Μια νέα σαρωτική έφοδο στη δημόσια περιουσία, ξεκινά αυτή την περίοδο η κυβέρνηση, παράλληλα με την αντιλαϊκή - αντεργατική επίθεση που εξαπολύει ενάντια στα εισοδήματα των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων, σε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα. Επιβεβαιώνοντας το ρόλο του συνεπή διεκπεραιωτή των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολυεθνικών, βάζει πλώρη να ξεπουλήσει και να αποτελειώσει ουσιαστικά (όπως η προηγούμενη εμπειρία ιδιωτικοποιήσεων έχει δείξει) τα "φιλέτα" της ελληνικής βιομηχανίας.

Καθοριστικής σημασίας είναι η απόφασή της να διαλύσει τον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων,βάζοντας χρονικό όριο για την ολοκλήρωση της διάλυσης το έτος 1999. Οπως ανακοίνωσε η, κατ' ευφημισμόν, υπουργός Ανάπτυξης, Β. Παπανδρέου,μέχρι το '99 θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί όλες οι επιχειρήσεις που βρίσκονται κάτω απ' τον έλεγχο του ΟΑΕ.

Ουσιαστικά, η υπουργός ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που τα συνδικάτα είχαν επισημάνει εδώ και χρόνια. Οτι δηλαδή, ο κύριος ρόλος του ΟΑΕ ήταν να παραλάβει τις καταχρεωμένες από τους βιομηχάνους - ιδιοκτήτες τους, επιχειρήσεις, προκειμένου να "ξεπλύνει" τα χρέη των ιδιωτών, φορτώνοντάς τα στις πλάτες του λαού, ώστε στη συνέχεια να επανέλθουν οι επιχειρήσεις "καθαρές" στα χέρια των ίδιων, για να μπορούν να τις ξαναφεσώσουν.

Στον "χορό" του νέου γύρου ξεπουλημάτων, μπαίνουν αρχικά τέσσερις "χρυσοφόρες" επιχειρήσεις του ΟΑΕ. Πρόκειται για τη ΣΟΦΤΕΞ,τη ΜΕΛ,την "Κεραφίνα ΑΕ" και τους "Βωξίτες Ελευσίνας",ενώ αμέσως μετά, θα ακολουθήσουν η ΛΑΡΚΟ και η ΑΕΒΑΛ.Η σχετική διυπουργική απόφαση των συναρμόδιων υπουργείων υπογράφτηκε και μέσα από αλλεπάλληλες συσκέψεις στο υπουργείο, στις οποίες συμμετέχουν και συνδικαλιστές (! ) επιδιώκεται η επίσπευση των διαδικασιών.