ΤΑ ΚΑΖΙΝΟ ΚΑΙ ΟΙ "ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟΥ" | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΤΑ ΚΑΖΙΝΟ ΚΑΙ ΟΙ "ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟΥ"

Σαν καταλύτης στις εύθραυστες κομματικές - πολιτικές ισορροπίες του κυβερνώντος κόμματος, λειτούργησε η απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, της προηγούμενης Πέμπτης, να ανακαλέσει την άδεια του Καζίνο της Αθήνας και να επαναχαράξει τη γενικότερη πολιτική στο θέμα αυτό. Μια απόφαση, η οποία έφερε στην επιφάνεια την ασίγαστη και υποβόσκουσα σύγκρουση των αντιτιθέμενων συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας και των πολιτικών της ερεισμάτων.

Χαρακτηριστικό της ταραχής, που προκλήθηκε από τη συγκεκριμένη απόφαση, είναι και το γεγονός ότι δέκα ημερήσιες εφημερίδες παρουσίασαν την είδηση από την πρώτη σελίδα και ορισμένες έκαναν την ανάκληση της άδειας του καζίνο πρώτο θέμα, ενώ οι υπόλοιπες της αφιέρωσαν εκτενή κάλυψη. Ορισμένοι δε πρωτοσέλιδοι τίτλοι των εφημερίδων είναι αποκαλυπτικότατοι. Ο φιλοκυβερνητικός "Λόγος" σχολίασε την είδηση σαν "ανατροπή" της πολιτικής του Α. Παπανδρέου και σαν "κυβερνητικό διχασμό σε ΔΕΚΟ - μισθούς - καζίνο". Η "Νίκη" τραβάει το σκοινί ακόμα μακρύτερα. Στον υπέρτιτλο, αναφέρει ότι η κυβέρνηση πήρε πίσω την υπογραφή για τα καζίνο, ενώ τη ...βόμβα η εφημερίδα την πετάει στο κύριό της τίτλο: "Υπέκυψε η κυβέρνηση στις πιέσεις Λαμπράκη, Κόκκαλη και Σία". Ακόμη και ο χρηματιστηριακός δείκτης έπεσε.

Είναι εμφανές το συμπέρασμα. Η ανάκληση της άδειας του Καζίνο της Αθήνας υπήρξε αιτία (αλλά και αφορμή), ώστε να βγούνε στην κυβερνητική παράταξη ξανά τα μαχαίρια. Ο κάθε κυβερνητικός τιμαριούχος της εξουσίας, με αφορμή το γεγονός αυτό, θεώρησε αναγκαίο να κάνει γνωστή τη διαφοροποίησή του απέναντι στις επιλογές της κυρίαρχης σήμερα ομάδας στην κυβερνητική παράταξη και, παράλληλα, να προβάλει τις θέσεις των οικονομικών κέντρων που αυτός εκπροσωπεί.

***

Ποιος, όμως, είναι ο βασικός λόγος, που, με αφορμή την ανάκληση της άδειας για το Καζίνο της Αθήνας, πυροδότησε τις εσωκομματικές έριδες, αλλά και τη σύγκρουση των αντιτιθέμενων οικονομικών κέντρων; Το μεγάλο μυστικό είναι ότι τα κέρδη από τη λειτουργία του Καζίνο της Αθήνας προβλέπεται να είναι μυθικά. Σύμφωνα με τη μελέτη της Κτηματικής Επενδύσεων, σε μια 10ετία λειτουργίας, το καζίνο θα παρουσιάσει καθαρά κέρδη 1 τρισ. δραχμές. Το τρομακτικό αυτό ποσό προβλεπόμενων κερδών ήταν που παρακίνησε τη σημερινή κυβέρνηση να ανατρέψει την προηγούμενη απόφαση και να ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας. Εχοντας σε ρόλο γκρουπιέρη την Β. Παπανδρέου, η κυβέρνηση Σημίτη επιχειρεί να ξαναμοιράσει την τράπουλα, αφού το έπαθλο του νικητή διεκδικούν παίκτες του διαμετρήματος ενός Χρ. Λαμπράκη και ενός Σ. Κόκκαλη.Αυτό είναι το περίφημο "μυστικό" του Καζίνο Αθηνών, που η πλειοψηφία των "σοβαρών" εφημερίδων προσπέρασε προκλητικά, αναμασώντας την κυβερνητική προπαγάνδα "περί προστασίας του δημοσίου συμφέροντος". Το γυμνό καπιταλιστικό κέρδος ήταν, επομένως, η πέτρα του σκανδάλου και ο καταλύτης, ο οποίος προκάλεσε την "αναμόχλευση των παθών". Καταλαβαίνει, άρα, κανείς τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος, όταν του ζητήθηκε να δικαιολογήσει την κυβερνητική υπαναχώρηση, άρχισε να ψελλίζει δικαιολογίες του τύπου "η κυβέρνηση οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή, για να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον". Ενα συμφέρον, το οποίο, αν πιστέψουμε τη χτεσινή "Νίκη", φαίνεται ότι εξυπηρετείται καλύτερα από πολυσχιδείς επιχειρηματίες τύπου Λαμπράκη και Κόκκαλη, παρά από τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας "Καζίνο της Αθήνας".

