Το κομμουνιστικό κίνημα της Ρωσίας, μετά το αντεπαναστατικό πραξικόπημα του Αυγούστου του 1991, που πραγματοποίησαν οι Γκορμπατσόφ - Γιέλτσιν και η παρέα τους, περνάει δύσκολες μέρες. Τα σημερινά προβλήματα και οι τριβές στο κομμουνιστικό κίνημα της Ρωσίας ανησυχούν σοβαρά την ηγεσία της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ (ΕΚΚ - ΚΚΣΕ), τους απλούς κομμουνιστές όλων των κρατών στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ. Κάθε Ολομέλεια του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ κάνει έκκληση στους κομμουνιστές της Ρωσίας να ξεπεράσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα όλες τις διαφωνίες και να συνενωθούν σ' ένα κόμμα. Στην τελευταία Πολιτική Εκτελεστική Επιτροπή ο εκπρόσωπος του Ενιαίου Κομμουνιστικού Κόμματος Γεωργίας, Παντελέιμον Γκεοργκάτζε, σημείωσε με πικρία ότι, αν οι κομμουνιστές της Ρωσίας δοκίμαζαν αυτά που δοκίμασαν οι Γεωργιανοί κομμουνιστές, το ζήτημα της ενότητας δε θα υπήρχε πλέον, θα είχαν κιόλας ενωθεί.

Εκκληση προς τους κομμουνιστές της Ρωσίας να ενωθούν έκανε και το 30ό Συνέδριο της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, ωστόσο, στο χρόνο που πέρασε, δεν έχουν γίνει σημαντικά βήματα στο δρόμο προς την ενότητα. Πάντως, σημειώνουμε ότι στην επαρχία όλοι οι κομμουνιστές δρουν από κοινού, βρίσκουν κοινή γλώσσα και με τις οργανώσεις του ΚΚΡΟ, ενώ στη Μόσχα σε επίπεδο καθοδηγητών υπάρχουν πολλές διαφωνίες. Η εφημερίδα "Γκόλος Κομμουνίστα" ("Η φωνή του κομμουνιστή"), όργανο της ΚΕ και της Επιτροπής Μόσχας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας - ΚΚΣΕ (ΚΚΡ - ΚΚΣΕ), ζήτησε τη γνώμη για το θέμα αυτό των ηγετών τεσσάρων κομμάτων. Με την άδεια της εφημερίδας παρουσιάζουμε για το "Ρ" περικοπές από τις λεπτομερείς απαντήσεις τους:

Βίκτορ Τιούλκιν, Α Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ):

"Σήμερα το σωστότερο είναι να μιλάμε, όχι για τη δυνατότητα, αλλά για την αναγκαιότητα της ενοποίησης. Το ζήτημα αυτό μπαίνει σε πρώτη γραμμή και είναι πολύ πιο σημαντικό απ' ό,τι παλιότερα. Πώς θα υπερνικηθούν οι διαφωνίες ανάμεσα στα κόμματα; Υπάρχει μόνο ένας δρόμος: Να ενωθούμε σε μια οργάνωση, η οποία θα λαμβάνει τις αποφάσεις της με τη μέθοδο της ψηφοφορίας. Οι διαφωνίες ανάμεσα στα κόμματά μας αφορούν σε μεγάλο βαθμό μερικές εκτιμήσεις του παρελθόντος, για παράδειγμα, της σταλινικής περιόδου και τα μοντέλα του μέλλοντος. Σήμερα, όμως, έχουμε μπροστά μας ένα καθήκον - την ανατροπή του καθεστώτος και την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας. Γι' αυτό ακριβώς πρέπει να ενωθούμε. Δεν έχει νόημα να δημιουργήσουμε κάτι εκ νέου. Πρέπει να ενωθούμε γύρω από τον άξονα - ΚΕΚΡ, διότι έχει δομές, συνδέσεις, αριθμητική δύναμη, δημοτικότητα. Αφού καταλήξουμε σε μια συμφωνία αρχών, μπορούμε να συζητήσουμε πώς θα συγκαλέσουμε κοινό συνέδριο. Για το πρώτο συνέδριο μπορούμε να συνεννοηθούμε για τα ποσοστά συμμετοχής στα καθοδηγητικά όργανα, την κατανομή των θέσεων, των υποχρεώσεων, τις δομές κ.ά. Επιπλέον, για να νικήσουμε πρέπει να έχουμε δύναμη, αρχίζοντας από τις δομές μας και τελειώνοντας με τη μισοστρατιωτική πειθαρχία. Διαφορετικά, δεν μπορεί να γίνει".

Ανατόλι Κριουτσκόφ, πρόεδρος του Πολιτικού Συμβουλίου της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος των Κομμουνιστών της Ρωσίας (ΚΚΡ):

"Ημουνα και είμαι οπαδός της ένωσης, αλλά δε θα γίνει τίποτα αν δε λυθεί το ζήτημα αρχών - η ιδεολογική ενότητα. Πρέπει να προηγηθεί της οργανωτικής ενότητας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την από κοινού πρακτική και θεωρητική δουλιά. Εχουμε διαφωνίες στον ιδεολογικό και πολιτικό τομέα. Εμείς ως ΚΚΡ υποστηρίζουμε ότι στη μεταβατική περίοδο προς το σοσιαλισμό, κατά την οικοδόμησή του, πρέπει να είναι δεκτή η ατομική ιδιοκτησία με την αναμφισβήτητη προτεραιότητα της κοινωνικής ιδιοκτησίας. Το ΚΕΚΡ είναι κατά της ατομικής ιδιοκτησίας. Υπάρχουν και άλλες διαφωνίες. Γι' αυτό και θεωρώ πρόωρο το ζήτημα της δημιουργίας ενιαίου κόμματος, που είναι η ανώτερη μορφή ένωσης. Προς αυτή πρέπει να προχωρήσουμε σταδιακά, πράγμα που δε σημαίνει καθόλου αργά αργά. Αφού δυναμώσουμε και βαθύνουμε τη συνεργασία μας στα πλαίσια της Κομμουνιστικής Ενωσης Ρωσίας (ΚΕΡ), τότε μόνο μπορούμε να κάνουμε το επόμενο βήμα προς ένα ομοσπονδιακό κόμμα".

