Σήμερα ο λαός έχει ανάγκη από μπροστάρηδες που διεκδικούν, που οργανώνουν την ενωτική πάλη, που αποδεικνύουν ότι υπάρχουν μέσα και τρόποι ο λαός, η νεολαία μας να ζήσει καλύτερα,τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χτες το απόγευμα κατά τη διάρκεια περιοδείας στην Κοινότητα Λουτρά Λέσβου, αλλά και με την ομιλία της στη χτεσινοβραδινή συγκέντρωση στην Αγιάσο. Η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε αναλυτικά στην πλατιά ενωτική πολιτική του ΚΚΕ στην Αυτοδιοίκηση και στην ανάγκη οργάνωσης της λαϊκής πάλης στην πορεία προς τις εκλογές. Οι πιο σημαντικές αναφορές της σ' αυτά τα ζητήματα είναι οι εξής:

"Μετά το 1994", είπε η Αλέκα Παπαρήγα, "ζήσαμε και ζούμε και σήμερα μια άνευ προηγουμένου συναίνεση ανάμεσα στους εκλεγμένους της ΝΔ από τη μια μεριά, και τους εκλεγμένους σε συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Σε αγαστή συνεργασία νομιμοποίησαν αντιλαϊκές πολιτικές, ούτε καν την τυπική δικομματική αντιπαράθεση δε ζήσαμε. Αν δεν υπήρχαν τα στενά κομματικά συμφέροντα, τώρα θα βρισκόμαστε μπροστά σε λεγόμενα οικουμενικά ψηφοδέλτια. Τέτοια συναίνεση πουθενά αλλού δε ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Απόδειξη οι αποφάσεις των διάφορων συνεδρίων της ΚΕΔΚΕ. Τι καλό είδαν οι δημότες από μια τέτοια συναίνεση, από τη διαχειριστική λογική που κυριαρχεί πια αποκλειστικά; Ο λαός έχει ανάγκη από μια Αυτοδιοίκηση που αναγνωρίζει έμπρακτα τα κοινωνικά δικαιώματα, δεν την υποβιβάζει σε μια επίδειξη φιλανθρωπίας, στη λογική των συσσιτίων.

Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη έντιμους και ικανούς υποψηφίους. Ποιο είναι το όφελος, όταν αυτοί οι ικανοί και έντιμοι δεν είναι διατεθειμένοι να αντιδράσουν στη νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθείται σήμερα σε όλους τους τομείς, και στους τοπικούς θεσμούς; Τι έχει να κερδίσει ο άνεργος από έναν έντιμο και ικανό δήμαρχο που δέχεται λες και είναι Ευαγγέλιο το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει; Τι κέρδισαν οι άνεργοι και οι φτωχοί από τα τεράστια κοινοτικά ποσά που διαχειρίζονται δήμοι και νομαρχίες, όταν αυτά υποτάσσονται σε συγκεκριμένες σκοπιμότητες, διατίθενται σαν υποδομή στην καπιταλιστική εργοδοσία, στους κατασκευαστές μεγάλων έργων; Τι κέρδισαν οι δημότες, οι κάτοικοι των νομών, όταν οι εκλεγμένοι με την ψήφο τους στρατεύονται πειθήνια στο κυβερνητικό έργο επιβολής της μαύρης εργασίας, των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης; Οταν δέχονται να μετατρέπονται οι δήμοι και νομαρχίες σε κρατικούς υπαλλήλους και μεσίτες της πλουτοκρατίας του τόπου;

Πόσοι δήμαρχοι και πόσοι νομάρχες καταπιάστηκαν στα σοβαρά με τις συνθήκες ζωής και εργασίας των δημοτών τους, πόσοι συμπαραστάθηκαν με έργα και όχι με παχιά λόγια στο κύμα των απολύσεων, στο αυθαίρετο κλείσιμο επιχειρήσεων; Πόσοι δήμαρχοι και πόσοι νομάρχες κατήγγειλαν έστω τις εκτεταμένες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας; Πόσοι σήκωσαν κεφάλι σε εργοδότες που τσαλαπατούν την ανθρώπινη και εργατική αξιοπρέπεια; Η μήπως θα ισχυριστούν ότι ήταν έξω από τις αρμοδιότητές τους; ", αναρωτήθηκε η Αλέκα Παπαρήγα.

