Σοβαρό πλήγμα για όλο τον παραδοσιακό κλάδο χάρτου, αποτελεί η απόφαση για ξεπούλημα της ΣΟΦΤΕΞ,της μεγαλύτερης χαρτοβιομηχανίας της χώρας. Η επιχείρηση είχε χαρακτηριστεί στρατηγικής σημασίας και μάλιστα πριν τις εκλογές του '93, σε συγκέντρωση που είχε γίνει στο χώρο της ΣΟΦΤΕΞ, οι Στ. Τζουμάκας και Β. Παπανδρέου διαβεβαίωναν τους 2.500 εργαζόμενους πως "η επιχείρηση δεν πρόκειται να πουληθεί"!

Ωστόσο, η σημερινή απόφαση για ιδιωτικοποίησή της έρχεται απλώς να επισφραγίσει την πορεία εκποίησης της εταιρίας, που είχε προδιαγραφεί από την ένταξή της κιόλας στον ΟΑΕ, το '84. Οταν δηλαδή την εγκατέλειψε ο γνωστός Κεφάλας με χρέη ύψους 17 δισ.δρχ., τα οποία η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ τα "μετοχοποίησε".

Στα 13 χρόνια που βρίσκεται στον ΟΑΕ, οι όλες πολιτικές, που ακολουθήθηκαν απέναντί της, αποσκοπούσαν στη συντήρηση και στην προετοιμασία του ξεπουλήματος. Μοναδική επένδυση, το εργοστάσιο επεξεργασίας στο Μ. Πεύκο, που αποδείχτηκε ασύμφορο, λόγω του μεγάλου μεταφορικού κόστους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, την ίδια ώρα που δίνονται χρηματοδοτήσεις σε ιδιώτες του κλάδου, η ΣΟΦΤΕΞ δεν έχει πάρει δραχμή. Μάλιστα, μετά από αρκετές απορρίψεις, η εταιρία εντάχθηκε στον αναπτυξιακό νόμο και εγκρίθηκαν επενδυτικά προγράμματα ύψους 3,5 δισ. δρχ. για το εργοστάσιο της Δράμας και 4,5 δισ. δρχ. για το εργοστάσιο της Αθήνας, ωστόσο, μόνο στα χαρτιά. Και αυτό γιατί η υλοποίησή τους προϋποθέτει να βάλει και η ίδια η εταιρία κεφάλαια, που, όμως, δε διαθέτει.

Η εταιρία έχει οδηγηθεί σκόπιμα σε οικονομική "ασφυξία", με αποτέλεσμα να υπάρχουν προβλήματα και συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών των εργαζομένων. Ορατός είναι ο κίνδυνος, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, να μην καταβληθούν στους 2.500 εργαζόμενους ούτε η εξόφληση του Νοέμβρη, αλλά ούτε και οι μισθοί Δεκέμβρη και τα δώρα.

Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι βιώσιμη, κατέχοντας το 40% της ντόπιας αγοράς και το 60% των εξαγωγών χαρτιού της χώρας. Οι δυνατότητες ανάπτυξής της είναι μεγάλες, καθώς αποτελεί μια από τις λίγες πλήρως καθετοποιημένες επιχειρήσεις, παράγοντας από πρώτη ύλη μέχρι τελικό προϊόν. Εκτός από τα τρία εργοστάσια, διαθέτει στην περιοχή της Δράμας,δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους, για την παραγωγή της χαρτόμαζας (πρώτη ύλη).

Οπως θα πει ο Χ. Κατσούλιας,γραμματέας του σωματείου Αθήνας, "η ΣΟΦΤΕΞ δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να ξεπουληθεί και αυτό για δυο σημαντικούς λόγους: Ο ένας λόγος είναι ότι μπορεί να αποτελέσει τη βάση για εφαρμογή κλαδικής πολιτικής, που θα στηρίξει και θα αναπτύξει την ελληνική βιομηχανία χαρτιού και γενικότερα την εθνική οικονομία. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μόνο έτσι εξασφαλίζονται οι 2.500 θέσεις εργασίας. Η ιδιωτικοποίηση, όπως έχει αποδείξει η ίδια η ζωή, θα σημάνει συρρίκνωση δραστηριοτήτων, αλλά και θέσεων εργασίας και κεκτημένων των εργαζομένων. Η άμεση χρηματοδότηση της εταιρίας και η υλοποίηση των επενδύσεων αποτελούν πρώτιστη αναγκαιότητα. Ωστόσο, η υλοποίηση αυτών των προτάσεων απαιτεί σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γι' αυτό πρέπει να γίνουν υπόθεση όλων των εργαζομένων και όχι κάποιων που κινούνται σε στενά κομματικά περιθώρια και που το μόνο που ουσιαστικά κάνουν είναι να διευκολύνουν το ανώδυνο πέρασμα της ιδιωτικοποίησης. Και επειδή είμαστε στο παραπέντε, λέμε ότι πρέπει να παρθούν αυτά τα μέτρα τώρα".