Ενεργητικά, πλέον, δυνάμεις μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα ή παράγοντες, που δρουν στο όνομα του συνδικαλιστικού κινήματος, παίρνουν μέρος στην επιχείρηση κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αποκαλυπτικό και ταυτόχρονα εξοργιστικό δείγμα γραφής αποτελεί η πρόταση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για το υποτιθέμενο "ενεργητικό (!) 35ωρο". Στην ουσία αυτό που κάνουν οι εν λόγω επιστημονικοί συνεργάτες της ΓΣΕΕ είναι να αναπαράγουν τα όσα ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση προωθούν, στο όνομα του...35ωρου, που όμως ΔΕΝ είναι 35ωρο. Να συμφωνούν ουσιαστικά στην αποδιοργάνωση του ωράριου εργασίας, συναινώντας στη λεγόμενη "συνολική διευθέτηση" του χρόνου εργασίας, πράγμα που ντροπαλά στην πρόταση αναφέρουν σαν "αναδιοργάνωση", αλλά που ευθέως φέρονται να υποστηρίζουν στις παρασκηνιακές συζητήσεις των"εμπειρογνωμόνων" του "κοινωνικού διαλόγου"! Να υπερθεματίζουν, επίσης, στην ακόμα πιο σκανδαλώδη πριμοδότηση των βιομηχάνων από τον ΟΑΕΔ (για "εκτροπή πόρων" τολμάνε να κάνουν λόγο!) και στην ακόμα μεγαλύτερη μεταφορά πόρων από το δημόσιο στις επιχειρήσεις, διά φορολογικών και άλλων μέτρων! Και, τέλος, να "χρυσώνουν το χάπι", ισχυριζόμενοι ότι μια τέτοια λύση θα δώσει 130.000 νέες θέσεις εργασίας και θα σώσει άλλες 50.000 επισφαλείς...

Πρόκειται για ένα ασύλληπτο παραμύθι, αφού και αν ακόμα υποθέσει κανείς ότι μπορεί να εφαρμοστεί ένα τέτοιο 35ωρο - μαϊμού, τίποτα δε θα αποδώσει σε θέσεις εργασίας, καθώς τα όποια κενά θα καλυφθούν από την "αναδιοργάνωση" του χρόνου εργασίας. Αντίθετα, θα απαλλάξει τους εργοδότες ακόμα και από το πρόσθετο κόστος των υπερωριών και της υπερεργασίας, ενώ θα σημάνει ταυτόχρονα επέκταση της μερικής απασχόλησης, μείωση στην πραγματικότητα των αποδοχών, αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων, χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αν όλα αυτά δεν αποτελούν πραγματική αποκάλυψη για το ρόλο "Δούρειου Ιππου", που παίζουν ορισμένοι μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τότε τι άλλο είναι; Το ερώτημα, ωστόσο, είναι: Τι λέει για όλα αυτά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ; Νομίζουν, μήπως, τα στελέχη της ότι απαλλάσσονται των ευθυνών τους, υποστηρίζοντας με γενικόλογες δηλώσεις το 35ωρο - και μάλιστα με έναν τρόπο που σηκώνει πολλές ερμηνείες - και αφήνοντας το ΙΝΕ να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά; Οχι βέβαια! Οχι μόνο γιατί αυτοί φέρουν την πολιτική ευθύνη για το τι κάνει το ΙΝΕ, αλλά και γιατί, με την εμπλοκή τους στο στημένο παιχνίδι του "κοινωνικού διαλόγου", γνωρίζουν καλά ότι έχουν ήδη εμπλακεί στην ίδια την ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολυθεί σε βάρος των εργαζομένων.

Και για να ξανάρθουμε στο 35ωρο. Οσες "πατέντες" και αν επινοούν οι κάθε είδους εντολοδόχοι του ΣΕΒ, για να θολώσουν τα νερά, 35ωρο σημαίνει: Τριάντα πέντε ώρες δουλιά την εβδομάδα, 7 ώρες δουλιά την ημέρα, πενθήμερο. Και βέβαια χωρίς μείωση των αποδοχών και με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Για ένα τέτοιο ωράριο έχει υποχρέωση να παλέψει το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας. Ενα τέτοιο ωράριο, γενικά εφαρμοζόμενο, μπορεί πράγματι να αποδώσει έναν αριθμό νέων θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα να ανακουφίσει τους εργαζόμενους. Τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Και στο κάτω κάτω ΚΑΝΕΝΑΣ, και πολύ περισσότερο κάποιοι επιστημονικοί συνεργάτες της ΓΣΕΕ, δεν έχει το δικαίωμα να διαπραγματεύεται την κατάργηση δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με τους πιο σκληρούς και μακρόχρονους αγώνες.