Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης, που συνεδρίασε στο Λονδίνο χτες και προχτές, μετά από ενέργειες της ελληνικής αντιπροσωπείας, δέχτηκε, στην απόφασή της να περιληφθεί τροπολογία, σύμφωνα με την οποία "αποδέχεται τα κείμενα, τα οποία έχουν υιοθετηθεί από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σχετικά με την πρόσφατη κρίση στο Αιγαίο. "

Παρέμβαση στη σύνοδο έκανε και ο βουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, ο οποίος στηλίτευσε την υποκριτική στάση της ΔΕΕ, η οποία ενθαρρύνει τον επεκτατισμό της Τουρκίας.

Στην ομιλία του, ο βουλευτής τόνισε:

"Αντίθετα με ό,τι ισχυρίζονται οι δύο εισηγήσεις, δε γίνεται λόγος για την πραγματικότητα και για ένα σύστημα κοινής ή συλλογικής άμυνας και ασφάλειας.

Εξάλλου οι εισηγητές δεν κάνουν τον κόπο να προσδιορίσουν τον εχθρό, έναντι του οποίου θα πρέπει να αμυνθούμε. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τη δημιουργία ενός μηχανισμού, που θα στοχεύει στην εξυπηρέτηση των πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών συμφερόντων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για την αναδιανομή των ζωνών επιρροής και για να καταστείλει κάθε απόπειρα των λαών να προσδιορίσουν το μέλλον τους κατά τη δική τους θέληση και το συμφέρον τους, "χωρίς προστάτες" και "κηδεμόνες".

Είναι αλήθεια ότι γίνεται όλο και ζωτικότερο για τους λαούς μας να προστατευτούν από τους αυτόκλητους "προστάτες" τους. Θα σας αναφέρω δύο παραδείγματα, που αποδεικνύουν ότι ο πραγματικός στόχος, που αναζητείται μέσα από τις μακροσκελείς εισηγήσεις που έγιναν, δεν είναι η διατήρηση δήθεν της ειρήνης πάνω στη μόνη ισχυρή βάση του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και διεθνών συμφωνιών και συμβάσεων, αλλά το αντίθετο.

Το πρώτο παράδειγμα δείχνει ότι η πολύμορφη και κυρίως στρατιωτική επέμβαση που προκάλεσε ανυπολόγιστα θύματα και ζημιές στη Γιουγκοσλαβία (για αδέσμευτη χώρα - παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας), όχι μόνο δεν καταδικάζεται στις δύο εισηγήσεις, αλλά εκφράζεται επιπλέον λύπη, διότι αυτή η επέμβαση δεν υπήρξε μεγαλύτερη και διότι το κύριο βάρος της το σήκωσαν οι ΗΠΑ. Και τα εγκλήματα συνεχίζονται σε αυτή τη βασανισμένη χώρα, παρά την περίφημη Συμφωνία Ντέιτον που υπήρξε προϊόν εκβιασμών. Εδώ βεβαίως πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπήρξε "κοινή εξωτερική και στρατιωτική πολιτική". Ολοι σύμφωνοι με τις στρατιωτικές επεμβάσεις οποιοδήποτε και αν το τίμημά τους.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι πιο νωπό. Πρόκειται για την πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση που ξέσπασε διότι η Τουρκία, περιφρονώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και τις διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που υπέγραψε και η ίδια απειλεί και παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μου και δηλώνει ότι θα της κηρύξει τον πόλεμο αν επιμείνει να θεωρείται εθνικά κυρίαρχη. Ο διάλογος που προτείνει η Τουρκία αποβλέπει στο να εξαπατήσει τη διεθνή κοινότητα, αφού ζητά να γίνει για ζητήματα που καθορίζονται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο σε πλειάδα διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών.

Και το ερώτημα που τίθεται σε όλους σας είναι το ακόλουθο:

Συμμερίζεστε την άποψη της κ. Τσιλέρ ότι όλες οι διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις είναι άκυρες σήμερα, διότι άλλαξε η διεθνής κατάσταση και κατά συνέπεια έχει το δικαίωμα να διεκδικεί τρεις χιλιάδες νησιά του Αιγαίου και δηλώνει ότι κάθε έκφραση κυριαρχίας από την πλευρά της Ελλάδας θα είναι αιτία πολέμου;

Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πού οδηγούμαστε μ' αυτόν τον τρόπο.

Εδώ, αντίθετα με ό,τι έγινε για τη Γιουγκοσλαβία ή για τα νησιά Μαλβίνες, σημειώνουμε την απουσία κάθε πολιτικής κοινοτικής αλληλεγγύης. Και, βέβαια, όπως το διαπιστώνουμε σήμερα, η αμερικάνικη διαμεσολάβηση δεν έκανε τίποτα άλλο, παρά να περιπλέξει και να διαιωνίσει την κρίση.

Οι δύο αγαπητοί μας εισηγητές δε βρήκαν τίποτα να πουν για το ζήτημα αυτό, που οδήγησε τις δύο χώρες στο κατώφλι του πολέμου. Εδώ η κοινοτική αλληλεγγύη και η κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική πετάχτηκαν στο σκουπιδοτενεκέ. Αυτά τα θυμούνται μόνο όταν πρόκειται να χρησιμεύσουν για κάλυψη της δράσης και των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών. Και είναι αλήθεια ότι οι στρατοκράτες της Αγκυρας είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι γι' αυτά τα συμφέροντα.

Η παθητική σας στάση, αν δεν είναι η συνενοχή σας, ενθαρρύνει την επιθετικότητά τους. Ετσι, συνεχίζουν να παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα, κατέχοντας το 38% της Κύπρου, απαιτώντας, υπό την απειλή πολέμου, εδάφη γειτονικών χωρών, συνεχίζοντας τη γενοκτονία ενάντια στον κουρδικό λαό και την καταπίεση κατά του τουρκικού λαού, λαοί προς τους οποίους εκφράζουμε την αλληλεγγύη και φιλία μας. Η πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση δεν αποτελεί μόνο ελληνικό ζήτημα. Αφορά όλους τους λαούς και τις χώρες. Δημιουργείται ένα επικίνδυνο προηγούμενο.

Θα μπορούσα να σας αναφέρω και άλλα παραδείγματα, που απογυμνώνουν αυτή την υποκριτική πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών, αλλά θα σταματήσω εδώ.

Πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη πολιτική. Είναι αυτή η ίδια πολιτική, που οδήγησε την ανθρωπότητα στον όλεθρο του Β Παγκοσμίου Πολέμου με την ανοχή, αν όχι την υποστήριξη, που πρόσφεραν οι δυτικές κυβερνήσεις στα πρώτα επεκτατικά βήματα του Χίτλερ. Και είναι βέβαιο ότι οι λαοί μας, οι οποίοι εξάλλου είναι οι πραγματικοί εχθροί, τους οποίους στοχεύει αυτή η πολιτική, δε θα μείνουν παθητικοί απέναντί της".