Η χιλιοτραγουδισμένη, σ' αρκετές γλώσσες, Μεσόγειος... δροσίζει για 13η φορά τ' αθλητικά δρώμενα της ευρύτερης περιοχής. Στο Μπάρι της Ιταλίας φιλοξενούνται 13-18 Ιούνη οι αγώνες που ξεκίνησαν με σκοπό τη σύσφιξη των σχέσεων και την ευγενή άμιλλα, στις χώρες που, ως συνδετικό κρίκο, έχουν τα νερά της. Οι Μεσογειακοί αγώνες βρίσκονται τέσσερα βήματα πριν τη συμπλήρωση μισού αιώνα ζωής και ήδη αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα αθλητικά γεγονότα στη "Γηραιά ήπειρο". Φέτος συμπληρώνουν 46 χρόνια από την Α διοργάνωση και 49 από τότε που αποφασίστηκε η τέλεσή τους.

Μπορεί στην αποστολή και τη σημασία τους να υπάρχει ομοφωνία, όμως οι απόψεις διίστανται αναφορικά με την πατρότητα της ιδέας. Η επίσημη εκδοχή θέλει εμπνευστή τον πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής Αιγύπτου και αντιπρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής, Μοχάμεντ Ταχέρ Πασά, ο οποίος λίγο πριν τη σύνοδο της ΔΟΕ το 1948 στο Λονδίνο, γνωστοποίησε την ιδέα του στον Ιωάννη Κετσέα και ζήτησε τη βοήθειά του.

Ο Ελληνας παράγοντας, με τα ισχυρά ερείσματα εντός και εκτός συνόρων, συμφώνησε και μαζί ξεκίνησαν την προσπάθεια να ξεπεράσουν τα δύο προβλήματα που υπήρχαν. Αφ' ενός τη συμφωνία των μεσογειακών κρατών και αφ' ετέρου τη συγκατάθεση της ΔΟΕ. Το πρώτο βήμα έγινε με την υποστήριξη κάποιων ισχυρών αθλητικών κρατών ή φιλικά προσκείμενων σε Ελλάδα και Αίγυπτο. Το δεύτερο με την αποδοχή της πρότασης απ' τη ΔΟΕ "για τη σύσφιξη των σχέσεων στις τρεις ηπείρους".

Αντίθετη άποψη καταθέτει ο Μπάμπης Ζανιάς, υπεύθυνος στο Γραφείο Τύπου του ΣΕΓΑΣ, που υποστηρίζει πως οι Μεσογειακοί αγώνες οφείλονται στην αρχαιότερη ελληνική ομοσπονδία. Τον Ιούλη του 1934 στο 7ο τεύχος του Δελτίου που εκδίδει ο ΣΕΓΑΣ αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε άρθρο: "Ακολουθούσα η Ελλάς την εξελικτικήν αυτής πρόοδον μέσα εις τον δρόμον τον οποίον η ιδία εχάραξε προ τριάντα αιώνων ΕΚΑΛΕΣΕ ΤΑ ΕΘΝΗ ΟΛΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΩΣΙΝ εις την ευγενή άμιλλαν των αθλητικών αγώνων οι απόγονοι ή συνεχισταί του Μεσογειακού πολιτισμού".

Το 1934 ο ΣΕΓΑΣ έστειλε προσκλήσεις στις ομοσπονδίες Αιγύπτου, Παλαιστίνης, Ισπανίας, Γιουγκοσλαβίας, Ιταλίας, Γαλλίας. Οι τέσσερις πρώτες δέχτηκαν ανεπιφύλακτα, όμως οι δύο τελευταίες ήταν οι ισχυρότερες και έτσι η προσπάθεια "πάγωσε". Η άποψη του Μπάμπη Ζανιά ενισχύεται απ' το γεγονός ότι το Διεθνές Ολυμπιακό Συνέδριο στις εργασίες του το 1935 απένειμε στον ΣΕΓΑΣ το ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ, σύμφωνα με το τηλεγράφημα που εστάλη, "εκτιμώντας την 40ετή δράση του και ότι υπήρξε ΙΔΡΥΤΗΣ των Βαλκανικών και Μεσογειακών αγώνων".

Ετσι ή αλλιώς οι Μεσογειακοί είναι πραγματικότητα. Διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια με ανοδική πορεία. Ως το 1991 γίνονταν ένα χρόνο πριν από τους Ολυμπιακούς αλλά από το 1993 και ύστερα για πρακτικούς και ουσιαστικούς λόγους τελούνται ένα χρόνο μετά. Το 1995, κατά τη διάρκεια των δεύτερων αγώνων στη Βαρκελώνη, αποφασίστηκε η ίδρυση ενός σώματος εποπτείας και ελέγχου. Δημιουργήθηκε στις 16 Ιούνη 1961 και ονομάστηκε Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων (ΔΕΜΑ). Μόνιμη έδρα της Γενικής Γραμματείας είναι η ΑΘήνα και Ελληνας ο γενικός γραμματέας. Τη θέση κατέλαβε πρώτος ο Ιωάννης Κετσέας, τον διαδέχτηκε ο Επαμεινώνδας Πετραλιάς και απ' το 1977 ως σήμερα είναι ο Νίκος Φιλάρετος.

Γ. ΚΑΝΤΖΙΛΙΕΡΗΣ