Εκτός νόμου απαιτεί ο ΣΕΒ να τεθούν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των κοινωνικών στρωμάτων, που πλήττονται από τη μονόπλευρη κυβερνητική πολιτική λιτότητας και βγαίνουν στο δρόμο, για να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματά τους. Με έκδηλη την ανησυχία για τη διεύρυνση των κινητοποιήσεων, οι μεγαλοβιομήχανοι ουσιαστικά αξιώνουν και υποδεικνύουν στην κυβέρνηση να κάνει χρήση του κατασταλτικού μηχανισμού του κράτους, κρίνοντας τη μέχρι τώρα στάση της "αρνητική" και όχι "δυναμική".

"Αν οι απεργίες συνεχιστούν, διαλύεται η έννοια του νομίμου κράτους και πιστεύουμε ότι δεν μπορεί αιτήματα ομάδων, όσο ισχυρές και αν είναι, να αντιμετωπίζονται με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τον τελευταίο καιρό", δήλωσε χαρακτηριστικά χτες ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ιάσων Στράτος. Παραπέμποντας μάλιστα στην προ ημερών επιστολή επιχειρηματικών φορέων προς την κυβέρνηση, με την οποία καλούσαν να σταματήσει το διάλογο και να παρθούν μέτρα για τη δήθεν προστασία του κοινωνικού συνόλου από "κάποιες ομάδες", όπως χαρακτηρίζουν το σύνολο των απεργών, έκαναν πιο σαφή τη θέση τους για καταστολή των κινητοποιήσεων. Με το ίδιο επιχείρημα, της "προφύλαξης" τάχα "της κοινωνίας" από τους απεργούς, τους οποίους κυβέρνηση - βιομήχανοι και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επιχειρούν να παρουσιάσουν ως εχθρούς,τάχθηκαν υπέρ της εισαγγελικής παρέμβασης, εναντίον των απεργών, εκτιμώντας παράλληλα ότι το μέτρο αυτό δεν επαρκεί. Ουσιαστικά, αυτό που επιθυμούν και για το οποίο πλέον με την έκταση που έχουν πάρει οι κινητοποιήσεις ανησυχούν, είναι η απρόσκοπτη υλοποίηση της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, μια πολιτική που εξασφαλίζει στους ίδιους συνεχή αύξηση κερδών.

Αναφερόμενος στη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρος του ΣΕΒ εξέφρασε δήθεν την απορία του για τα αιτήματα που προβάλλει η Συνομοσπονδία, ισχυριζόμενος ότι τα σχετικά αιτήματα, με μικρές εξαιρέσεις, έχουν γίνει αποδεκτά από την ΟΚΕ, στην οποία συμμετέχουν και οι βιομήχανοι. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, επιχειρούν να αναμασήσουν τα "επιχειρήματα" των εφοπλιστών, υποστηρίζοντας ότι τα αιτήματα των κινητοποιήσεων δεν αφορούν τις σχέσεις εργαζομένων - εργοδοτών, αλλά τις σχέσεις των εργαζομένων έναντι των κυβερνητικών αποφάσεων. Αποκαλύπτουν, παράλληλα, από μια ακόμα σκοπιά και το ρόλο της ΟΚΕ, την οποία ήδη κυβέρνηση ή εργοδότες επικαλούνται κατά περίπτωση και κατά πώς τους συμφέρει, όταν είναι να κάμψουν την αγωνιστική διάθεση του λαϊκού παράγοντα.

Μέτωπο, όμως, οι μεγαλοβιομήχανοι έχουν και κατά των ναυτεργατών. Ετσι, όχι μόνο πρόβαλαν τον ισχυρισμό περί απαράδεκτου τρόπου διεκδίκησης των αιτημάτων, αλλά, παράλληλα, κάλεσαν την κυβέρνηση να μην πάρει βιαστικές αποφάσεις, πριν γίνει μελέτη για το κατά πόσον η ικανοποίηση των ναυτεργατικών αιτημάτων, θα στοιχίσει στην... ανταγωνιστικότητα. Πέραν της ανταγωνιστικότητας, που αποτελεί βασικό επιχείρημα για την... ομαλή υλοποίηση της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής και επιδιώκοντας να αποδείξουν το "κόστος" των κοινωνικών αγώνων, έδωσαν στη δημοσιότητα στοιχεία από έρευνα του ΣΕΒ σε 780 βιομηχανικές επιχειρήσεις και τη ζημιά που φέρεται πως είχαν από τις αγροτικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου μήνα. Σ' αυτά τα πλαίσια επικαλέστηκαν, εν πολλοίς εξωφρενικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία τις μέρες της κινητοποίησης η παραγωγή στις παραπάνω επιχειρήσεις μειώθηκε κατά 62 δισ. δρχ, που... αντιπροσωπεύει το 0,8% της συνολικής παραγωγής του 1996!!! Βέβαια, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, οι μεγαλοβιομήχανοι που, με τόση ευκολία αποφάνθηκαν περί των ζημιών, δε βρήκαν να πουν ούτε μία λέξη για τη συνεχιζόμενη επί χρόνια συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής, που συντελείται αποκλειστικά με δική τους ευθύνη ούτε για την παράλληλα ιλιγγιώδη αύξηση των δικών τους κερδών, όλη αυτή την περίοδο.