Σημαντική αύξηση των επενδύσεών τους πραγματοποίησαν οι ΔΕΚΟ την περίοδο 1993 - 1996, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού του 1997. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, την περίοδο αυτή πολλές ΔΕΚΟ παρουσίασαν και θετικό οικονομικό αποτέλεσμα.

Ειδικότερα, οι επενδύσεις που πραγματοποίησαν οι 48 σημαντικότερες ΔΕΚΟ την περίοδο 1993 - 1996 ήταν: 787 δισ. δραχμές το 1993, 720 δισ. δραχμές το 1994, 855 δισ. το 1995, 1.093 δισ. το 1996, ενώ για το 1997 το πρόγραμμα προβλέπει επενδύσεις ύψους 1.299 δισ. δραχμών.

Πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι το τελευταίο αυτό ποσό δεν είναι συγκρίσιμο, με αυτό των προηγούμενων χρόνων, μια και η κυβέρνηση, στα πλαίσια των λογιστικών τεχνασμάτων μείωσης του δημόσιου ελλείμματος, τον επόμενο χρόνο θα παρουσιάσει πολλά κονδύλια για πρώτη φορά στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και θα εμφανιστούν ως συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των ΔΕΚΟ.

Η επενδυτική ανέλιξη των δημοσίων επιχειρήσεων συντελείται σε μια εποχή ιδιαίτερα δυσμενή γι' αυτές. Είναι η εποχή, όπου οι ΔΕΚΟ δυσφημούνται και κατασυκοφαντούνται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς τους προσάπτουν συλλήβδην το χαρακτηρισμό των αντιπαραγωγικών και ελλειμματικών μονάδων, "ξεχνώντας" να αναφέρουν ότι υπεύθυνη για την πολιτική των προσλήψεων και την τιμολογιακή τους πολιτική είναι η εκάστοτε κυβέρνηση.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ΔΕΚΟ πραγματοποιούν τις επενδύσεις αυτές σε μια περίοδο που (πλην του ΟΤΕ) αξιοποιήθηκαν από την κυβέρνηση σαν μοχλός συγκράτησης του πληθωρισμού, με τίμημα τα μειωμένα κέρδη για τις κερδοφόρες και αυξημένα ελλείμματα για τις ζημιογόνες.

Το άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις πραγματοποιούν σημαντικές επενδύσεις σε μια περίοδο, όπου ο μεγάλος ιδιωτικός τομέας, παρά τα σημαντικά κέρδη που πραγματοποιεί, αποφεύγει να πραγματοποιήσει επενδύσεις, καθώς προτιμά τις σίγουρες τοποθετήσεις σε κερδοσκοπικές χρηματιστηριακές δραστηριότητες, παρά τις λιγότερο βέβαιες παραγωγικές επενδύσεις.

Από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι ο δημόσιος τομέας, σαν μοχλός άσκησης οικονομικής πολιτικής, διαδραματίζει και σήμερα ουσιαστικό ρόλο στην αύξηση του εθνικού προϊόντος και της απασχόλησης, παρά τις γραφειοκρατικές του στρεβλώσεις, που του επιφυλάσσουν το ρόλο υποστυλώματος της κερδοφορίας του ιδιωτικού τομέα.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στη διετία 1995 - 96 κατά σειρά μεγέθους επενδύσεων τις πρώτες θέσεις κατέχουν η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ, ενώ ακολουθούν η ΔΕΠΑ η ΔΕΠ, ο ΕΟΜΜΕΧ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΚΟ, τα ΕΛΔΑ, η ΔΕΠ - ΕΚΥ, η ΔΕΠΟΣ κλπ.

Αξίζει, βέβαια, να σημειωθούν δύο ζητήματα. Το πρώτο ότι και οι επενδύσεις που γίνονται υπολείπονται πολύ των αναγκών που υπάρχουν για πραγματική ανάπτυξη των ΔΕΚΟ σε όφελος του κοινωνικού συνόλου και το δεύτερο ότι η "εκσυγχρονιστική" εκδοχή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζεται έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται επενδύσεις σε τομείς και κλάδους που αυτό εξυπηρετεί τις επιλογές ιδιωτικοποίησης και εξυπηρέτησης αναγκών της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας".

Θ. Κ.