Στους καλύτερους πελάτες των ξένων τραπεζών και με διαφορά από όλους τους άλλους αναδεικνύονται οι Ελληνες εκπρόσωποι της ολιγαρχίας, που καρπώνονται από τον καθημερινό μόχθο των εργαζομένων αστρονομικά υπερκέρδη τα οποία διοχετεύουν στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), οι καταθέσεις των Ελλήνων στις τράπεζες του εξωτερικού αγγίζουν το αστρονομικό ποσό των 4 τρισ. δρχ.

Τα προκλητικά αυτά στοιχεία καταδεικνύουν το μέγεθος της ανάλγητης πολιτικής που ασκούν συνειδητά εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες σε βάρος των πολλών και προς όφελος των λίγων αυτής της χώρας. Αποτελούν μια απόδειξη του ποιοι τελικά κερδίζουν από την πολυετή μονόπλευρη λιτότητα και πόσο... παραγωγικά "αξιοποιούν" τα κέρδη τους.

Η αλματώδης άνοδος των δοσοληψιών με τα ξένα τραπεζικά ιδρύματα είναι αποτέλεσμα της σταδιακής απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίων, σε συνδυασμό με την κατάσταση της εγχώριας οικονομίας. Το αποτέλεσμα είναι ένας εκρηκτικός ρυθμός αύξησης των καταθέσεων στο εξωτερικό, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία λειτουργούν σαν ασφαλιστική δικλείδα για τα εγχώρια κεφάλαια, ενώ προσφέρονται και για ανετότερο ξέπλυμα χρήματος.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην περίοδο 1988 - 1996, οι καταθέσεις Ελλήνων στις ξένες τράπεζες αυξήθηκαν κατά 207,7% (από 4,8 δισ. δολάρια σε 14,9 δισ. δολάρια ή 4 τρισ. δρχ.), με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό το "τίναγμα" από τα 11,5 δισ. δολάρια το Δεκέμβρη του 1994 στα 14,5 δισ. δολάρια το Δεκέμβρη του 1995. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του ποσού, αρκεί να αναφερθεί ότι είναι τουλάχιστον πενταπλάσιο από τις ετήσιες κρατικές δαπάνες για την υγεία και την πρόνοια για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, σχεδόν τετραπλάσιο από τις ετήσιες δαπάνες για την παιδεία, ή εξαπλάσιες από τις επίσημες στρατιωτικές δαπάνες που προβλέπονται για το 1997! Ενδεικτική είναι και η σύγκριση με τις καταθέσεις ταμιευτηρίου στις ελληνικές τράπεζες. Η ποσοστιαία αύξηση αυτών - που αφορούν το σύνολο των αποταμιεύσεων του ελληνικού λαού - στην ίδια περίοδο 1988 - 96 είναι 185,5% και συγκεκριμένα από 3,8 τρισ. δρχ. το '88 σε 11 τρισ. δρχ. τον Ιούνη του 1996. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτουν δυο βασικά συμπεράσματα:

• Πρώτον, μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες και εισοδηματίες διατηρούν καταθέσεις στο εξωτερικό, το ύψος των οποίων ισούται με περισσότερο από το ένα τρίτο των καταθέσεων όλου του ελληνικού λαού.
• Δεύτερον, ο ρυθμός αύξησης των καταθέσεων στις ξένες τράπεζες είναι σαφώς μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο ρυθμό ανόδου των δραχμικών καταθέσεων στα ταμιευτήρια των ελληνικών τραπεζών. Καθώς μάλιστα οι τελευταίες μειώνονται σε πραγματικές τιμές (αφαιρούμενης της επίδρασης του πληθωρισμού ή εναλλακτικά των τόκων), δεν είναι υπερβολή να υποστηριχτεί ότι η παραπάνω σχέση (1 προς 3) θα τείνει σταδιακά να εξισορροπηθεί.

Τραπεζικά στελέχη επισημαίνουν ότι η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει καθώς τόσο η συναλλαγματική πολιτική, όσο και η γενικότερη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν αναμένεται να διαφοροποιηθούν στο άμεσο μέλλον. Γεγονός που ισοδυναμεί με διατήρηση των υψηλών ρυθμών φυγάδευσης κεφαλαίων, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για παραγωγικές επενδύσεις και τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά αντ' αυτού κατατίθενται στις ξένες τράπεζες.

Σύμφωνα με στοιχεία του Ιούνη του 1996 της BIS, οι Ελληνες διατηρούν σημαντικά μεγαλύτερες καταθέσεις σε ξένες τράπεζες (14.896 εκατ. δολάρια) σε σχέση με τους κατοίκους άλλων χωρών, όπως την Πορτογαλία (8.105 εκατ. δολάρια), την Αυστραλία (10.444), την Κύπρο (2.595), την Τουρκία (8.821) ή την Αυστρία (6.074). Το άθροισμα των καταθέσεων όλων των Σκανδιναβών σε αλλοδαπές τράπεζες είναι σχεδόν ίσο με τις καταθέσεις των Ελλήνων (Δανία 4.550,Σουηδία 6.323,Νορβηγία 2.522 και Φινλανδία 1.791).

Β. Ρ.