Ανάμεσα στις φήμες που κυκλοφορούν στο νησί η ισχυρότερη αναφέρει πως η φωτιά μπορεί να προκλήθηκε από βολές του στρατού. Το σίγουρο είναι ότι πήρε μεγάλες διστάσεις μεταξύ των χωριών Μυτιληνιοί, Χώρα, Μαυρατζαίοι. Πολύ γρήγορα και ενώ το νησί κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μόλις λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, η φωτιά επεκτάθηκε στο Πυθαγόρειο, το Ηραίο, τους Μύλους, τον Παγώνδα, τους Σπαθαραίους, τα Σκουρέικα, το Νεοχώρι, το Μεσόγειο, το Πάνδροσο, τους Κουμαραδαίους. Εφτασε μάλιστα 10 μέτρα από το αεροδρόμιο, το οποίο και έκλεισε για μερικές ώρες, καθώς έγινε διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος και δεν είχε γεννήτρια (κατά άλλους δεν είχε ισχυρή γεννήτρια) ώστε να συνεχίσει τη λειτουργία του!

Με το κλιμάκιο του ΚΚΕ φτάσαμε από το Βαθύ, την πρωτεύουσα του νησιού, στο Πυθαγόρειο. Αριστερά η θάλασσα και δεξιά καμένη πλαγιά. Ο άνεμος τσούζει τα μάτια. Καμένες εκτάσεις δεξιά και αριστερά από το δρόμο, λωρίδες καμένου εναλλάσσονται με πράσινο, σαν να ακούμπησε μια πυρωμένη παλάμη στη γη, με ανοιχτά τα δάχτυλα.

Στη Χώρα, απαγορεύεται η πρόσβαση μετά το μέσο του χωριού. Ο μαύρος καπνός κρύβει τον ήλιο, έφτασε μέχρι την Τουρκία. Στο Ηραίο, το καμένο έδαφος βρίσκεται δίπλα σε σπίτια που αναρωτιέσαι πώς γλίτωσαν. Δυο βήματα από την παραλία, δέντρα στέκουν καρβουνιασμένα. Σαν σπίρτο που καίγεται. Συνεχίζουμε προς Παγώνδα, περνάμε έξω από τους Μύλους. Στάχτη όλα. Το χωριό άσπρη κηλίδα σε μαύρο φόντο. Η ατμόσφαιρα είναι θολή και ο αέρας καυτός, τα πάντα μαυρισμένα, χωρίς ίχνος ζωής. Καταλαβαίνεις πως όταν οι κάτοικοι λένε ότι κάηκε το χωριό τους δεν εννοούν τα σπίτια τους μόνο. Το χωριό είναι τα πάντα γύρω του και εκεί δεν υπάρχει τίποτα τώρα. Ο Παγώνδας είναι αμφιθεατρικό χωριό. Βλέπεις τη θάλασσα κάτω στο βάθος και τις κορυφές του Καρβούνη. Τεράστιες εκτάσεις καμένες. Δεν υπάρχουν λόγια περιγραφής. Πριν τους Σπαθαραίους η γη μαυρισμένη, καπνοί υψώνονται από ορισμένα σημεία του εδάφους, η φωτιά πάλεψε να λιώσει και την πέτρα ακόμη. Πυκνός μαύρος καπνός ανεβαίνει από την κατεύθυνση των Σκουρέικων και των Κουμέικων, προς τα Ανατολικά. Τους Σπαθαραίους, επίσης αμφιθεατρικό χωριό που βλέπει στη θάλασσα χαμηλά, η φωτιά τους έζωσε από πάνω, από αριστερά και δεξιά, αλλά και από κάτω! Καταλαβαίνεις ότι δόθηκε τιτάνια μάχη για να σωθούν τα σπίτια. Λίγο έξω από το χωριό, κατεστραμμένες κολόνες της ΔΕΗ, μαύρο χώμα. Σε πολλά από αυτά τα χωριά κόπηκε το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό. Ακολουθεί ο Πύργος. Ενα κολαστήριο. Περιτριγυρισμένο από πλαγιές, είναι σκεπασμένο από καπνό. Η φωτιά μαίνεται μέσα και γύρω από το χωριό. Αστυνομία, στρατός, πυροσβέστες, εθελοντές, οχήματα μουγκρίζουν καθώς αφήνουν και παίρνουν κόσμο, γεμίζουν τις δεξαμενές τους με νερό. Η κατάσταση μοιάζει εξωπραγματική. Μέλισσες τριγυρίζουν παντού, από τα μελίσσια που κάηκαν, αλλά και από το δάσος που καταστράφηκε.

