Νέες, δραματικότερες διαστάσεις, αναμένεται να προσλάβει η ήδη μαζική ανεργία στη Γερμανία, ηγετική οικονομική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η συντριβή των σημερινών θέσεων εργασίας συνεχίζεται ασταμάτητα, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτινάσσεται σε νέα ύψη... Ταυτόχρονα, οι προοπτικές για μια ουσιαστική βελτίωση της απελπιστικής αυτής κατάστασης, η οποία οδηγεί εκατομμύρια και εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και το κοινωνικό περιθώριο, διαγράφονται όλο και πιο σκοτεινές... Κι όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Γερμανός καγκελάριος, Χέλμουτ Κολ, πριν λίγους ακόμα μήνες, δήλωνε με αισιοδοξία ότι μέχρι το 2000 η ανεργία στη χώρα του πρόκειται να μειωθεί κατά το ήμισυ...

Ετσι, λοιπόν, σύμφωνα ακόμα και με τις πρόσφατες διαπιστώσεις του μεγαλύτερου και παγκόσμια γνωστού γερμανικού ιμπεριαλιστικού οργάνου, της εφημερίδας "Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε", η δραματική κατάσταση, η οποία αυτή τη στιγμή κυριαρχεί στην αγορά εργασίας, όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά και θα χειροτερεύει... Οπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει η εφημερίδα, επίσης στη διάρκεια του επόμενου χρόνου, οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα εργοστάσια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας υπολογίζουν στη μαζική εξάλειψη κι άλλων θέσεων εργασίας.

Αναλογες απαισιόδοξες διαπιστώσεις αναφέρονται και στις σχετικές εκθέσεις των μεγαλύτερων Οικονομικών Ινστιτούτων της χώρας, τα οποία συστηματικά παρακολουθούν τις οικονομικές εξελίξεις. Σύμφωνα με τα προγνωστικά, διαγράφεται ξεκάθαρα μια συνεχιζόμενη υποχώρηση της απασχόλησης, με αποτέλεσμα μέχρι το τέλος του 1997 να καταστραφούν σχεδόν 400.000 θέσεις εργασίας και η ανεργία σε παν-γερμανική κλίμακα θα εκτιναχτεί για πρώτη φορά στα 4.300.000 άτομα. Συνολικά, λαμβανομένων υπόψη και των σκοτεινών αριθμών, δηλαδή των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι δεν είναι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των ανέργων, η ανεργία υπολογίζεται να φτάνει στα 7 εκατομμύρια ανθρώπους. Σύμφωνα μάλιστα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, σύντομα η ανεργία στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα αγγίζει το 11% περίπου του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Τις αρνητικές αυτές οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις, για τις οποίες καιρό τώρα προειδοποιούσαν οι Γερμανοί μαρξιστές οικονομολόγοι, έρχεται τώρα η ίδια αστική οικονομική φιλολογία να επιβεβαιώσει... Η παραγωγικότητα λοιπόν της εργασίας θα αυξάνεται με γοργότερους ρυθμούς, απ' ό,τι η ίδια η παραγωγή.

Σύμφωνα πάντα με τα σχετικά προγνωστικά, στα παλιά γερμανικά ομοσπονδιακά κρατίδια προβλέπεται μια πολύ μέτρια οικονομική άνοδος του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της τάξης του 2,5%, ενώ στα νέα, τα οποία προέρχονται από το πρώην σοσιαλιστικό γερμανικό κράτος, προβλέπεται μια αύξηση μόνο κατά 1,5%. Παράλληλα, η παραγωγικότητα της εργασίας στη Δυτική Γερμανία αναμένεται να σημειώσει μια αύξηση της τάξης του 3%, ενώ ο χρόνος εργασίας θα παραμείνει αναλλοίωτος και ο αριθμός των απασχολουμένων θα μειωθεί κατά 200.000 άτομα.

Κατά συνέπεια, λοιπόν, εκτιμάται ότι μια κατά το ήμισυ μείωση της σημερινής μαζικής ανεργίας, η οποία επιδιώκεται μέχρι το 2000, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματοποιήσιμη. Γιατί, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, στη διάρκεια του επόμενου χρόνου θα πρέπει να σημειωθεί μια οικονομική άνοδος της τάξης τουλάχιστον του 5%, κάτι που - όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται - είναι εντελώς ακατόρθωτο...

