Για μετά τις εκλογές αφήνει για... ευνόητους λόγους η κυβέρνηση την προώθηση των νέων «ρυθμίσεων» - όπως αδιάντροπα υποστηρίζει - στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Ρυθμίσεις που στην πραγματικότητα θα σημάνουν την ανατροπή κάθε έννοιας κράτους πρόνοιας ακόμη και με τη σημερινή του μορφή. Οπως δήλωσε χτες ο Γ. Παπαντωνίου, «η επόμενη Βουλή θα νομοθετήσει μέτρα για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα και... κοινωνική δικαιοσύνη του ασφαλιστικού συστήματος αφού προηγηθεί διάλογος με τους κοινωνικούς εταίρους με βάση μελέτη που ετοιμάζει το ΚΕΠΕ σε συνεργασία με εξειδικευμένο διεθνή οίκο».

Οπως διαφαίνεται από τις μέχρι στιγμής κυβερνητικές διεργασίες, το νέο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης θα στηρίζεται σε τρία βασικά σημεία και συγκεκριμένα στη βασική σύνταξη, στην επικουρική σύνταξη αλλά και στη συμπληρωματικότητα από την ιδιωτική ασφάλιση. Οι προωθούμενες αλλαγές αφορούν:

• Στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
• Στην κατάργηση μιας σειράς κεκτημένων στο θεσμό βαρέων και ανθυγιεινών.
• Σε εκτεταμένες περικοπές στις παροχές των ταμείων προς τους ασφαλισμένους (με σημαντικές επιπτώσεις και στο ύψος των συντάξεων).
• Στην αύξηση του κόστους ασφάλισης για τους ασφαλισμένους.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε - κάτι που επισημαίνεται και στο πρόγραμμα «σύγκλισης» που υπέβαλλε χθες η ελληνική κυβέρνηση - ότι ένα πρώτο βήμα ανατροπής του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος, έγινε με το σχετικό νόμο που ψηφίστηκε τον περασμένο Γενάρη και με τον οποίο, πέρα από την ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων με καθαρά οικονομικά και όχι αναπτυξιακά κριτήρια, επήλθαν δυσμενείς αλλαγές σε ζητήματα συντάξεων χηρείας, νέες ρυθμίσεις υπέρ των εργοδοτών που καθιστούν δυσκολότερη την είσπραξη χρεών που απαιτούν τα διάφορα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς επίσης σημαντικές περικοπές σε ιατροφαρμακευτικές δαπάνες.