Στους Κουμαραδαίους, δυο - τρεις άντρες που ξεκουράζονται στην πλατεία τρέχουν να δουν για φωτιά σε κάτι σπίτια. Το βράδυ του Σαββάτου κάηκαν 4-5, άλλα κατοικήσιμα και άλλα όχι. Τα παράπονα μεγάλα για τα λάθη του συντονισμού. «Ρίψη εδώ, ρίψη εκεί, δεν ήξεραν πού είναι το κύριο μέτωπο», λέει ένας από τους κατοίκους που έσβηνε σπίτια όλο το βράδυ και παρακολουθούσε τη συνεννόηση με τα αεροπλάνα με τον ασύρματό του. Αν και η φωτιά καίει, ο κόσμος αρχίζει να σκέφτεται και το αύριο. Σχολιάζουν τις δηλώσεις της υπουργού Β. Παπανδρέου ότι θα υπάρξει βοήθεια. «Θα μετρήσουν με το κεφάλι και θα μας πουν να πάρουμε 150-200 χιλ. και αν ζητήσουμε περισσότερα, δε θα μας τα δώσουν κι αυτά», λένε στο χωριό. Ο Στ. Σκοπελίτης ακούει τους ανθρώπους και τους μιλάει: «Η καταστροφή είναι μεγάλη. Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας σε όλους τους κατοίκους. Γιατί ανεξάρτητα από το αν χτυπήθηκαν άμεσα, όλοι θα έχουν προβλήματα. Η καταστροφή στο περιβάλλον και στην οικονομία είναι μεγάλη. Χρειάζεται, και θα το υποστηρίξουμε, ένα ειδικό πρόγραμμα. Οχι μόνο για την αποκατάσταση, αλλά και για να πάει μπροστά ο τόπος. Ομως για να γίνει αυτό, χρειάζεται και η δική σας προσπάθεια. Δε θα πούμε περισσότερα τώρα, προέχει να σβήσει η φωτιά. Ομως, πρέπει αυτές τις στιγμές να δούμε ότι με την πολιτική που ασκείται και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το νησί και τους κατοίκους του, όπως και άλλα νησιά μας, οι συνέπειες είναι δυσάρεστες. Εμείς θα κάνουμε παρέμβαση στη Βουλή, έχουμε κάνει και στο παρελθόν. Πρέπει και εσείς να δείτε τις αιτίες και να πράξετε ανάλογα κι εμείς θα είμαστε στο πλευρό σας για να στηρίξουμε τα αιτήματά σας. Κουράγιο».

Εξω από τους Μαυρατζαίους ξανά η εικόνα της καταστροφής. Στο δρόμο επάνω, καμένο ένα εργαστήριο κεραμικής, δίπλα από ένα πρατήριο βενζίνης. «Επεφτα μπροστά στα πυροσβεστικά οχήματα και παρακαλούσα να σβήσουν τη φωτιά. Μου έλεγαν ότι έχουν εντολή να πάνε αλλού και οι αστυνομικοί με έσπρωχναν στην άκρη. Επαθα ζημιά 35 εκατομμυρίων. Δε θέλω λεφτά, θέλω να με βοηθήσουν να ξαναφτιάξω το μαγαζί μου», λέει η ιδιοκτήτρια, Ευαγγελία Μπινιώ, μητέρα τριών παιδιών.

Στη συνέχεια, το κλιμάκιο πήγε στο αεροδρόμιο, στη βάση του συντονιστικού οργάνου. Κατά τη διάρκεια της σύντομης ενημέρωσης του βουλευτή του ΚΚΕ, εντύπωση προκαλεί ο χάρτης που έχουν στα χέρια τους οι αρμόδιοι, ένας μικρός τουριστικός χάρτης, από τους λιγότερο ενημερωμένους!!! Στην περιοχή του αεροδρομίου, που είναι κοντά στο Ηραίο, «βρέχει» στάχτη.

Στη συνέχεια, κοντά στους Μυτιληνιούς, μια νέα συνολική εικόνα μιας απέραντης πυράς και τα πυροσβεστικά αεροπλάνα να φαίνονται μικρά σαν μύγες μέσα στον καπνό. Μετά από μια μεγάλη στροφή, φτάνουμε στο Κοκκάρι. Πίσω από το χωριό πάλι καπνός και κόσμος νευρικός. Ο δρόμος συνεχίζεται μέχρι τους Βουρλιώτες. Χωριό μέσα στο δάσος, σε πλαγιά. Η ατμόσφαιρα είναι θολή, αλλά οι κάτοικοι βρίσκονται στην πλατεία του χωριού. Νέες κουβέντες για το τι πρέπει να γίνει, έκφραση της συμπαράστασης του Κόμματος από τον Στ. Σκοπελίτη. Η φωτιά μαίνεται 3-4 χιλιόμετρα από το χωριό, πίσω από μια κορυφή. Η περιοδεία του κλιμακίου συνεχίστηκε τη Δευτέρα στα νέα μέτωπα της φωτιάς.