Εκατομμύρια Ρώσοι συμμετείχαν στις πρόσφατες ενωτικές εκδηλώσεις που οργάνωσαν οι Ρώσοι κομμουνιστές, στις 7/11/1996, με την ευκαιρία της 79ης επετείου της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Ταυτόχρονα, στη Ρωσία, σ' ένα σχετικά πολύ μικρό χρονικό διάστημα μετά τις προεδρικές εκλογές, έχει ξεσπάσει ένα ισχυρό απεργιακό εργατικό κίνημα, σε πάρα πολλούς κοινωνικούς χώρους. Ακόμη κι αυτή η κεντρική ηγεσία των συνδικάτων, που χρόνια τώρα παίζει με επιτυχία το ρόλο της συναίνεσης, διοργάνωσε στις 5/11/1996 εργατικές κινητοποιήσεις, στις οποίες, σύμφωνα με τις πιο χαμηλές εκτιμήσεις, συμμετείχαν πάνω από 10 εκατομμύρια εργαζόμενοι σ' όλη τη Ρωσία. Τα δύο μεγαλύτερα ΚΚ της Ρωσίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) και το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα της Ρωσίας (ΚΕΚΡ), με ανακοινώσεις τους, χαιρετίζουν τις πρόσφατες εργατικές κινητοποιήσεις και καλούν τους κομμουνιστές της χώρας να παίξουν ενεργητικό ρόλο στους αγώνες των εργαζομένων.

Στις συνθήκες αυτές, η ηγεσία της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, στα πλαίσια της οποίας συντονίζουν τη δράση τους 21 ΚΚ της πρώην ΕΣΣΔ, θεωρεί πως έφτασε η ώρα, οι κομμουνιστές της Ρωσίας να ενωθούν σε ένα ενιαίο ΚΚ Ρωσίας. Στην εκτίμηση και τις προσπάθειες της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ προς την παραπάνω κατεύθυνση, απάντησε αυτές τις μέρες, με διακήρυξή της, η ΚΕ του ΚΕΚΡ.

Επειδή οι διαδικασίες αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές, όχι μόνο για τους Ρώσους κομμουνιστές, κρίνουμε σωστό να γνωρίσουμε τους αναγνώστες του "Ρ" με την ίδια τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΕΚΡ:

"ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

(Για το ζήτημα της συνένωσης των κομμουνιστών σε ενιαίο κόμμα)

Αγαπητοί σύντροφοι!

Το ζήτημα της ενότητας των κομμουνιστών αποτελεί το βασικότερο ζήτημα του αριστερού κινήματος. Το ΚΕΚΡ πάντα τασσόταν, τόσο υπέρ της ενότητας δράσης, όσο και υπέρ της επίτευξης οργανωτικής ενότητας των κομμουνιστικών δυνάμεων. Ομως, το ΚΕΚΡ τόνιζε, ταυτόχρονα, την απόλυτη αναγκαιότητα του επανακαθορισμού και της εκκαθάρισης του κινήματος από τις οπορτουνιστικές και ρεβιζιονιστικές απόψεις όλων των ειδών, οι οποίες εκπροσωπούνται πλατιά στη σημερινή λεγόμενη "πολιτισμένη αντιπολίτευση", από την κληρονομιά των Γκορμπατσόφ - Γιάκοβλεφ.

Από την περίοδο ακόμα της πάλης για την ίδρυση του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος, στα πλαίσια του ΚΚΣΕ, το Κίνημα της Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας έκανε αυτόν τον αγώνα για να συσπειρώσει τον πραγματικό κομμουνιστικό πυρήνα του ΚΚΣΕ ενάντια στην πολιτική της "δημοκρατικής" μεταρρύθμισης του σοσιαλισμού σε σοσιαλισμό της αγοράς, ενάντια στη μετατροπή του ΚΚΣΕ "σε ένα άλλο στην ουσία και στο όνομα κόμμα", όπως έλεγε ο Γκορμπατσόφ. Το ζήτημα της ενότητας των κομμουνιστικών δυνάμεων σήμερα είναι ιδιαίτερα οξύ. Πριν λίγο καιρό, το Συμβούλιο της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ με διακήρυξή του καλούσε να αρχίσουν άμεσα οι διαδικασίες για την ίδρυση ενιαίου κομμουνιστικού κόμματος στη Ρωσία. Ταυτόχρονα, μια σειρά από κομματικά στελέχη της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ και του ΚΚΡΟ μιλούν για άμεση συνένωση από τα κάτω, σε επίπεδο πρωτοβάθμιων οργανώσεων (ΚΟΒ), και στη συνέχεια διεξαγωγή συνεδρίου για την επίλυση προγραμματικών και καταστατικών ζητημάτων.

Η υπόθεση παρουσιάζεται κατά τέτοιο τρόπο, πως τάχα οι κατά τόπους κομμουνιστές δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές σε ζητήματα αρχών ούτε στα ζητήματα στρατηγικής και στα ζητήματα τακτικής. Οτι όλες οι διαφορές βρίσκονται σε επίπεδο κομματικών καθοδηγητών, και ότι καθορίζονται από προσωπικές φιλοδοξίες και την τάση να διατηρήσουν τις θέσεις τους, και ακριβώς γι' αυτό είναι ενάντιοι στην ενότητα.

Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΕΚΡ διαπιστώνει την ύπαρξη διαφορών σε ζητήματα αρχής. Το ΚΕΚΡ δε συμφωνεί με τέτοιες θεωρητικές τοποθετήσεις, όπως:

• Την αποποίηση της θεωρίας της ταξικής πάλης και το πέρασμα στη θέση για "πολιτική συναίνεση" των "κοινωνικών εταίρων", τη συνεργασία μεταξύ του κεφαλαίου και της εργασίας, και τη θέση "του μη διαχωρισμού των ανθρώπων σε κόκκινους και λευκούς, φτωχούς και πλούσιους".
• Την αποποίηση από τις "απαιτήσεις στο δικαίωμα για πραγματική κομμουνιστική ιδεολογία" και την αντικατάστασή της με τη νέα "κοινή για όλους" "κρατικο-πατριωτική ιδέα".
• Την αποποίηση από την πάλη για την εξουσία των εργαζομένων και τον προσανατολισμό για κάποια "κυβέρνηση λαϊκής εμπιστοσύνης και εθνικής συναίνεσης".
• Την αναγνώριση ως απαραίτητης για το σοσιαλισμό πολυμορφίας της οικονομίας και της αγοράς και μέσω αυτής στην επί της ουσίας αποδοχή του σημερινού οικονομικού συστήματος, με έμφαση στη σταθεροποίησή του, στην υποστήριξη των εθνικών επιχειρηματιών και στην παραπέρα σταθερή ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας.
• Την αποποίηση του συνθήματος "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!".

Η αποποίηση και η ουσιαστική αναθεώρηση του μαρξισμού σε θεωρητική βάση αναπόφευκτα εμφανίζεται και στην πολιτική πρακτική, όπου οι θέσεις μας αποδεικνύονται διαμετρικά αντίθετες.

Η ΚΕ του ΚΕΚΡ υπεύθυνα ανακοινώνει ότι το ΚΕΚΡ τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της ενότητας των κομμουνιστών και αγωνίζεται γι' αυτήν, στα πλαίσια πρώτα και κύρια της Ρωσικής Κομμουνιστικής Ενωσης. Ομως το ΚΕΚΡ, όπως και πριν, θεωρεί απαραίτητη την εκκαθάριση του κομμουνιστικού κινήματος από την ενισχυόμενη τάση του δεξιού οπορτουνισμού, τη σύγχρονη αναθεώρηση του μαρξισμού και την ουσιαστική συνέχιση της πολιτικής του Γκορμπατσόφ, των πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.

Αυτή η θέση αρχής, για μας, δεν ικανοποιεί (βολεύει) τους "αναθεωρητές". Οπως το 1991, δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε με την επικύρωση από τους βουλευτές του Ανώτατου Σοβιέτ της Ρωσίας - μέλη του ΚΚΡΟ - της Συνθήκης του Μπελοζέφσκ, έτσι και σήμερα δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την πρόταση για σχηματισμό κυβέρνησης με τις "υγιείς δυνάμεις", συμπεριλαμβανομένων του Λουζκόφ, του Ρόσελ και των ομοίων τους.

Ακόμη, επειδή εμείς δε νομιμοποιήσαμε το πραξικόπημα του Οκτώβρη του '93 και το Σύνταγμα του Γιέλτσιν που επιβλήθηκε με το δημοψήφισμα, έτσι και δεν αποδεχόμαστε τη θέση του ΚΚΡΟ για υποστήριξη του "ήρωα" του Οκτώβρη του '93 Τσερνομίρντιν στη θέση του πρωθυπουργού.

Ευθέως λέμε πως αυτή την πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΡΟ δεν τη θεωρούμε κομμουνιστική. Οι κομμουνιστές, που βρίσκονται στις γραμμές του ΚΚΡΟ, θα πρέπει να μάθουν να ξεκαθαρίζουν αυτά τα ζητήματα, και να μην εκτελούν υπάκουα τη θέληση του μηχανισμού, που έχει ακόμα γκορμπατσοφικό χαρακτήρα. Με αυτούς θα πρέπει πρώτα και κύρια να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους για να μην αποκόψουν οριστικά την πίστη από τον εργαζόμενο λαό στην υπόθεση του κομμουνισμού και τους κομμουνιστές.

Καλούμε τους πραγματικούς κομμουνιστές να κάνουν τέτοια εκκαθάριση, αλλά και τους ανασυγκροτηθέντες σοσιαλρεφορμιστές να αλλάξουν την ονομασία της οργάνωσής τους.

Μετά από αυτό το ξεκαθάρισμα, η διαδικασία της συνένωσης θα είναι αντικειμενικά αναγκαία και άμεσα θα την υλοποιήσουμε. Η προσπάθεια σήμερα να γίνει μια μηχανιστική συνένωση, πιέζοντας γι' αυτό με την αριθμητική πλειοψηφία - είναι μια ακόμα απόπειρα από τις τόσες που έγιναν για να καπελώσουν το κομμουνιστικό κίνημα με το "καπέλο του γκορμπατσοφισμού".

Το ΚΕΚΡ τάσσεται υπέρ της εκκαθάρισης της κομμουνιστικής ιδέας από τη συναίνεση, υπέρ της εκκαθάρισης του κινήματος από τους χαμαιλέοντες, υπέρ της συνένωσης σε ενιαίο κομμουνιστικό κόμμα των πραγματικών κομμουνιστών - ομοϊδεατών".

Η ανωτέρω διακήρυξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εργαζόμενη Ρωσία" Νο 15 (35) 1996.