"Είμαστε μήπως υπερβολικοί όταν απαιτούμε από το σύνολο των τοπικών αρχών να αποτελέσουν στήριγμα των λαϊκών κινητοποιήσεων και αιτημάτων, να ζητήσουν αγωνιστικά και αποφασιστικά τα δισεκατομμύρια που έχουν καταχραστεί και οι δύο κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τους δήμους; Βεβαίως, κάτω από την πίεση μπορεί μερικοί να εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στους απολυμένους, στους διωκόμενους αγωνιστές. Δε μετράει αυτό. Σήμερα ο λαός έχει ανάγκη από μπροστάρηδες που διεκδικούν, που οργανώνουν την ενωτική πάλη, που αποδεικνύουν ότι υπάρχουν μέσα και τρόποι ο λαός, η νεολαία μας να ζήσει καλύτερα. Δεν έχει ανάγκη από μεσίτες και διαχειριστές, που και όταν συμπαραστέκονται το κάνουν για τα μάτια του κόσμου.

Οι αναπτυξιακές δυνατότητες αυτού του τόπου δεν είναι έξω από την ευθύνη των τοπικών αρχών. Αν ήθελαν θα μπορούσαν να έχουν λόγο και αντίλογο στο γενικό ξεπούλημα, στην πλήρη μετατροπή της παραγωγικής βάσης της χώρας σε φασόν των πολυεθνικών. Το πόσο πωλείται το βαμβάκι και το λάδι, πόσο κοστίζουν τα καλλιεργητικά και τα άλλα εφόδια, το αν τα πανεπιστήμια θα είναι δημόσια ή ιδιωτικά, είναι θέμα και των τοπικών αρχών. Δεν είναι οι τοπικές αρχές για να φυτεύουν φοινικόδεντρα, να φτιάχνουν σιντριβάνια, ή να αλλάζουν τις καμένες λάμπες.

Ο γνώριμος τύπος του δημάρχου και του νομάρχη που στέλνει υπομνήματα και χάνει το δρόμο του και κυρίως το χρόνο του από γραφείο σε γραφείο επαιτώντας κάποια ποσά για να παρουσιάσει έργο, δεν πρέπει πια να έχει κύρος στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Από ευαίσθητους και συνεπείς αγωνιστές έχει ανάγκη ο τόπος και όχι από διαχειριστές της σημερινής πολιτικής".

"Ενας δήμαρχος", τόνισε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "ένας νομάρχης κρίνεται από τα έργα και όχι από τα λόγια, από το αν συμβιβάστηκε ή όχι με τη σημερινή κατάσταση και τη σημερινή τάση να μετατραπεί πλήρως ο θεσμός σε άμεσο βοηθό της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, της επίθεσης στην αγροτιά και στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους. Ας μη βιαστούν ορισμένοι να κατηγορήσουν τους κομμουνιστές ότι αναθέτουν μεγαλύτερο ρόλο και μεγαλύτερες ευθύνες στα τοπικά αυτά όργανα, ότι ζητάμε πολλά. Δε ζητάμε πολλά, ζητάμε αυτό που έχουμε γνωρίσει σ' αυτό τον τόπο στο πρόσφατο και στο απώτερο παρελθόν, όταν "τοπικοί άρχοντες" αψηφούσαν άδικους νόμους και περιορισμούς και διεκδικούσαν επίλυση τοπικών προβλημάτων, φθάνοντας να καθίσουν στο σκαμνί του δικαστηρίου χάριν των δημοτών τους.

Ηδη οι δήμοι και οι νομαρχίες διαθέτουν αρμοδιότητες, άρα και δικαιώματα (ανεξάρτητα από το αν έχουν αντίστοιχους πόρους) που τους επιτρέπουν να βρίσκονται μπροστά - αν το θέλουν - στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Αν οι δημοτικές και νομαρχιακές αρχές κρατούσαν μια συνεπή στάση στα λαϊκά προβλήματα, είναι βέβαιο ότι θα είχαν τη δύναμη να δυσκολέψουν πολλές από τις αντιλαϊκές επιλογές που περπάτησαν τα τελευταία χρόνια.

Με τέτοιο κριτήριο πρέπει ο κάθε άνθρωπος, που ανήκει στην εργατική τάξη και στα δοκιμαζόμενα λαϊκά στρώματα, να προϋπαντήσει τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές".

