Ο λαός πρέπει να προσδώσει πολιτικό χαρακτήρα στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, να δώσει πολιτικό νόημα στην ψήφο του. Βεβαίως, το πολιτικό νόημα των εκλογών αυτών δεν έχει καμιά σχέση με τα τεχνητά διλήμματα και τις απειλές του πρωθυπουργού. Κίνδυνος θα υπάρξει, αν με την ψήφο του ο λαός δεν κόψει τη φόρα της κυβερνητικής πολιτικής και της γενικότερης συναίνεσης που επικρατεί ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα όσον αφορά τους λεγόμενους εκσυγχρονισμούς που γίνονται στο όνομα του Μάαστριχτ, της παγκοσμιοποίησης.Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, που έδωσε χτες το μεσημέρι στα τοπικά ΜΜΕ, στα Γραφεία του ΚΚΕ στη Μυτιλήνη. Η Αλέκα Παπαρήγα είχε την ευκαιρία να αναφερθεί αναλυτικά στη σημασία και το νόημα των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ποια Αυτοδιοίκηση έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος. Παραθέτουμε στη συνέχεια τις πιο σημαντικές από τις αναφορές της:

"Ο πρωθυπουργός απείλησε κατά κάποιο τρόπο τον ελληνικό λαό ότι θα προσδώσει στις εκλογές του επόμενου έτους γενικό πολιτικό χαρακτήρα, δημοψηφίσματος με το δίλημμα "ή προσαρμόζεται η χώρα στις διεθνείς απαιτήσεις ή χάνεται". Ενα δίλημμα κομμένο και ραμμένο όχι στις πραγματικές απαιτήσεις του λαού μας και τις αναπτυξιακές δυνατότητες του τόπου, αλλά στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου που θέλει όλη την πίτα δική του. Με την απειλή ότι "υπάρχουν και χειρότερα", με παρασκηνιακή εκστρατεία ρουσφετολογίας και εξαγοράς, το ΠΑΣΟΚ προετοιμάζεται να δώσει τη μάχη. Το όργιο εξαγοράς που θα ακολουθήσει - ειδικά επεξεργασμένο για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές κατά τα φαινόμενα - θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Από τη στιγμή που οι εκλογές διεξάγονται με τυπικούς κανόνες ελευθερίας, τότε το όργιο της εξαγοράς είναι αναπόφευκτο. Η εξαγορά και διαφθορά συνειδήσεων σήμερα είναι σχετικά πιο εύκολη και εξαιτίας της κρίσης, αλλά και εξαιτίας των κοινοτικών ποσών, που κυρίως προς τα εκεί διατίθενται. Το ΠΑΣΟΚ, αναμφίβολα, αναδείχτηκε σε πιο δραστήριο ρουσφετολογικό μηχανισμό από τον προκάτοχό του, τη ΝΔ.

Δεν αποτελεί τίποτε το νέο ούτε το παράδοξο ότι οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές έχουν σημαντικό πολιτικό χαρακτήρα, από τη στιγμή που τα όργανα που θα προκύψουν ασχολούνται με βασικά λαϊκά προβλήματα που αφορούν τη ζωή, το βιοτικό επίπεδο, ακόμα και το εργασιακό καθεστώς.

Ο λαός πρέπει να προσδώσει πολιτικό χαρακτήρα στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, να δώσει πολιτικό νόημα στην ψήφο του. Βεβαίως, το πολιτικό νόημα των εκλογών αυτών δεν έχει καμία σχέση με τα τεχνητά διλήμματα και τις απειλές του πρωθυπουργού. Κίνδυνος θα υπάρξει, αν με την ψήφο του ο λαός δεν κόψει τη φόρα της κυβερνητικής πολιτικής και της γενικότερης συναίνεσης που επικρατεί ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα όσον αφορά τους λεγόμενους εκσυγχρονισμούς που γίνονται στο όνομα του Μάαστριχτ, της παγκοσμιοποίησης.

Το κριτήριο ψήφου δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά το πρόσωπο του επικεφαλής υποψήφιου, ακόμα ούτε η ικανότητα και εντιμότητά του, αλλά η στάση του στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, στην ανεργία και τη λιτότητα, στο ξεπούλημα της κρατικής δημόσιας περιουσίας στο μεγάλο εγχώριο και ντόπιο κεφάλαιο, στην ιδιωτικοποίηση ολόκληρων τομέων κοινωνικών υπηρεσιών που αφορούν τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η στάση του στην επιβολή νέων τοπικών φόρων. Κριτήριο είναι η στάση που κράτησαν οι εκλεγμένοι στις λαϊκές αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στο όργιο των δικών και της τρομοκρατίας που επακολούθησε. Το τι έκανε ο καθένας και με ποιο τρόπο είναι πιο σημαντικό και ουσιαστικό από το τι θα υποσχεθεί με γενικές και αφηρημένες, τυποποιημένες διακηρύξεις περί ανεξαρτησίας της Αυτοδιοίκησης, περί αποκέντρωσης και διαφάνειας ή περί λαϊκής συμμετοχής.

"Αν εξαιρέσουμε κάποιες κινητοποιήσεις για τις χωματερές και για μια σειρά άλλα ειδικά ζητήματα σχετικά με το περιβάλλον (κυρίως ήταν μάχη εντυπώσεων), δεν είδαμε σοβαρή αντίδραση των τοπικών αρχών στις πολιτικές εκείνες που οδηγούν στην αύξηση της ανεργίας, στην ερήμωση περιοχών, στο ξεπούλημα πλουτοπαραγωγικών χώρων, στη συρρίκνωση και υποβάθμιση του κοινωνικού τομέα. Σε μια περίοδο μάλιστα που διαχειρίστηκαν σημαντικά ποσά, πάντα κοινοτικά, αλλά με περιορισμούς και δεσμεύσεις από τα πάνω πού θα πάνε και ποιοι θα επωφεληθούν. Περίσσεψαν τα συμπόσια και οι ημερίδες που οργάνωσαν οι τοπικές αρχές, περίσσεψαν οι κοσμικές εκδηλώσεις βιτρίνας με τη συμμετοχή των λίγων, επώνυμων, περίσσεψαν τα τοπικά έργα αμφιβόλου γενικότερης αξίας και ωφελιμότητας για τους άνεργους και τους υπό απόλυση εργαζόμενους. Βεβαίως, δε γενικεύουμε το αρνητικό, υπάρχουν σημαντικές τοπικές και άλλες πρωτοβουλίες εκλεγμένων που έδειξαν σθεναρή διάθεση αντίστασης, ανάμεσά τους και οι κομμουνιστές. Η μεγάλη πλειοψηφία των δημάρχων και των νομαρχών έδρασαν ως κυβερνητικοί, κομματικοί και Κοινοτικοί υπάλληλοι. Αυτή είναι η αλήθεια. Πονάει, αλλά δεν είναι δυνατό να στρουθοκαμηλίζουμε".