ΜΟΣΧΑ (Ανταπόκριση ΒΛ. ΜΑΣΙΝ). -

Η απεργία των ανθρακωρύχων της Ρωσίας, που είχε ξεκινήσει την Πέμπτη, 1 του Φλεβάρη, και είχε παραλύσει το 80% των ανθρακωρυχείων της χώρας, έληξε με επιτυχία. Οι ανθρακωρύχοι πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις, πικετοφορίες, πορείες, θέτοντας οικονομικά, θεσμικά και εν μέρει πολιτικά αιτήματα. Τα κύρια οικονομικά αιτήματα ήταν: Καταβολή των χρεών για τους μισθούς, έγκαιρη και επαρκής χρηματοδότηση της ανάπτυξης του κλάδου εξόρυξης άνθρακα σε όλες τις ανθρακοφόρες περιοχές της χώρας. Διαπραγματεύσεις με τους ανθρακωρύχους διεξήγαγε ο σύμβουλος του Γιέλτσιν για οικονομικά θέματα Αλεξάντρ Λίφσιτς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βλαντίμιρ Καντάνικοφ. Στις 2 του Φλεβάρη ο πρωθυπουργός Βίκτορ Τσερνομίρντιν υπέγραψε ένα πρωτόκολλο, με το οποίο η κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να εφαρμόσει στο πρώτο εξάμηνο του 1996 προνομιακή φορολογία απέναντι στις επιχειρήσεις εξόρυξης κάρβουνου και να τηρηθεί αυστηρά στα 1996 - 1997 το κλαδικό συμβόλαιο τιμών. Υπογράφηκε, επίσης, ένα διάγραμμα μηνιαίας χρηματοδότησης του κλάδου, χορηγώντας για το σκοπό αυτό 10,4 δισ. ρούβλια, όπως είχαν ζητήσει οι ανθρακωρύχοι. Ο υπεύθυνος του οργανωτικού τμήματος του Συνδικάτου Ανθρακωρύχων Λεόντι Σεβαστιάνοφ δήλωσε στο "Ρ" ότι στις 2 του Φλεβάρη το Προεδρείο του Συνδικάτου εξέτασε την επίτευξη των συμφωνιών και αποφάσισε την αναστολή της απεργίας. Στην απόφαση του προεδρείου αναφέρεται ότι, αν οι συμφωνίες δεν τηρηθούν, τότε η απεργία θα επαναληφθεί την 1 Μάρτη και επίσημα πλέον θα τεθούν για πρώτη φορά πολιτικά αιτήματα. Το προεδρείο έστειλε οδηγίες στα τοπικά συνδικάτα των περιοχών να εξακριβώσουν ποιος ο βαθμός ευθύνης των τοπικών διοικήσεων και διευθυντών των επιχειρήσεων στις καθυστερήσεις στη μισθοδοσία των ανθρακωρύχων. Ο Σεβαστιάνοφ είπε ότι τη Δευτέρα δε σταμάτησαν την απεργία στην περιοχή Αμούρ (Απω Ανατολή), διότι οι καταναλωτές χρωστούν στους ανθρακωρύχους 82 δισ. ρούβλια. Για τον ίδιο λόγο συνέχισαν την κινητοποίησή τους και οι ανθρακωρύχοι της περιοχής Λένινγκραντ. Ο Σεβαστιάνοφ σημείωσε ιδιαίτερα ότι σε ένδειξη συμπαράστασης οι ανθρακωρύχοι του Καζαχστάν αρνήθηκαν να στείλουν κάρβουνο στη Ρωσία στη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Τα συμπεράσματα της απεργίας δείχνουν ότι, πρώτο, διαλύεται ο μύθος για τον "απολίτικο χαρακτήρα των συνδικαλιστικών ενώσεων των εργαζομένων της Ρωσίας", ακόμα και η ηγεσία τους απείλησε να κηρύξει την επόμενη κινητοποίηση με πολιτικά συνθήματα. Δεύτερο, άρχισε να καταρρέει και ο μύθος για τη "δυνατότητα δίκαιης κοινωνικής συνεργασίας ανάμεσα στους εργαζομένους και τους εργοδότες στη Ρωσία". Ολο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως δεν υπάρχει κι ούτε μπορεί να υπάρξει ταξική ειρήνη και ότι κανείς πλέον δεν αμφιβάλλει πως στη σημερινή Ρωσία διεξάγεται σκληρή ταξική πάλη των εργαζομένων για τα θεμελιακά τους δικαιώματα. Δεν είναι εύκολο για τους εργαζόμενους να απαλλαγούν από τη μακροχρόνια γκορμπατσοφική - γελτσινική προπαγάνδα. Τρίτον, η ίδια η ζωή ωθεί τους εργαζομένους σε ενέργειες αλληλεγγύης, που οδηγούν άμεσα όχι σε κλαδική, αλλά σε γενική πολιτική απεργία.