Βορά στην "ιδιωτική πρωτοβουλία", με ανύπαρκτο ουσιαστικά τίμημα, χωρίς ουσιαστικούς όρους και δεσμεύσεις, αλλά και με προίκα περίπου 24,5 δισ. δρχ. από εξασφαλισμένες προμήθειες του δημοσίου, παραδίδει για δεύτερη φορά η κυβέρνηση τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, παρά το κακό προηγούμενο του Περατικού. Η ολοκλήρωση του σκανδάλου, σε βάρος της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας, του δημοσίου και των εργαζομένων, έγινε χτες στο υπουργείο Ανάπτυξης με την υπογραφή της σύμβασης για τη μεταβίβαση του συνόλου του ενεργητικού των Νυαπηγείων στον ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Νεωρίου Σύρου, Ν. Ταβουλάρη, με τον οποίο η κυβέρνηση διαπραγματευόταν εν κρυπτώ πάνω από 5 μήνες. Η προσπάθεια για δημιουργία εορταστικού κλίματος και από τις δύο πλευρές λίγο πριν τις υπογραφές, παρουσία και του Τύπου, όχι μόνο δεν κατάφερε να σκιάσει το "σκάνδαλο", αλλά δημιούργησε περισσότερα ερωτηματικά. Η χτεσινή "τελετή", αλλά και οι δηλώσεις που ακολούθησαν από την υφυπουργό Αννα Διαμαντοπούλου αποτέλεσαν απλώς το επιστέγασμα μια αδιαφανούς διαδικασίας που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση όλο το διάστημα των υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων με τον αγοραστή.

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χτες από πλευράς του υπουργείου Ανάπτυξης, αφού τη σύμβαση αρνήθηκαν να τη δημοσιοποιήσουν όχι μόνο στο σύνολό της αλλά έστω στα βασικά της σημεία, ο αγοραστής όχι απλώς δε θα πληρώσει δραχμή, αλλά θα επιδοτηθεί και από πάνω με κάποιες δεκάδες δισ. δρχ. Το τίμημα που υποτίθεται ότι... θα καταβάλει ανέρχεται σε 30 δισ. δρχ. αποπληρωμένα σε 15 χρόνια με δύο χρόνια περίοδο χάριτος, ποσό που σε σημερινή αξία μεταφράζεται σε 14,5 δισ. δρχ. Την ίδια στιγμή μόνο από τα έργα του Πολεμικού Ναυτικού και του ΟΣΕ του παραδίδονται ως "πανωπροίκι" 24 δισ. δρχ! Ακόμη και η προκαταβολή του 1 δισ. δρχ. που θα καταβάλει, θα του παραχωρηθεί ως δάνειο για κεφάλαιο κίνησης.

Επιπλέον, το δημόσιο θα αναλάβει τις αποζημιώσεις και των 629 εναπομεινάντων εργαζομένων, προκειμένου ο Ταβουλάρης να τους αναλάβει χωρίς δεσμεύσεις. Στο μεταξύ από τίποτα δεν εξασφαλίζεται ότι δε θα επαναληφθεί η "ιστορία" του Περατικού. Η μοναδική εγγύηση πέρα από το 1 δισ. της εγγυητικής επιστολής που θα δώσει και που δε διευκρινίζεται εάν το ποσό αυτό ταυτίζεται με την προκαταβολή, είναι... υποθήκες και προσημειώσεις σε όλα τα ακίνητα, που και στην περίπτωση του Περατικού υπήρχαν, αλλά κανείς - όπως αποδείχτηκε - δεν τον εμπόδισε να τα παρατήσει φεσωμένα με δεκάδες εκατομμύρια και διεκδικώντας και αποζημιώσεις! Επιπλέον το γεγονός ότι σε ανακοίνωση της υφυπουργού Αννας Διαμαντοπούλου αναφέρεται ως ένας εκ των όρων της σύμβασης η απαγόρευση μεταβίβασης εξοπλισμού, δημιουργεί ερωτηματικά για το αν επιτρέπεται για παράδειγμα η μεταβίβαση ακινήτων και εάν τελικά ένα πολύ καλά οργανωμένο ναυπηγείο θα εξελιχθεί σε καρνάγιο, όπως έγινε με το Νεώριο. Πολύ περισσότερα δε ερωτηματικά δημιουργεί ο χειρισμός του όλου θέματος από την υφυπουργό, η οποία ερωτηθείσα για τους όρους της σύμβασης, παρέπεμψε σε πλήρες κείμενο που θα διένειμε μέσω του γραφείου Τύπου της, για να αποδειχτεί ότι αυτό ήταν απλώς μια πολύ καλή υπεκφυγή για τις απαντήσεις που όφειλε, αλλά κωλυόταν να δώσει. Απόδειξη ότι το υποτιθέμενο πλήρες κείμενο ήταν στην κυριολεξία 5 γραμμές που ανέφεραν αυτά που γνωρίζει και ο πλέον άσχετος με το θέμα των Ναυπηγείων. Η μυστικότητα αυτή μας οδηγεί να συμπεράνουμε εύλογα ότι το σκάνδαλο που χτες ολοκληρώθηκε έχει πολύ περισσότερες πτυχές από αυτές που αναφέρθηκαν.