Συμπληρώθηκαν ήδη δύο χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Κώστας Τσολάκης.Ηταν 12 Μάρτη 1995, όταν η καρδιά του κομμουνιστή, του ανθρώπου που έταξε ολόκληρη τη ζωή του στον αγώνα του λαού για ελευθερία, ανεξαρτησία, κοινωνική προκοπή σταμάτησε απρόοπτα να χτυπάει. Του ανθρώπου εκείνου, που ως το τέλος της ζωής του με όλες του τις δυνάμεις υπερασπίστηκε τις αρχές και τους σκοπούς του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος. Ενός ανθρώπου που έμεινε πάντα όρθιος, πάντα συνεπής και αφοσιωμένος στους αγώνες της εργατικής τάξης και του ΚΚΕ.

Ο Κώστας Τσολάκης γεννήθηκε στις 15-8-1923 στην Επανωμή Θεσσαλονίκης και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Περαία. Ηταν το 6ο παιδί μιας προσφυγικής οικογένειας και από πολύ μικρός ρίχτηκε στη βιοπάλη. Το Δεκέμβρη του 1942 έγινε μέλος του ΚΚΕ και το Φλεβάρη του 1943 οργανώθηκε στον ΕΛΑΣ και στη συνέχεια αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών στη Ρεντίνα. Η Συμφωνία της Βάρκιζας τον βρήκε διοικητή λόχου και ακολούθησε η συμμετοχή του στον αγώνα του ΔΣΕ με το ψευδώνυμο "Γιάννος" σαν πολιτικός επίτροπος και διοικητής λόχου στην αρχή και κατόπιν τάγματος, όπου και απέκτησε το βαθμό του ταγματάρχη Πεζικού. Πήρε μέρος στις μάχες του Βίτσι και του Γράμμου όπου και τραυματίστηκε τρεις φορές.

Από το 1949 έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στην ΕΣΣΔ και άλλες σοσιαλιστικές χώρες, συμμετέχοντας από υπεύθυνες θέσεις του Κόμματος. Το 1975 επαναπατρίστηκε. Στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ και από την 13η Ολομέλεια το 1969 εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ. Στην 16η Ολομέλεια το 1972 έγινε τακτικό μέλος του ΠΓ, θέση που διατήρησε από το 9ο Συνέδριο μέχρι το 12ο. Στο 13ο και στο 14ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ και ήταν μέλος της Γραμματείας του Κόμματος.

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Κώστας Τσολάκης αποτέλεσε πρότυπο κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή, αφιερωμένου ολόψυχα στην υπόθεση του Κόμματος και του λαού. Δέθηκε αδιάσπαστα με το ΚΚΕ, υπερασπίζοντας με παραδειγματική συνέπεια, σταθερότητα και αποφασιστικότητα τις αρχές και τα ιδανικά του. Από το 1942 που έγινε μέλος του Κόμματος ως την τελευταία στιγμή της ζωής του 53 ολόκληρα χρόνια στάθηκε πιστός, συνεπής και ανυποχώρητος κομμουνιστής. Δούλεψε ακούραστα και ανυποχώρητα για την εκλαϊκευση της πολιτικής του ΚΚΕ και την πραγματοποίηση των σκοπών του αψηφώντας κινδύνους, δυσκολίες και εμπόδια.

Διακρίθηκε για τη σταθερότητα στις απόψεις του, τις οργανωτικές του ικανότητες, την καθαρή σκέψη και κρίση του, την αποφασιστική του στάση απέναντι σε κάθε λογής αποστασία από τις γραμμές του αγώνα. Στάθηκε ανελέητος αντίπαλός της. Ποτέ δεν επηρεάστηκε από την ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος του κόμματος και των στελεχών του.

Το παράδειγμα ζωής και αγωνιστικής στάσης του Κ. Τσολάκη θα είναι πάντα ζωντανό στους ταξικούς αγώνες του σήμερα και του αύριο για να καλύπτει το μεγάλο κενό που άφησε με την απουσία του.