«Εβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε...». Κεντρική Σκηνή, λίγο πριν τις 10 μ.μ. Ο Θάνος Μικρούτσικος στο πιάνο ξεδιπλώνει το «Ανεμολόγιο». Ο Διονύσης Τσακνής, με τη βοήθεια πατερίτσας, ανεβαίνει στη σκηνή - το σπασμένο του πόδι δεν τον εμπόδισε να είναι και φέτος παρών στο Φεστιβάλ - και ενώνει τη φωνή του, ξεδιπλώνοντας μαζί με τον Θ. Μικρούτσικο μια μελωδική «ανέμη» που παρασέρνει... «Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο...» και η «αύρα» του Νίκου Καββαδία, μέσα από τη φωνή του Γιάννη Κούτρα, να προσκαλεί σε «ταξίδια»... Ο ύμνος του στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα να σκορπά πάντα συγκινήσεις και τ' αστράλια του «Σταυρού του Νότου» να φεγγοβολούν μέσα από τη φωνή της Ελεονόρας Ζουγανέλη... «Με την πλάτη στον τοίχο» από τον Διονύση Τσακνή και τα τραγούδια του αγαπημένου τραγουδοποιού να κάνουν «ρωγμές», γυρίζοντας την πλάτη στο μέλλον που άλλοι φτιάχνουν, να αφηγούνται το «παραμύθι» της καρδιάς μας... «Εφτά σε παίρνει αριστερά μην το ζορίζεις...», «Το μαχαίρι», «Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής» και το «ταξίδι» στις «θάλασσες» του Ν. Καββαδία να συνεχίζεται... Και μαζί «Αννα μην κλαις... εμένα δεν με βάζουν στο χέρι...» και «Τους έχω βαρεθεί»...

Τη σκυτάλη πήραν οι Φίλιππος Πλιάτσικας, «Οναρ», Ευσταθία και Μανόλης Φάμελλος. Ενώνοντας ήχους και φωνές σ' ένα «Ονειρο Ηλεκτρικής Νύχτας», παρουσίασαν ένα πρόγραμμα βασισμένο στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, κρατώντας τα ουσιώδη και αφήνοντας στην άκρη τα ανούσια... Ακολούθησαν οι Βάσκοι «Skalariak», παίζοντας ska και punk μουσική, υψώνοντας μια ακόμη δυνατή φωνή διεθνούς αλληλεγγύης...