Ο «λάκκος... » των καναλιών | ΝΕΟΛΑΙΑ

ΝΕΟΛΑΙΑ

Ο «λάκκος... » των καναλιών

Αν αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες στα δελτία ειδήσεων δεν είναι ο πάτος του πηγαδιού, τότε μέχρι πού μπορεί να φτάσει η τηλεοπτική βία και ασυδοσία; Τι χειρότερο μπορεί να γίνει σε βάρος δεκαεξάχρονων από τη δημόσια διαπόμπευση που συντελέστηκε με δεκάδες «γαργαλιστικές» λεπτομέρειες, προκειμένου όχι βέβαια να ρίξουν φως στην υπόθεση, αλλά να χτυπήσουν κόκκινο τα μηχανάκια μέτρησης της τηλεθέασης;

Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον κάθε τηλεδικαστή, όχι μόνο πριν αποφανθεί αυτή η, έστω στραβή και κουτσή, Δικαιοσύνη, αλλά ούτε πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η προανάκριση, να βιάζει για δεύτερη φορά, να δικάζει και να καταδικάζει ανήλικα παιδιά, που, ανεξάρτητα από το τι ακριβώς έγινε, όλα σήμερα είναι θύματα της τηλεενημέρωσης;

Μερικοί μάλιστα ισχυρίστηκαν, μέσα από τα τηλεπαράθυρα όπου εμφανίστηκαν, ότι είναι και γονείς προκειμένου να δικαιολογήσουν την υπέρμετρη ανησυχία τους για ό,τι συνέβη ανάμεσα σε κάποια δεκαεξάχρονα παιδιά. Αν ήταν δηλαδή το δικό τους παιδί στη θέση αυτών των παιδιών (είτε της μαθήτριας είτε των αγοριών) θα τα διαπόμπευαν στα κανάλια και θα έβγαζαν στον «αέρα» γαργαλιστικές λεπτομέρειες;

Προκειμένου να δικαιολογήσουν τον τηλεκανιβαλισμό τους, έφτασαν στο σημείο να πουν σε κάποιο σημείο πως ...από 1η Γενάρη η Βουλγαρία γίνεται μέλος της ΕΕ και άρα την έχουμε ανάγκη. Ελεος πια! Δεν μπορεί κανείς μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις να επικαλείται και να συνυπολογίζει το ...πολιτικό κόστος της χώρας από μια τέτοια υπόθεση. Δηλαδή, αν ήταν από μια άλλη χώρα, θα ήταν μικρότερης σημασίας η κακοποίηση που ερευνάται πως υπέστη η μαθήτρια ή όλα έχουμε μάθει να τα βλέπουμε από το τι χάνουμε και τι κερδίζουμε κάθε φορά; Και υπάρχει μεγαλύτερο κόστος από το να αμαυρώνεις αυτόκλητα την ψυχή δεκαεξάχρονων παιδιών;

Δε λέμε σε καμιά περίπτωση ότι αυτή η υπόθεση έπρεπε να κουκουλωθεί ή ότι δεν πρέπει να τιμωρηθούν όλοι όσοι ευθύνονται. Επρεπε όμως να αντιμετωπιστεί με την απαιτούμενη ευαισθησία, πλήρη ανωνυμία και προσοχή αφού πρόκειται για ανήλικα παιδιά και όχι να αναδειχτεί αυτό το περιστατικό σε πρώτο θέμα των δελτίων ειδήσεων ρίχνοντάς τα μέσα στη δίνη της δήθεν ενημέρωσης και με ό,τι συνέπειες έχει αυτό στο μέλλον για όλα τα παιδιά που εμπλέκονται στην υπόθεση.

Οτι η Παιδεία σήμερα προσφέρει στα παιδιά γνώσεις μόνο για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί στην αγορά εργασίας το γνωρίζουμε. Οτι στην εποχή μας τα ιδανικά και οι διεκδικήσεις δυστυχώς έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από το προσωπικό βόλεμα και όφελος, πάλι το γνωρίζουμε και φτάνει απλά να ανοίξουμε τις τηλεοράσεις μας για να δούμε ποια πρότυπα μας προτρέπουν να ακολουθήσουμε. Οτι ενδεχομένως μέσα και από αυτό το περιστατικό να επιχειρήθηκε η τρομοκράτηση των γονιών προκειμένου να εμποδίσουν τα παιδιά τους να συμμετέχουν σε καταλήψεις, και αυτό, προσωπικά, κάποια στιγμή πέρασε από το μυαλό μου.

Αλλά να κινδυνεύει πλέον ο καθένας, και πολύ περισσότερο ανήλικα παιδιά, να γίνει τροφή στο «λάκκο με τα λιοντάρια» των καναλιών, ε, αυτό κανείς δεν μπορεί να το ανεχτεί.

Ρούλα ΜΠΑΝΑΚΟΥ