Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ντένις Ρος βρίσκεται στη Μέση Ανατολή, ούτε είναι η πρώτη φορά που στόχος του είναι να πετύχει τον κατευνασμό, τόσο της παλαιστινιακής οργής, όσο και χαλάρωση της ισραηλινής αδιαλλαξίας προς όφελος της, αμερικάνικης έμπνευσης, "ειρηνευτικής διαδικασίας".

Είναι, όμως, η πρώτη φορά που η μεσολάβηση του Αμερικανού διπλωμάτη κρίνεται ιδιαίτερα δύσκολη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προώθησαν και στήριξαν με κάθε τρόπο την "ειρηνευτική διαδικασία". Με το ρόλο της εγγυήτριας δύναμης, η Ουάσιγκτον κατηύθυνε τα νήματα και διατύπωσε σαφώς τη θέλησή της να μη μοιραστεί τα οφέλη της με κανέναν, εξ ου και οι διπλωματικές της κόντρες με την ΕΕ. Ταυτόχρονα, ο Λευκός Οίκος υπεράσπισε και κάλυψε διπλωματικά κάθε επιθετική ενέργεια του Ισραήλ, ακόμα και όταν αυτή παραβίαζε την "ειρηνευτική διαδικασία", η οποία, ούτως ή άλλως, εμπεριέχει πολλά σκοτεινά, αδιευκρίνιστα και επικίνδυνα σημεία.

Η "εμπιστοσύνη" της Παλαιστινιακής Αρχής προς την Ουάσιγκτον δεν κατάφερε να περιορίσει την οργή του παλαιστινιακού λαού εξαιτίας των δύο τελευταίων αμερικανικών βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας κατά τις συνεδριάσεις για την καταδίκη της ισραηλινής πολιτικής του εποικισμού. Στις καθημερινές διαδηλώσεις οι αμερικανικές σημαίες καίγονται μαζί με τις ισραηλινές και ένας ψυχρός Αραφάτ υποδέχτηκε τον Ρος σε μια συνάντηση που δε φαίνεται να απέδωσε. Ο Ντένις Ρος ανέλαβε, πάλι, να γεφυρώσει τις διαφορές, που μοιάζουν, πλέον, με χάσμα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αμφισβητούν την επιτυχία της προσπάθειάς του.

Ε. Μ.