Η πρωτοφανής λοιπόν για τα μεταπολεμικά χρονικά μαζική ανεργία, οι ζοφερές προοπτικές που διαγράφονται αναφορικά με τις οικονομικές εξελίξεις και η σκληρότερη εφαρμογή της πολιτικής λιτότητας είναι φυσικό ν' ανησυχούν όλο και περισσότερο τα εκατομμύρια των Γερμανών εργαζομένων, αφού το πραγματικό τους εισόδημα μειώνεται όλο και πιο αισθητά λόγω της συνεχιζόμενης δραστικής περικοπής κοινωνικών παροχών και κατάργησης κοινωνικών κατακτήσεων, που με τόσους αγώνες πέτυχαν.

Αισιόδοξο θεωρείται το γεγονός ότι, όλο και περισσότερα μεσαία και κατώτερα συνδικαλιστικά στελέχη κινητοποιούνται και αντιστέκονται στην οικονομική και κοινωνική χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων. Ετσι, λοιπόν, πριν λίγες μέρες, πάνω από 5.000 συνδικαλιστές, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονταν από την Ανατολική Γερμανία, πραγματοποίησαν μαχητική συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο Ομοσπονδιακό Ιδρυμα Εργασίας, το οποίο εδρεύει στη δυτικογερμανική πόλη της Νυρεμβέργης.

Κεντρική απαίτηση των συνδικαλιστών ήταν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός της Βόννης, σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να περικόψει τα χρηματικά μέσα, τα οποία προορίζονται για την εφαρμογή της μελλοντικής πολιτικής αγοράς εργασίας. Ταυτόχρονα, προβλήθηκε επιτακτικά προς την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση το αίτημα να διαθέσει τα απαραίτητα μέσα, τα οποία θα αποσκοπούν στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Γιατί σε περίπτωση που η γερμανική κυβέρνηση συνεχίσει την εφαρμογή μέτρων σκληρής λιτότητας, την οποία επιβάλλει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, εκείνα που θα χτυπηθούν βαριά θα είναι τα νέα ομοσπονδιακά κρατίδια, τα οποία - ως γνωστό - προέρχονται από την πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, όπου η μαζική ανεργία εκτινάσσεται όλο και σε νέα ύψη... Αν συνεχιστεί η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας, τότε για παράδειγμα, μόνο στη Σαξωνία στη διάρκεια ενός μήνα θα δημιουργούνται 1.000 θέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα, στο ίδιο χρονικό διάστημα, θα καταστρέφονται 5.000 ήδη υπάρχουσες θέσεις εργασίας.

Κατά τα άλλα, σύμφωνα με εκτιμήσεις ηγετικών Οικονομικών Ινστιτούτων της Γερμανίας, διαγράφονται κάποιες θετικές εξελίξεις στον τομέα της οικονομικής συγκυρίας με μια, όμως, ταυτόχρονη τάση αύξησης της ανεργίας σ' ολόκληρη την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Σαν κύρια αιτία για την αναμενόμενη δραματική εξέλιξη στον τομέα της ανεργίας θα πρέπει να θεωρηθούν οι δραστικές περικοπές των χρηματικών μέσων, τα οποία προορίζονται για την καταπολέμηση της ανεργίας.

Οι σχετικές, όμως, συνέπειες θα είναι κυριολεκτικά καταστροφικές για την Ανατολική Γερμανία; "Το μόνο, που εκεί θα ανθίζει και θα ευδοκιμεί... " θα είναι η μαζική ανεργία και η φτώχεια, που θα προσλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Γιατί, σε περίπτωση που δε ληφθούν άμεσα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας, τότε αυτή σύμφωνα με ρεαλιστικές εκτιμήσεις συνδικαλιστών σύντομα πρόκειται ν' αναρριχηθεί στο 30% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της Ανατολικής Γερμανίας.

Στη βάση, λοιπόν, όλων αυτών των αρνητικών εξελίξεων, οι οποίες θα έχουν άμεσες αρνητικές συνέπειες στο πραγματικό εισόδημα των δεκάδων εκατομμυρίων Γερμανών εργαζομένων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, βρίσκονται οι επιταγές της διαβόητης Συνθήκης του Μάαστριχτ, επιταγές που έχει επιβάλει η γερμανική ιμπεριαλιστική οικονομική ολιγαρχία στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