Σε οριακό σημείο έχει φέρει τη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και συρρίκνωσης που ακολούθησαν και ακολουθούν οι κυβερνήσεις. Μια πολιτική που καθορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση στα πλαίσια του ανελέητου ανταγωνισμού μεταξύ πολυεθνικών και ιμπεριαλιστικών κέντρων, για τη μοιρασιά της παγκόσμιας ναυπηγικής "πίτας" και στο όνομα του οποίου ανατρέπονται άρδην οι εργασιακές σχέσεις.

Ετσι, σε μια περίοδο όπου ο πολλαπλασιασμός του όγκου του διεθνούς εμπορίου, η μεταφορά πετρελαίου με τάνκερ απ' την Κασπία στην Ευρώπη, η αναγκαιότητα ανανέωσης του διεθνούς και ελληνικού εμπορικού στόλου, επιτρέπουν τη δυνατότητα ανάπτυξης των ναυπηγείων της χώρας, αυτά διαλύονται στο βωμό της ανάπτυξης των ναυπηγείων της βορειοκεντρικής Ευρώπης και κύρια της Γερμανίας. Αποκαλυπτική αυτής της πολιτικής είναι η κατάσταση στα δυο μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας, Σκαραμαγκά και Ελευσίνας.