"Δεν ξέρεις ότι οι μεγάλοι δεν περνούν από τα ταμεία της Εφορίας; Ολη η ιστορία γίνεται για τα μικρά "ψάρια"".

Με την ξεκάθαρη - αν όχι κυνική - αυτή ομολογία, στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, αποκάλυπτε τα όρια των προθέσεων της κυβέρνησης και του υπουργείου Οικονομικών να καλέσει εκ νέου τους φορολογούμενους να εξοφλήσουν τα χρέη τους προς το δημόσιο. Το δέλεαρ που θα χρησιμοποιήσει αυτή τη φορά το υπουργείο Οικονομικών - για όποιον τελικά αποδεχτεί τη ρύθμιση και πληρώσει - θα είναι οι μειωμένες ποινές εκπρόθεσμων οφειλών που προβλέπονται στο νέο "ποινολόγιο". Το τελευταίο, σύμφωνα με παράγοντες του υπουργείου αναμένεται να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα.

Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, πάντως, εκτός από την προεξόφληση της άρνησης των μεγάλων οφειλετών να συμμορφωθούν με το νόμο, αμφισβητούν και την ορθότητα των στοιχείων για το ύψος των οφειλών που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα από το υπουργείο. Οπως υποστηρίζουν, σημαντικό τμήμα των οφειλών προς το δημόσιο βαρύνει προβληματικές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις που βρίσκονται σε καθεστώς εκκαθάρισης, πτώχευσης κλπ και εκτιμούν ότι η εξόφληση των οφειλών αυτών δεν είναι δυνατή. Οσο για τις βαρύγδουπες δηλώσεις περί "των 1.000 μεγάλων οφειλετών" ή για τα "ληξιπρόθεσμα χρέη ύψους 1,65 τρισ. δραχμών, για την είσπραξη των οποίων θα κινητοποιηθεί ο εισπρακτικός μηχανισμός", οι ίδιοι παράγοντες υποστηρίζουν ότι εξυπηρετούν προπαγανδιστικούς καθαρά σκοπούς και προσθέτουν με νόημα: Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που το υπουργείο Οικονομικών πιέζεται να μαζέψει χρήματα, λίγο - πολύ στα ίδια μέσα καταφεύγει. Και ακριβώς - συνεχίζουν - σήμερα το υπουργείο Οικονομικών δέχεται μεγάλες πιέσεις, μιας και, σύμφωνα με τα δικά του στοιχεία, τα έσοδα το πεντάμηνο Γενάρη - Μάη αυξήθηκαν 11,5% έναντι στόχου 16,5%.

Κατά τη δεκαετία του '90, έγιναν από διάφορους υπουργούς 4 ρυθμίσεις χρεών, οι οποίες, κατά γενική ομολογία, στέφθηκαν από ισάριθμες αποτυχίες. Η πρώτη έγινε το 1990 με υπουργό Οικονομικών τον Αντ. Σαμαρά, η δεύτερη το 1993 με υπουργό τον Στ. Μάνο, η τρίτη το 1994 με υπουργό τον Αλ. Παπαδόπουλο και η τετάρτη το 1996. Ολες προσέκρουσαν στην παγερή αδιαφορία των επιχειρηματιών - οφειλετών να... περάσουν από τα ταμεία του κράτους και να πληρώσουν.

Παρά την αποτυχία των ρυθμίσεων οφειλών, σαν μηχανισμού μεσολάβησης μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και επιχειρηματιών - οφειλετών, οι υπουργοί συνεχίζουν να τον χρησιμοποιούν, ομολογώντας έμμεσα τη γενικότερη κρίση του φορολογικού - αντιλαϊκού - συστήματος της χώρας.