή τους στα συνδικάτα, την καταπολέμηση φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ, των ταξικών δυνάμεων και συνδικάτων και η αποδυνάμωση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού αποτελεί αναμφισβήτητη αναγκαιότητα και προϋπόθεση για την αποτελεσματική πάλη των εργαζομένων. Κι αυτό επιβάλλεται να εκφραστεί στις αρχαιρεσίες των σωματείων, στα συνέδρια των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων, στα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ είναι φορείς που υλοποιούν τη στρατηγική του κεφαλαίου και στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτές οι δυνάμεις είναι συνένοχες για την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Είναι συνένοχες για την καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, για τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, για τη στήριξη των αντιασφαλιστικών μέτρων, τη στήριξη του αντεργατικού νόμου 3029/92 του ΠΑΣΟΚ (νόμος Ρέππα). Η λογική των «κοινωνικών διαλόγων», της κοινωνικής συναίνεσης, διευκολύνει τα αντεργατικά σχέδια, προκαλεί μεγάλη ζημιά στο εργατικό κίνημα. Τα αιτήματα που προβάλλει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, στα πλαίσια των αντιπολιτευτικών παιχνιδιών του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά εντάσσονται στον άξονα της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, που οδηγεί στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Χωρίς να χαθεί χρόνος, οργανώνουμε και συντονίζουμε τον αγώνα για το δικαίωμα στη δουλιά, για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Πρωτοστατούμε στην πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Δυναμώνουμε το διεκδικητικό κίνημα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, ενάντια στην ακρίβεια. Εντείνουμε τις προσπάθειες για την κοινή δράση, τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, που υφίστανται τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, της συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγα χέρια.

Υπερασπίζουμε τη ζωή και την ασφάλεια των εργατών και των εργατριών, παίρνοντας υπόψη ότι το κυνήγι του κέρδους, η εντατικοποίηση της δουλιάς, η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων, η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου ευθύνονται για τα εργατικά ατυχήματα - εγκλήματα που το 8μηνο (Γενάρης -Αύγουστος του 2006) στοίχισαν τη ζωή 84 εργαζομένων.

Η πείρα που έχει συγκεντρωθεί θέτει σήμερα με μεγαλύτερη απαιτητικότητα την ανάγκη βαθιών αλλαγών που συνδέονται με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, το πέρασμα της εξουσίας στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων, την κοινωνικοποίηση των βασικών - συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινείται η καθημερινή πάλη.

Γιατί μόνο όταν η εξουσία ασκείται από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της και υπηρετεί τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, μόνο όταν η οικονομία αναπτύσσεται με κριτήριο την ευημερία των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων, μόνο όταν τα βασικά μέσα παραγωγής, ο πλούτος που παράγεται, γίνει κτήμα, περιουσία των ανθρώπων του μόχθου και η οικονομία αναπτυχθεί στη βάση κεντρικού, κλαδικού, περιφερειακού σχεδιασμού, μπορεί να αλλάξει η κατάσταση, να εξασφαλιστεί το δικαίωμα δουλιάς για όλους και να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.