"Αναμφισβήτητα ο πολιτικός χαρακτήρας της μάχης των δημοτικών εκλογών είναι ευρύτερος", τόνισε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. "Η πείρα έχει δείξει, ακόμα και σε περιόδους που υποκριτικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσαν να περιορίσουν την εμβέλεια και το βάθος του εκλογικού μηνύματος, ότι την άλλη μέρα από τις εκλογές το κάθε κόμμα έδινε στη δημοσιότητα το δικό του χάρτη των αποτελεσμάτων, μετρώντας το συσχετισμό ανάμεσα στις μπλε και πράσινες σημαίες. Η επόμενη εκλογική μάχη θα αξιοποιηθεί όχι μόνο για τις επερχόμενες ευρωεκλογές και βουλευτικές, αλλά σαν μια μάχη που θα δείξει αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει με τον ίδιο ταχύ ρυθμό να προωθεί τις αντιδραστικές της επιλογές σε όλους τους τομείς, εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Σίγουρα η επόμενη εκλογική μάχη θα μελετηθεί από τα διάφορα επιτελεία, κατά πόσο ο ελληνικός λαός είναι διατεθειμένος να δεχτεί να σκύψει το κεφάλι για πολλά χρόνια ή όχι. Από τα ίδια τα πράγματα, θα αποτελέσει ένα τεστ της διάθεσης πλατειών λαϊκών μαζών να χειραφετηθούν από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ, ένα τεστ χειραφέτησης από την ύπουλη προπαγάνδα για εναλλακτικές λύσεις τύπου Κεντροαριστεράς, από την προπαγάνδα της ταξικής συνεργασίας και της λεγόμενης κοινωνικής ειρήνης".

"Το ΚΚΕ προβάλλει μια πλατιά ενωτική πολιτική που χωράει πολλούς, όλους εκείνους που έχουν διάθεση να δείξουν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, άλλη πολιτική, που συγκρούεται με τα κέρδη και τα προνόμια της πλουτοκρατίας, με το μονόδρομο της ΕΕ και της υποταγής στη νέα τάξη πραγμάτων, δηλαδή με εκείνη την πολιτική και τις επιλογές που επιδρούν άμεσα στον χαρακτήρα και το ρόλο της Πρωτοβάθμιας και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Τα κριτήρια που προβάλλει το ΚΚΕ, βάσει των οποίων είναι εφικτή μια πλατιά, αγωνιστική συνεργασία στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, είναι ρεαλιστικά. Αποκλείουν εκείνους που δέχονται να μετατραπεί η Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση σε μοχλό επιβολής νέων φόρων και κυρίως ιδιωτικοποιήσεων σε τομείς της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας".

Αναφερόμενη στην πορεία προς τις εκλογές, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε τα εξής:

"Η πορεία προς τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές για τα άλλα κόμματα έχει ήδη εξελιχθεί σε ένα μεγάλο παζάρι, με επίκεντρο τα μεγάλα κόμματα και παρτενέρ τουλάχιστον σήμερα τον Συνασπισμό, που από τη μια ξορκίζει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, και από την άλλη διαπραγματεύεται θέσεις και αξιώματα. Λες και μια συνεργασία κρίνεται από τα κουκιά, και όχι από τον σκοπό που υπηρετεί.

Η πορεία προς τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές για το ΚΚΕ είναι πορεία οργάνωσης της λαϊκής κινητοποίησης γύρω από τοπικά και γενικότερης σημασίας λαϊκά προβλήματα για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, τα εργασιακά δικαιώματα, τη μάστιγα των ναρκωτικών, το πρόβλημα της στέγης, το φορολογικό. Οι δημοτικές και νομαρχιακές κινήσεις μέσα στις οποίες δραστηριοποιούνται οι κομμουνιστές, δεν είναι υποκατάστατα του Κόμματος. Δεν έχουμε ανάγκη από τέτοια σχήματα, γιατί δρούμε ανοιχτά στο λαό, αυτοτελώς. Δεν έχουμε ανάγκη να κρύβουμε το πρόσωπό μας. Οι δημοτικές και νομαρχιακές κινήσεις στις οποίες συμμετέχει το ΚΚΕ μπορούν και πρέπει να κατακτήσουν ένα ευρύτερο ακόμα χαρακτήρα, να συσπειρώσουν όλους εκείνους που θέλουν να αντισταθούν στον πλήρη εκχυδαϊσμό της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, όλους εκείνους που φιλοδοξούν τα όργανα αυτά να γίνουν μοχλοί και πεδία διεκδίκησης των λαϊκών αιτημάτων, σε αντίθεση με τη λογική των ιδιωτικοποιήσεων και των άγριων φόρων στο όνομα της ανταποδοτικότητας. Οταν οι εκλεγμένοι θέλουν, μπορούν και στις σημερινές αντίξοες συνθήκες με το ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο που κυριαρχεί, να διεκδικήσουν και να αυξήσουν τη λαϊκή πίεση ".