Νίνα Αντρέγεβα, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος Μπολσεβίκων (ΠΚΚΜπ.):

"Η ενοποίηση θα είναι θετική πράξη, αν ξεκινήσει από την κομματική βάση και όχι με βάση τις συμφωνίες σε επίπεδο ηγεσιών. Η ύπαρξη της σημερινής πολυκομματικότητας είναι αποτέλεσμα της υπάρχουσας διάσπασης της κοινωνίας. Οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματά μας δεν είναι καθαρά ιδεολογικές, αλλά κοινωνικοπολιτικές, οι οποίες συνδέονται με τη θέση των διαφόρων στρωμάτων της κοινωνίας. Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνούμε ότι όλα τα κόμματα της ΚΕΡ εμφανίστηκαν πάνω στα ερείπια του ΚΚΣΕ, με βάση διάφορες πλατφόρμες. Το ΚΚΡ και το ΚΚΡ - ΚΚΣΕ βγήκαν από τη Μαρξιστική Πλατφόρμα, το ΠΚΚΜπ. από την Μπολσεβίκικη Πλατφόρμα, ενώ το ΚΕΚΡ έχει ως βάση τα συνέδρια της Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας. Θεωρούμε ότι η ενοποίηση θα περάσει από τη φυσική επιλογή των κομμάτων, στην πορεία του αγώνα για την εξουσία των εργαζομένων. Ορισμένα κόμματα θα περάσουν σε φιλελεύθερες - αστικές θέσεις, εγκαταλείποντας τα υπολείμματα του κομμουνιστικού καμουφλάζ, τα άλλα θα μετατραπούν είτε σε σοσιαλδημοκρατικά, είτε θα αυτοδιαλυθούν λόγω έλλειψης μελών. Πιθανόν, θα μείνουν δυο - τρία κόμματα, τα οποία θα υιοθετήσουν σταθερά τις θέσεις της προλεταριακής επαναστατικότητας, τις θέσεις του μαρξισμού - λενινισμού. Αυτά ακριβώς θα λύσουν και τη διαδικασία ενοποίησης. Η επίλυση του ζητήματος της ενοποίησης όλων των αριστερών δυνάμεων σ' ένα κόμμα πρέπει να ξεκινήσει από την ενότητα δράσης. Το επόμενο στάδιο είναι η διαμόρφωση των προγραμμάτων. Και μόνο μετά η ένωση των ομοϊδεατών".

Αλεξέι Πριγκάριν, Α Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας - ΚΚΣΕ:

"Γιατί χρειάζεται το ενιαίο κόμμα; Για να εξασφαλίσουμε την ενότητα δράσης; Μια τέτοια ενότητα ανάμεσα στα κόμματά μας είναι εξασφαλισμένη. Και στην ιδεολογία συμπίπτουμε - στη θεμελιακή απόρριψη της ατομικής ιδιοκτησίας και του σημερινού κοινωνικού συστήματος, καθώς και στην προβολή του συνθήματος της δεύτερης σοσιαλιστικής επανάστασης. Βήματα στο δρόμο της προσέγγισης έχουν γίνει. Για πρώτη φορά η Νίνα Αντρέγεβα δηλώνει ότι η ενοποίηση των κομμάτων είναι επιταγή των καιρών. Για πρώτη φορά ο Ανατόλι Κριουτσκόφ συμφώνησε με την πρότασή μας για τη δημιουργία κοινού εκλογικού οργάνου, μεταβιβάζοντάς του μια σειρά δικαιοδοσίες από τα κόμματα. Για πρώτη φορά ο Βίκτορ Τιούλκιν εκφράστηκε υπέρ της σταδιακής ενοποίησης των κομμάτων αντί της θέσης "όλα ή τίποτα". Και το κυριότερο, συμφώνησε με την προσθήκη του τίτλου "ΚΚΣΕ" στην ονομασία του μελλοντικού κόμματος, πράγμα που αίρει ένα από τα βασικά εμπόδια στο δρόμο της ενοποίησης. Στο άμεσο μέλλον πρέπει να κάνουμε τα επόμενα πρακτικά βήματα. Να δημιουργηθούν κοινές επιτροπές για το Πρόγραμμα και το Καταστατικό. Να δημιουργήσουμε ενιαία σύνταξη για την έκδοση μαζικής εφημερίδας".

Αυτές είναι οι θέσεις των ηγετών των αριστερών κομμάτων σχετικά με την ενδεχόμενη ενοποίηση. Οπως βλέπουμε, προβλέπεται ένας μακρύς δρόμος. Η κατάσταση στη Ρωσία είναι, όμως, τέτοια, που, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Λένιν, η καθυστέρηση ισοδυναμεί με το θάνατο.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