Οι τελευταίοι είχαν την "ατυχία", μετά την αλλαγή φρουράς στην κυβερνητική παράταξη, να χάσουν και τους στυλοβάτες τους, αυτούς που η "Σημιτική", σήμερα, "Αυριανή" αποκαλεί "Μιμίκους". Γιατί, τελικά, έτσι διαδραματίστηκε το παιχνίδι του χρυσοφόρου Καζίνο της Αθήνας, όπως και κάθε παιγνίδι, που η σοβαρότητά του μετριέται σε μερικά δισ. Η ανάληψη του α ή του β έργου δε γίνεται μέσα από διαφανείς και αμερόληπτους διαγωνισμούς, αλλά από τις συμμαχίες των ισχυρών οικονομικών παραγόντων με τις εκάστοτε κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Και η ιστορία των αδειών καζίνο αποτελεί μια απόδειξη, για τον τρόπο με τον οποίο παίζονται τα "χοντρά" παιχνίδια. Ξεκίνησε από τη ΝΔ, η οποία είχε αποφασίσει να δώσει 11 άδειες καζίνο, μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντη χαρτοπαικτική λέσχη.

Ολα τα είχε σχεδιάσει η τότε κυβέρνηση, είχε βρει και τους υποψήφιους αγοραστές, αλλά η δουλιά "χάλασε" από την πρόωρη προκήρυξη των εκλογών. Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακυρώνει όλες τις ενέργειες της προκατόχου της και ξεκινάει ουσιαστικά από την αρχή. Επικεφαλής του υπουργείου Τουρισμού ο Δ. Λιβανός, εκλεκτός της πρωθυπουργικής αυλής, στην οποία και ουσιαστικά λογοδοτεί, για το περιεχόμενο των μυστικών συνομιλιών του με το κατασκευαστικό - εκδοτικό κατεστημένο και τις ξένες πολυεθνικές.

***

Το ζητούμενο είναι η μοιρασιά της πίτας. Αφού μοιράζονται τρεις άδειες(Καζίνο Αθήνας, Λουτρακίου, Πόρτο Καρρά), ο Λιβανός θυσιάζεται για την αποτυχία του, να συνταιριάσει τα αντικρουόμενα οικονομικά συμφέροντα. Τότε εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους, με τον υιό Αλαφούζο να δημοσιοποιεί κασέτες συνομιλιών και τον Λιβανό, να απειλεί ότι, αν ο ίδιος "καεί", θα ανοίξει το στόμα του και θα "κάψει" κόσμο. Κεντρικό, επίσης, πρόσωπο του δράματος είναι κι ο υπουργός - "πασπαρτού" Κ. Λαλιώτης. Ο Λιβανός καθαιρείται, για να τον διαδεχτεί ο Σιφουνάκης ως τη νέα κυβερνητική αλλαγή, οπότε η "ομάδα των τεσσάρων" αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Τα τραπουλόχαρτα περνάνε τώρα στα ...στιβαρά χέρια της Β. Παπανδρέου, η οποία ακυρώνει, με τη σειρά της, όλες τις προηγούμενες κυβερνητικές αποφάσεις. Λίγο από πόλεμο συμμοριών του Σικάγο δε θυμίζει η ιστορία;

Ετσι είναι η ζωή. Ανέμους έσπειραν, θύελλες θα θερίσουν.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Ενταση και τριβές, και πάλι, στην κυβερνητική παράταξη. Τη φορά αυτή, όμως, το αντικείμενο της διαμάχης είναι η τεράστια "πίτα" των καζίνο. Μια "πίτα" αμύθητων κερδών, αφού μετριέται σε τρισεκατομμύρια δραχμές