Ηκλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής που προωθείται από την κυβέρνηση έχει ως προαπαιτούμενο την αποδυνάμωση κάθε εστίας λαϊκής αντίστασης. Και για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να χτυπηθεί το ΚΚΕ. Να χτυπηθεί, δηλαδή, η πολιτική του απέναντι στην ΕΕ και τη «νέα τάξη πραγμάτων («εκτός σύγχρονης πραγματικότητας», «απομονωτισμός», «εθνικισμός» κ.ά.), στην πολιτική του απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα, («διασπαστική τακτική», «επαναστατική γυμναστική» κλπ.). Ιδιαίτερα όμως να χτυπηθεί η πολιτική συμμαχιών, που από την ίδρυσή του εφαρμόζει το ΚΚΕ και η οποία σήμερα εκφράζεται με τη δράση για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου. Γιατί απλά, αυτή η πολιτική αρχίζει να αποδίδει, γίνεται κτήμα ολοένα και περισσότερων τμημάτων της εργατικής τάξης και γενικότερα του ελληνικού λαού και είναι η απάντηση στο σημερινό πολιτικό πρόβλημα της χώρας.

Γιατί η, σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, συμμαχία της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων της πόλης και της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, καθώς και η συμμαχία πολιτικών ή άλλων κοινωνικών κινήσεων και φορέων, ξεχωριστών προσώπων, είναι το αντίπαλο δέος. Φοβίζει πραγματικά την άρχουσα τάξη και τους εκφραστές της. Τη φοβίζει ακριβώς ο απεγκλωβισμός δυνάμεων, παραγόντων της κοινωνικοπολιτικής ζωής από τις όποιες πολιτικές διαχείρισης του συστήματος και η συμπαράταξή τους με τις αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές δυνάμεις.

Γι' αυτό, θα ήταν παράδοξο τα ΜΜΕ να μεταφέρουν, έστω και «στα ψιλά» τη σχετική ειδησεογραφία. Αντίθετα, αποσιωπούν, διαστρεβλώνουν, και επιδίδονται σε αγοραίο αντικομμουνισμό. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι σχεδόν το 1/3 των υποψήφιων βουλευτών του ΚΚΕ, στις πρόσφατες εκλογές, (μεμονωμένοι ή οργανωμένες κινήσεις όπως η «Κομμουνιστική Ανανέωση») ήταν υποψήφιοι έξω και πέρα από τις γραμμές του Κόμματος αποκρύφτηκε αρκούντος. Αντίθετα, πολλά κροκοδείλια δάκρυα χύθηκαν και χύνονται για την απώλεια της φυσιογνωμίας του Κόμματος που δήθεν σηματοδοτείται με τη συνεργασία της Λ. Κανέλλη και του Κ. Ζουράρι, λες και το πρόβλημα αφορά τα πρόσωπα και όχι την πολιτική.

Ησυμμαχία που προτείνει το ΚΚΕ δεν απαιτεί συμφωνία στην αντίληψη για το σοσιαλισμό, αλλά συμφωνία δράσης κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού. Εχοντας στο επίκεντρο του αγώνα τα οξυμένα οικονομικο - κοινωνικά προβλήματα και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού, την απόκρουση των επιλογών και δεσμεύσεων που προκύπτουν από τη συμμετοχή και ενσωμάτωση της χώρας σε τοπικούς και διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το προσκλητήριο απευθύνεται σε εκείνες τις λαϊκές δυνάμεις, που σήμερα είναι εγκλωβισμένες πολιτικά, ιδιαίτερα στα δύο μεγάλα κόμματα, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Με οργανωμένο τρόπο ή μη, «από τα κάτω» και «από τα πάνω», να στηρίξουν την πολιτική πρόταση για το Μέτωπο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, στο έδαφος πάντα των ταξικών αγώνων και των κοινωνικών κινημάτων και συσπειρώσεων, θα γίνει πράξη η ανάταση του μαζικού λαϊκού κινήματος, που θα βάλει τη σφραγίδα του τελικά στις εξελίξεις, για να ανοίξει ο άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας που έχει ανάγκη ο λαός.