Μεγάλη μείωση 3% παρουσίασε ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής το Μάη, ενώ το πεντάμηνο Γενάρης - Μάης 1997, η βιομηχανική παραγωγή κινήθηκε στα ίδια με πέρυσι επίπεδα και κάτω από τα αντίστοιχα επίπεδα βιομηχανικής παραγωγής του 1980! Είναι εμφανές ότι η τάση συρρίκνωσης του μεταποιητικού τομέα της οικονομίας, αποτέλεσμα της πρόσδεσης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και της εγκατάλειψης εφαρμογής κλαδικής βιομηχανικής πολιτικής, αναμένεται να συνεχιστεί, με δραματικές συνέπειες στην απασχόληση, την ανεργία και το εθνικό εισόδημα.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας (ΕΣΥΕ), που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα, σε 11 από τους 20 συνολικά κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας ο δείκτης παραγωγής είναι κάτω από τα επίπεδα βάσης του 1980! Στους κλάδους αυτούς περιλαμβάνονται τα είδη διατροφής, η παραγωγή καπνού, των υφαντικών ειδών, τα είδη υπόδησης - ενδυμασίας, η παραγωγή ξύλου φελλού, των επίπλων, οι εκτυπώσεις - εκδόσεις, του δέρματος κλπ. Η παραγωγή δέρματος μάλιστα παρουσιάζει το χαμηλότερο δείκτη παραγωγής απ' όλους τους κλάδους με 41,9 έναντι 59,3 τον Μάη του 1994.

Αντίθετα οι κλάδοι των χημικών προϊόντων, τα παράγωγα πετρελαίου και άνθρακα, η παραγωγή των βασικών μεταλλουργικών προϊόντων, των μηχανών και συσκευών (εκτός των ηλεκτρικών), οι ηλεκτρικές μηχανές - συσκευές καθώς και οι διάφορες βιομηχανίες, τα τελευταία χρόνια παρουσίασαν μία αξιόλογη αύξηση της παραγωγής τους. Αύξηση όμως η οποία δεν ήταν αρκετή να αντιστρέψει την εικόνα στασιμότητας που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια η ελληνική βιομηχανία ως σύνολο. Η παραγωγή χαρτιού αποτελεί μία ιδιόμορφη περίπτωση, καθώς ο σχετικός δείκτης παραγωγής είναι σημαντικά υψηλότερα από το επίπεδο βάσης (με επίπεδο βάσης το 100 το Μάη ο δείκτης παραγωγής χάρτου ήταν 136,7), σε σχέση όμως με την παραγωγή της τελευταίας τετραετίας παρουσιάζει σημαντική μείωση καθώς τον Μάη του 1994 ο δείκτης παραγωγής ήταν 163.

Από τη δυναμική των επιμέρους κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας, προκύπτει μία διφυής εικόνα. Πολλοί παραδοσιακοί κλάδοι, ο κορμός της παλιάς βιομηχανίας της χώρας, παρουσιάζουν τάσεις συρρίκνωσης, γεγονός που σημαίνει ότι υπήρξαν ευάλωτες στον ανταγωνισμό με τις ευρωπαϊκές κυρίως εταιρίες. Αντίθετα οι κλάδοι οι οποίοι αύξησαν την παραγωγής τους, έδειξαν να προσαρμόζονται ευκολότερα στις νέες συνθήκες ανταγωνισμού που διαμορφώθηκαν μετά το 1992 με την κατάργηση των τελωνειακών δασμών και συνόρων. Το κοινό χαρακτηριστικό των κλάδων αυτών, είναι ο σημαντικός έλεγχός τους από το ξένο κεφάλαιο.