Από το αγέρωχο κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά, στο επαναστατικό, φλεγόμενο ροκ τραγούδι της ιταλικής «Banda Bassotti». Από το αφιέρωμα στον ποιητή της Ρωμιοσύνης στη μεγάλη σύναξη του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με τα «έφηβα γεράκια» της αμφισβήτησης. Από τις ρέγγε, ροκ, χιπ χοπ «συνομιλίες» δεκάδων σχημάτων (ανάμεσά τους πολλά μαθητικά) στις λαϊκές, ρεμπέτικες, παραδοσιακές διαδρομές. Τραγούδια της παγκόσμιας εργατιάς, νότες αλληλεγγύης και αγώνα, μπαλάντες αναζήτησης και ελπίδας, δυναμικά ροκ κομμάτια, «ανάσες» παραδοσιακής μουσικής, δημιουργικά φτερουγίσματα νέων καλλιτεχνών, μουσικά «ταξίδια» στις απέραντες αγκαλιές της γνήσιας ελληνικής και παγκόσμιας μουσικής δημιουργίας...

Πλούσια σε μουσικές στιγμές και δυνατή σε συγκινήσεις, η φετινή μεγάλη Γιορτή των νέων κομμουνιστών, που σε πείσμα των καιρών της πολιτιστικής ομογενοποίησης, της φτήνιας, της εμπορευματοποίησης, φιλοξένησε κάθε μορφή αληθινής μουσικής έκφρασης. Συνεχίζοντας την παράδοση, φιλοξένησε καταξιωμένους δημιουργούς, ερμηνευτές, μουσικούς, καθώς και ταλαντούχους, ανήσυχους, ασυμβίβαστους νέους καλλιτέχνες, που γυρίζουν την πλάτη σε «όσα και όσους πάνε να μας βαλτώσουν». Η Κεντρική Σκηνή, το Λαϊκό Στέκι, η Νεανική Σκηνή, αλλά και άλλοι χώροι του Φεστιβάλ πλημμύρισαν από ήχους, φωνές, μελωδίες, αποδεικνύοντας ότι το Φεστιβάλ είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που κάθε χρόνο γίνεται πιο όμορφος, φιλόξενος και δημιουργικός.

Ανάμεσα σε αυτούς που έδωσαν το μουσικό «παρών» τις δύο πρώτες μέρες: ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με τραγούδια - κραυγή διαμαρτυρίας για τους «ενόχους που δεν έχουν καμία ενοχή», για τους φονιάδες των λαών και των ονείρων, που «τώρα έκαναν και το Λίβανο πεδίο βολής». Ο Μίλτος Πασχαλίδης, οι «Χαΐνηδες», ο Βασίλης Λέκκας, η Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» με τους Δημήτρη Μπάση, Μαρία Δημητριάδη, «Τρίφωνο», στο αφιέρωμα για τον Γιάννη Ρίτσο, τα Χάλκινα Γουμένισσας, οι Πετρολούκας Χαλκιάς - Αντώνης Κυρίτσης με την ορχήστρα τους, η Γιώτα Βέη με τις «Φωνές της Ιωνίας», ο Δημήτρης Κοντογιάννης και η Γιούλη Τσίρου με το αφιέρωμα σε δυο μεγάλους απόντες του λαϊκού τραγουδιού, τους Στέλιο Καζαντζίδη και Πάνο Γεραμάνη. Τα νεανικά γκρουπ «Ομάδα Υψηλού Κινδύνου», «Τρεις παραλλαγές», «Raining Pleasure», «Κόντρα στον άνεμο», «Τρεις ευχές», «Boogie Base» και πολλά ακόμη... Οι δυναμικοί Ιταλοί «Banda Bassotti», εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στην Κούβα της επανάστασης και στους λαούς που δε σκύβουν το κεφάλι, αλλά και την απέχθειά τους «στον φασίστα Μπερλουσκόνι»...

Η μεγάλη γιορτή του πολιτισμού, όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε ακόμη τελειώσει. Αναμένονταν στις σκηνές του οι: Θάνος Μικρούτσικος, Διονύσης Τσακνής, Γιάννης Κούτρας, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Λάκης Χαλκιάς, Φίλιππος Πλιάτσικας, «Οναρ», Μανώλης Φάμελος, Ευσταθία, οι Βάσκοι «Skalariak», «Νηπενθείς», «Blues Berger», «Funkey», «Η ζωή σε 3 κύκλους», «Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό», «Magic de Spell», «Ποντοπόροι», Σούλα Βαζούρα, Σ. Μπαλλάς, Renan Bilek, Γιάννης Μαρκόπουλος, Δημήτρης Μητροπάνος, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Βασιλική Λαβίνα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Νίκος Ζιώγαλας, Βασίλης Καζούλης, «Κίτρινα Ποδήλατα», Αντώνης Μιτζέλος, «Terra Brava - Sipan», «Fiesta Flamenga», «Mano Cuba», «Ιδιόμελο», Γκεόργκι Πετρόβ, Ντιλέκ Κοτς, Αγάθωνας, «Ιστορίες για κρουστά» - Βασίλης Βασιλάτος, Τάκης Κωνσταντακόπουλος κ.ά.