Νέο επίπεδο, που χαρακτηρίζεται από ποιοτική άνοδο στη συνεργασία των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της περιοχής Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της περιοχής της Ερυθράς Θάλασσας, διαμορφώνεται, όσον αφορά τις δυνατότητες έγκαιρης και έγκυρης αλληλοενημέρωσης, αλληλοβοήθειας, κοινής δράσης και αντίδρασης για μια πιο άμεση και αποτελεσματική δράση, σχετικά με ζητήματα που προκύπτουν και απασχολούν τις χώρες και την περιοχή και ευρύτερα. Τα παραπάνω υπογραμμίστηκαν, χτες το μεσημέρι, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, μετά το τέλος των εργασιών της συνάντησης της Αθήνας που έγινε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και όπου συμμετείχαν αντιπροσωπείες κομμάτων από την Αίγυπτο, Ιορδανία, Ιράκ, Ιράν, Ισραήλ, Κύπρο, Παλαιστίνη, Σουδάν και Συρία.

Ο Μπάμπης Αγγουράκης, μέλος της ΚΕ του Κόμματος, σημείωσε πως οι συζητήσεις κατέληξαν σε κοινές διαπιστώσεις, όπως: Οτι ξεπερνιέται το "μούδιασμα", μετά τις ανατροπές και ευρύτατα στρώματα των εργαζομένων αντιδρούν στις επιλογές των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε βάρος των λαών. Υπάρχει γενική καταδίκη των ενεργειών και της τακτικής των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και αναπτύσσεται ευρύτατο φάσμα αντίστασης κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σ' αυτήν την τακτική.

Τα ΚΚ επιβεβαίωσαν τις κοινές θέσεις για την αντιμετώπιση του Κυπριακού, για την κυριαρχία και ανεξαρτησία της Κύπρου κλπ. Καταδικάζουν τη διαδικασία "ειρήνευσης", όπως προωθείται με την πολιτική Νετανιάχου και το αμερικανικό σχέδιο. Επίσης, υπογράμμισαν πως η ευρωμεσογειακή συνεργασία (ζώνες ελεύθερων συναλλαγών) είναι επιλογή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ και δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των λαών της περιοχής, που, αντίθετα, προωθούν την αγορά των αραβικών χωρών.

Τέλος, χαιρετίζουν τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του αλβανικού λαού, τονίζοντας πως είναι αντίθετοι σε κάθε επέμβαση, με όποια μορφή, στη χώρα αυτή. Επίσης, εκφράζουν την ανησυχία τους για την κατάσταση, γενικότερα, στα Βαλκάνια, σημειώνοντας ως υπεύθυνη την τακτική του ΝΑΤΟ.

Εντονη, τέλος, είναι η αντίδραση στις διαδικασίες επέκτασης του ΝΑΤΟ προς Νότο, στη Δύναμη Ταχείας Επέμβασης. Από την άποψη αυτή, εκτιμήθηκε ότι η συμφωνία Τουρκίας - Ισραήλ προωθεί τη ΝΑΤΟποίηση των αραβικών χωρών.